افزایش اسپرم در مردان چاق
مردان مبتلا به چاقی می توانند تعداد اسپرم های خود را دو برابر کنند.
اغلب مردان سرتاسر جهان از وضعیت نامطلوب مایع منی رنج می برند که اغلب منجر به ناباروری می شود.
در حال حاضر ممکن است اخبار خوبی برای بعضی از این افراد وجود داشته باشد.
در مطالعه بالینی جدیدی، در دانشگاه کپنهاک و بیمارستان هویدوور نشان داده شد که مردان مبتلا به چاقی در صورت کاهش وزن و ادامه دادن آن می توانند کیفیت نمونه منی خود را افزایش دهند.
ارتباط بین کاهش وزن و بهبود کیفیت مایع منی محققان را شگفت زده کرد. از آنجایی که 18 درصد از دانمارکی ها چاق هستند، این اطلاعات جدید میتواند واقعا شرایط متفاوتی را ایجاد کند.
این اطلاعات ممکن است که اخبار خوبی برای باروری (با توجه به ارتباطی که بین تعداد اسپرم و سرعت بارداری دیده شده است) باشد.
این مطالعه در مجله معتبر تولید مثل انسانی (که از بالاترین رتبه ها در زمینه باروری برخوردار است) منتشر شد.
پایدار بودن کاهش وزن ضروری است.
چاقی مدتهاست که با کاهش کیفیت نمونه Semen (مایع منی) مرتبط هستند. اما مطالعات قبلی شرکت کنندگان کمتر یا کم وزن تری داشته است که نتیجه گیری از آنها دشوار بوده است. این اولین مطالعه تصادفی طولانی مدت است که محققان نشان دادند کیفیت semen در مردان با کاهش وزن پایدار بهبود می یابد.
این مردان به طور میانگین 16.5 کیلو کاهش وزن داشتند، که منجر به افزایش 50 درصدی غلظت و 40 درصدی تعداد اسپرم ها 8 هفته پس از کاهش وزن شد. یک سال بعد میزان مایه منی در مردانی که به کاهش وزن ادامه دادند، به دو برابر مقدار قبل از کاهش وزن افزایش یافت. مردانی که دوباره اضافه وزن پیدا کردند این میزان کیفیت کاهش پیدا کرد.
پیروی از رژیم 8 هفته ای در افزایش اسپرم در مردان چاق
مطالعه ای دیگر از یک مجله معتبر در زمینه کاهش وزن در می 2021 منتشر شد.
215 فرد دانمارکی مبتلا به چاقی در این تحقیق شرکت کردند و 56 فرد نمونه semen خود را برای بررسی ارائه نمودند.
در ابتدا تمام شرکت کنندگان از یک رژیم کم کالری 8 هفته ای پیروی کردند که منجر به کاهش وزن آنها شد. سپس آنها را به طور تصادفی در 4 گروه قرار دادند.
دو گروه داروهای مسکن و دو گروه دیگر داروهای مربوط به چاقی دریافت کردند. در میان دو گروه نخست، یک گروه برنامه ورزشی هفتگی داشتند و باید حداقل 150 دقیقه تمرینات نیمه سنگین و یا 75 دقیقه تمرینات سنگین و یا ترکیبی از هر دو را انجام میدادند.
گروه دیگر سطح فعالیت جسمانی خود را تغییر ندادند. دو گروهی که داروهای چاقی مصرف میکردند نیز به همین شکل تقسیم بندی شدند.
پس از یک سال نشان داد که دو گروه اول (داروی چاقی مصرف نمیکردند.) به همین دلیل کاهش وزن 13 کیلوگرمی خود را حفظ کردند.
گروه هایی که هم این داروها را مصرف کرده و هم ورزش کردند، وزن بیشتری کم کرده و بهبود سلامتی داشتند.
گروهی که مسکن مصرف کرده ولی ورزش نکردند، نصف وزنی که کم کرده بودند برگشت و منجر به تشدید عوامل خطرزای مرتبط به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی شد.
مطالب مشابه:
