ارتباط بیماری لوپوس و RNA
بیماری لوپوس؛ آگاهی محققان نسبت به تاثیر micro RNA بر التهاب حاصل از این بیماری
در ژاپن محققان موفق به شناسایی دو micro RNAیی شدند که در روند بیماری، تولید آنها کاهش پیدا می کند. نحوه همکاری آنها برای ایجاد بیماری نیز در دسترس قرار گرفت.
علی رغم انواع زیادی از RNA که در بدن انسان وجود دارد، RNA پیامرسان که در ایجاد پروتئین ها در بدن نقش دارد بسیار حائز اهمیت است. همچنین بدن حاوی نوعی از RNA به نام miRNA است که با نواحی RNA پیامرسان اتصال برقرار میکند و منجر به تولید پروتئین و تنظیم چندین عملکرد مهم در بدن از جمله رشد و نمو و متابولیسم می گردد.
ایجاد مشکل در این مولکول با بسیاری بیماری ها مثل سرطان و ایدز در ارتباط است. اکنون، این گروه تحقیقاتی نقش این مولکول را در بیماری لوپوس اریتماتوس سیستمیک (SLE) که یک بیماری خود ایمنی است و در آن، سیستم ایمنی فرد، خود را مورد حمله قرار می دهد، تشخیص دادند.
جفت شدن RNA
جفت شدن با هدف مورد نظر RNA پیامرسان صحیح، از طریق محتوای miRNA مشخص می شود. توالی که امکان اتصال miRNA را مشخص و مانند کلیدی برای قفل RNA عمل می کند. با این حال، این موضوع به علت ماهیت تعاملی miRNA و RNA پیام رسانی سخت می باشد. چرا که یک ذره مفرد از RNA پیام رسان ممکن است بوسیله miRNAهای متعدد تنظیم شود. نیازی نیست که این جفت های RNAیی برای موثر بودن دقیقا مطابقت داشته باشند. از آنجایی که تاثیر miRNA منفرد بر روی یک جایگاه اتصال، کم است، تاثیرات قوی تر اغلب توسط miRNAهای متعددی که به صورت هماهنگ کار می کنند، تنظیم می شوند.
اولین مورد این فرآیندها، در همسایگی miRNA بودن است. در آن، دو miRNA که در مجاورت یکدیگر قرار دارند بر RNA پیام رسان تاثیر می گذارد. دومین فرآیند از نوع هم پوشانی است و مشابه همسایگی. اما در آن هر دو دارای نوکلئوتیدهای مشابهی هستند. بنابراین به گونه ای به RNA پیام رسان متصل می شوند که برخی از نوکلئوتیدهای آنها هم پوشانی دارند.
از آنجایی که در روند بیماری لوپوس تغییر بیان miRNA گزارش شده است، محققان مدتهاست که به یک ارتباطات مشکوک هستند. اکنون، گروهی از دانشمندان به رهبری پروفسور هیروشی سوزوکی در دپارتمان اونکلوژی مولکولی و سایر همکاران وی برای بررسی نقش miRNA در بیماری با استفاده از موش های مبتلا به لوپوس، بر روی پروفایل بیان miRNA کار کردند.
نظریه محققان در مورد ارتباط بیماری لوپوس و RNA
محققان دریافتند که دو نوع از این مولکول ها، miR-148a و miR-128، در سلول های دندریتیک پلاسماسیتوئید در بیماران مبتلا به لوپوس کاهش بیان داشتند.
این سلول ها نقش مهمی در ایمنی ضدویروس و تولید آنتی بادی ایفا می کنند. آنها در آغاز و رشد چندین بیماری خودایمنی و التهابی دخالت دارند. هر دو این مولکول ها، miR-148a و miR-128، ژنی به نام KLF4 را هدف گرفتند. اینها با کنترل التهابی و تولید سایتوکاین تنظیم کننده فعالیت سیستم ایمنی در ارتباط هستند.
پروفسور سوزوکی توضیح می دهد که با فرض اینکه سطح بیان سایر miRNAها حفظ شود، کاهش بیان یک miRNA می تواند توسط miRNA دیگری جبران شود. به هر حال زمانی که دو miRNA به صورت همزمان کاهش می یابند، مانند بیماری لوپوس، ایجاد تغییرات در هدف آنها، که در این مورد KLF4 می باشد، صورت می پذیرد.
مهمترین نتیجه مطالعات دانشمندان
یکی از مهم ترین اطلاعات این مطالعه این بود که از آنجایی که miR-148a و miR-128 نوکلئوتیدهای مشترکی دارند می توانند از طریق همپوشانی با مولکول miRNA به RNA پیامرسان متصل شوند. این دو مولکول از همین طریق و با همپوشانی گسترده، KLF4 را هدف قرار می دهند. در این شرایط، این موضوع منجر به کاهش تولید سایتوکاین های التهابی می شود.
تیم تحقیقاتی به کشف دو طبقه محافظ اصلی برای قسمت های هدف مورد نظر مولکول miRNA رسیدند. اولین گروه از پستانداران اتری (جمعی از پستانداران)، شامل حیواناتی که جفت دارند است. دومین گروه از باقی حیوانات شامل انسان و سیلکانت ها (راسته ای کمیاب از ماهی های باستانی) هستند. ارتباط قوی تری میان هم پوشانی و هم مجاورتی در موضوع مشترک کردن هدف miRNA وجود دارد.
بررسی های این تحقیق به اهمیت هم هدف سازی miRNAها در آسیب شناسی و جنبه های تحولی منحصر به فرد این عمل و محافظت نواحی هدف این مولکول اشاره می کند.
از نظر نویسنده این مطالعه، پتانسیل درمان لوپوس توسط این پژوهش وجود دارد. آزمودن کاهش بیان این دو miRNA ممکن است به تشخیص بیماران مبتلا به التهاب بالا که توسعه درمان های خاص می تواند برای آنها مفید باشد، کمک کند.
مطالب مشابه:
