خودداری از ذوب و انجماد مجدد
تست کومبس برای شناسایی آنتی‌بادی‌هایی است که به گلبولهای قرمز می‌چسبند و آنها را حساس می‌سازند ولی قادر به آگلوتینه کردن گلبولها نمی‌باشند به این آنتی‌بادی‌ها، آنتی‌بادی‌های ناقص ویا آنتی‌بادی‌های مسدود کننده (Blocking Ab) گفته میشود. به جز آنتی‌بادی‌های ناقص اجزای C3,C4 کمپلمان هم قادر به حساس کردن گلبولهای قرمز نیز می‌باشد. این تست به دو روش مستقیم و غیر مستقیم انجام می شود. از کومبس مستقیم برای شناسایی آنتی بادی های ناقص متصل به RBC جنین استفاده می شود .
تفاوتی که بین کومبس مستقیم و غیر مستقیم وجود دارد این است که مرحله حساس شدن گلبول های قرمز در بدن جنین اتفاق می افتد. عامل اصلی حساس شدن RBC (در 75 % موارد) ناسازگاری گروه های خونی RH می باشد هر چند که گروه های خونی ABO در 25 درصد موارد هم می توانند باعث حساس شدن RBC شوند . ناسازگاری RH اگر خون جنین Rh+ و خون مادر Rh- باشد آنتی بادی های تولید شده از کلاس IgG در بدن مادر از جفت عبور کرده و باعث حساس شدن RBC های جنین می شود .
ناسازگاری ABO:
این ناسازگاری زمانی باعث حساس شدن RBC می شود که گروه خونی مادرO و گروه خونی جنین AB باشد در این صورت انتی بادی IgG3 انتی AB موجود در سرم مادر به جنین منتقل شده و باعث حساس شدن RBC جنین میشود. از خون بند ناف استفاده می شود زیرا مرحله حساس شدن RBC در بدن جنین اتفاق افتاده است.
کومبس غیر مستقیم:
از کومبس غیر مستقیم برای شناسایی RBC حساس شده در محیط In Vitro استفاده می شود. مرحله حساس شدن RBC ها در این روش توسط انکوباسیون انجام می شود. مراحل بعدی تقریبا مشابه کومبس مستقیم است. در این تست انتی بادی های ناقص در خون مادر وجود دارند.
این آنتی بادی ها به دو علت عمده ممکن است تولید شوند:
1. انتقال خون
2. زایمان اول