خودداری از ذوب و انجماد مجدد
ویروس مولد بیماری آبله مرغان- زونا (واریسلا زوستر) از خانواده هرپس ویروسها می باشد. انتقال ویروس به دستگاه تنفسی به کمک قطرات آلوده صورت می گیرد.در آنجا تکثیر کرده وارد خون شده و از خون به پوست ( راشهای پوستی) و دیگر اعضا منتقل می شود. بیماری آبله مرغان بیشتر در سنین طفولیت مشاهده می شود. ممکن است ویروس به حالت نهفته در گانگلیون های پشتی نخاع باقی بماند و پس از فعال شدن مجدد به دلیل تضعیف سیستم ایمنی در سنین بزرگسالی به صورت عارضه زونا ظاهر شود.
واکسیناسیون بر علیه بیماری وجود ندارد ولی استفاده از گاماگلوبین اختصاصی در دوره نقاهت سبب کاهش علائم بیماری می شود. عفونت اولیه با VZV میتواند در زنان حامله، افراد با نقص ایمنی، کودکانی که تحت درمان سرطان هستند، به دنبال پیوند عضو و جنین کشنده باشد. عوارض عفونت عبارتند از انتشار خون، پنومونیت، میوکاردیت، کاردیومیوپاتی، هپاتیت، سندرم گیلن باره، میلیت، ونتریکولیت، آرتریت گرانولوماتوز، واسکولوپاتی و مننگوانسفالیت. آبله مرغان مادرزادی میتواند منجر به بیماری سیستمیک نوزادی و یا ناهنجاری های مادرزادی شود. بیماران مبتلا به ایدز به دلیل تضعیف سیستم ایمنی معمولاً دچار عفونتهای مکرر فعال شده VZV ( زونا) خواهند شد.
زوستر عمدتا در افراد سالخورده و مبتلایان به نقص ایمنی اتفاق میافتد. تست های سرولوژی ممکن است در تشخیص افتراقی بیماری های تاول زا مفید باشد. آنتیبادی های IgG را میتوان 9 روز پس از ظهور راش در واریسلای اولیه و 10 روز پس از فعال شدن مجدد زوستر ردیابی کرد. آنتیبادی های IgM را میتوان 6 تا 7 روز بعد ردیابی کرد که در روز 14 به پیک (اوج) میرسند. واکسن که حاوی واریسلای زنده ضعیف شده است در کودکان 1 تا 6 سال و زنان سنین باروری غیرحامله توصیه میشود.
IgG مثبت همراه با IgM مثبت، نشان دهنده عفونت اخیر به ویروس VZV می باشد. این نتیجه به تنهایی جهت تشخیص عفونت VZV کافی نمی باشد و باید در چارچوب تظاهرات بالینی تفسیر گردد.
IgG مثبت همراه با IgM منفی نشان دهنده واکسیناسیون و یا عفونت پیشین به ویروسVZVمی باشد. این افراد نسبت به عفونت مجدد مصونیت دارند.
IgG منفی به همراه IgM منفی نشان دهنده در معرض قرار نگرفتن فرد به ویروس VZV و عدم ایمنی می باشد. با این وجود یک نتیجه منفی ابتلا به عفونت VZV و یا پاسخ به واکسیناسیون را رد نمی کند. زیرا ممکن است نمونه گیری قبل از ظهور آنتی بادی در خون گرفته شده باشد.
کاربردهای بالینی:
– تشخیص آزمایشگاهی عفونت ویروس واریسلا زوستر (VZV).
– تعیین میزان پاسخ ایمنی افرادی که واکسینه شده اند.
– ثبت و مستند کردن ابتلا به عفونت ویروس واریسلا زوستر در گذشته در افرادی که سابقه ایمن سازی (واکسیناسیون) به این ویروس را نداشته اند.
– تشخیص عفونت زونا در بزرگسالان.