CD16 به عنوان FcyRIII نیز شناخته می شود، و بر روی سلول های کشنده طبیعی، نوتروفیل ها، مونوسیت ها، ماکروفاژها و سلول های T خاص یافت می شود. CD16 به عنوان گیرنده های (CD16a) Fc FcyRIIIa و FcyRIIIb (CD16b) شناسایی شده است که در انتقال سیگنال شرکت می کنند.
این گیرنده غشایی به خوبی مورد تحقیق قرار گرفته است که در ایجاد لیز توسط سلول های NK نقش دارد. CD16 مولکولی از ابرخانواده ایمونوگلوبولین (IgSF) است که در سمیت سلولی وابسته به آنتی بادی (ADCC) دخیل است. می توان از آن برای جداسازی جمعیت سلول های ایمنی خاص استفاده کرد.
دو فرم از CD16 در انسان وجود دارد: FcyRIIIa (CD16a) و FcyRIIIb (CD15b). 96 درصد از شباهت توالی آنها در نواحی اتصال ایمونوگلوبولین خارج سلولی است. FcyRIIIa روی ماست سل ها، ماکروفاژها، و سلول های کشنده طبیعی به عنوان یک گیرنده گذرنده از غشا بیان می شود. FycRIIIb فقط روی نوتروفیل ها بیان می شود.
علاوه بر این، FcyRIIIb تنها گیرنده Fc است که توسط یک پیونده دهنده گلیکوزیل-فسفاتیدیل اینوزیتول (GPI) به غشای سلولی متصل می شود. همچنین نقش مهمی در تحریک بسیج کلسیم و دگرانولاسیون نوتروفیل ایفا می کند. FcyRIIIa و FcyRIIIb با هم قادر به فعال کردن دگرانولاسیون، فاگوسیتوز و انفجار اکسیداتیو هستند که به نوتروفیل ها اجازه می دهد پاتوژن های اپسونیزه شده را پاک کنند.