از فریز کردن و آب کردن مکرر خود داری شود.
روی عنصر اساسی است. این یک فاکتور مهم برای آنیدراز کربنیک، آلکالین فسفاتاز، RNA و DNA پلی مرازها، الکل دهیدروژناز و بسیاری دیگر از پروتئین های مهم فیزیولوژیکی است. پپتیدازها، کینازها و فسفریلازها بیشترین حساسیت را به کاهش روی دارند. روی عنصر اصلی مورد نیاز برای ترمیم فعال زخم است.
تخلیه روی یا به دلیل جذب نشدن از جیره (مس یا آهن اضافی در جذب اختلال ایجاد می کند) رخ می دهد یا پس از جذب از بین می رود. کمبود رژیم غذایی ممکن است به دلیل عدم وجود (تغذیه تزریقی) و یا به دلیل اینکه روی موجود در رژیم غذایی به فیتات (فیبر) بستگی دارد و برای جذب در دسترس نیست. مس و آهن اضافی در رژیم غذایی (به عنوان مثال ، مکمل های آهن) در جذب روی اختلال ایجاد می کند. پس از جذب ، شایعترین راه از دست دادن از طریق ترشحات حاصل از زخمهای باز یا از دست دادن دستگاه گوارش است. تخلیه روی در بیمارانی که دچار سوختگی می شوند ، روی را در ترشحات محل سوختگی خود از دست می دهند. سیروز کبدی با افزایش دفع کلیه باعث از بین رفتن بیش از حد روی می شود. سایر بیماری هایی که باعث روی کم سرم می شوند ، کولیت اولسراتیو ، بیماری کرون ، ورم روده منطقه ای ، اسپرو ، بای پس روده ، بیماری نئوپلاستیک و افزایش کاتابولیسم ناشی از استروئیدهای آنابولیک است. همچنین شرایط بی اشتهایی و گرسنگی منجر به کمبود سطح روی می شود.