BECA1 و BCRA2 ژنهایی هستند که پروتئین های تولید می کنند که به ترمیم DNA آسیب دیده کمک می کنند. هر شخصی دو کپی از هر یک از این ژن ها دارد (یک نسخه از هر والدین به ارث می رسد). BCRA1 و BCRA2 به ژن های سرکوب کننده تومور معروف هستند، زیرا زمانی که تغییرات خاصی داشته باشند (دچار جهش شوند) می توانند سرطان ایجاد کنند.
در افرادی که گونه های مضر یکی از این ژن ها را به ارث می برند، خطر ابتلا به چندین سرطان افزایش می یابد، از جمله سرطان سینه و تخمدان و چندین نوع سرطان دیگر. افرادی که یک نوع مضر از BCRA1 و BCRA2 را به ارث می برند نسبت به سایر افراد بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان در سنین پایین تر هستند.
نوع مضر در BCRA1 یا BCRA2 می تواند از هر یک از والدین به ارث برسد. والدینی که حامل هر گونه جهش در یکی از این ژن ها باشند، به احتمال 50 درصد فرزند آنها این ژن ها را به ارث می برد. جهش های ارثی از بدو تولد در تمام سلول های بدن فرد وجود دارند.
حتی اگر فردی که یک نوع مضر BCRA1 یا BCRA2 را از یکی از والدین و یک نسخه طبیعی از آن ژن را از والد دیگر به ارث ببرد، ممکن است در طول زندگی آن نسخه طبیعی از بین برود یا در برخی از سلول های بدن تغییر کند. چنین تغییری، تغییر سوماتیک یا جسمی نامیده می شود. سلول هایی که پروتئین های BCRA1 یا BCRA2 دارای عملکرد ندارند، می توانند خارج از کنترل رشد کرده و به سرطان تبدیل شوند.