لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) یک اختلال خونی شایع است و نشان دهنده بار سلامت جهانی است. افزایش قابل توجهی در بروز جهانی ALL از سال 1990 تا 2017 گزارش شده است. کروموزوم فیلادلفیا (Ph)، ناشی از جابجایی بین کروموزوم های 9، 22
[t(9;22) (q34;q11.2] است. یک ناهنجاری سیتوژنتیکی شناخته شده در ALL که با بازآرایی انکوژن BCR-ALL که با بازارایی انکوژن BCR-ABL1 مشخص می شود. P210 و P190 رایج ترین پروتئین های همجوشی هستند که توسط BCR-ABL1 کدگذاری می شوند.
دو نوع انکوپروتئین تفاوت های ذاتی مشخصی از جمله ساختار، فعالیت کیناز و مسیرهای سیگنالینگ را نشان می دهند. نتایج متفاوت بین بیماران با رونوشت p190 و p210 به طور سیستماتیک در لوسمی میلوئیدی مزمن (CML) بررسی شده است. P210 یک پیش بینی کننده مستقل بقای ضعیف است و پیوند سلول های بنیادی خونساز آلوژنیک (allo-HSCT) می تواند نتایج بیمار را بهبود بخشد.
P190 و P210 با ویژگی های بالینی و پیامدهای متفاوتی در CML مرتبط هستند و P190 معمولا با عوارض کمتری تشخیص داده می شود. بیماران مبتلا به P210 نسبت به افراد با p190 احتمال بیشتری دارد که WBC، تعداد پلاکت، کمیت نسبی BCR-ABL1 و بلاست های مغز استخوان پایین تری داشته باشند