خودداری از ذوب و انجماد مجدد
ویروس هپاتیت C یک ویروس از گروه فلاوید ویروس ها است. ویروس هپاتیت C درسلول های کبدی تکثیر و به آنها آسیب می رساند، این ویروس قابل انتقال از راه خون است . ویروس HCV ژنوتیپ های متعددی دارد وبه دلیل تنوع ژنتیکی، ویروس می‌تواند از حفاظ سیستم ایمنی میزبان عبور کند و عفونتی مزمن را ایجاد نماید. براساس مطالعات ژنتیکی، ویروس دارای 6 گونه و تعدادی زیرگونه است .
راه های انتقال:
1-انتقال از راه خون:
این ویروس درمحیط خارج از بدن ودرون خون خشک تا 3 ماه زنده می ماند ولی با جوشاندن در 100 درجه سانتیگراد به مدت 5 دقیقه از بین می رود. در حال حاضر تمام خون ها از نظر انواع بیماری های عفونی از جمله هپاتیت C مورد بررسی قرار می گیرند وتنها در صورت سالم بودن اجازه تزریق داده می شود.
2-انتقال در بین معتادین به مواد مخدرتزریقی:
اعتیاد به مواد مخدر تزریقی از علل مهم ابتلا به ویروس می باشد. استفاده از سرنگ به صورت مشترک بین معتادان به مواد مخدر تزریقی یکی از راههای انتقال هپاتیت C ,B HIV,(ایدز) می باشد.
3-خالکوبی:
انجام خالکوبی به جهت زیبائی چهره نظیر خالکوبی ابرو یا Tattoing نیز یکی از راه های انتقال ویروس می باشد.
4-انتقال از راه تماس جنسی در خارج از چارچوب خانواده :
هپاتیت C بدنبال تماس جنسی درداخل خانواده شایع نیست آمارهای موجود خطر کمتر از 5 درصد را نشان می دهند (خیلی کمتر از خطر انتقال HIV وهپاتیت B) تماس غشاها وپرده های مخاطی (مثل سطح چشم ) باخون و سایر ترشحات آلوده به خون (مثل بزاق ) یکی از راههای احتمالی انتقال بیماری است باید دقت نمود تا درصورت بروز زخم های سطحی بر روی پوست آن را با چسب زخم محافظت کرد.
علائم و نشانه ها:
1-بی اشتهایی
2-خستگی مفرط
3-کوفتگی
4-استفراغ
5-دردشکم
6-تیره شدن ادرار
7-کم رنگ شدن مدفوع
8-اکثر بیمارن بدون علامت هستند.
تفاوت های HCV حاد، مزمن، بهبودیافته:
عفونت حاد:
یعنی آلودگی جدید با ویروس هپاتیت C که منجر به بهبودی و یا عدم بهبودی شود.
عفونت مزمن:
بهبودی حاصل نشود ومنجر به آسیب دائمی کبد گردد.
HCV بهبود یافته:
بدین معنی است که دوره عفونت ویروس پایان یافته ویا بیمار به درمان ضدویروس پاسخ داده و ممکن است از بدن محوشده باشد.
هپاتیت C و انتقال جنسی:
ویروس هپاتیت C به مقادیر بسیار کم درمایع منی، ترشحات واژن و بزاق وجود دارد و به همین دلیل خطر ابتلاء به دنبال تماس جنسی با فرد مبتلا به هپاتیت C وجود دارد. این خطر با طول مدت ازدواج ارتباط دارد. خطر انتقال هپاتیت C در زندگی زناشوئی سالم زیاد نیست باید توجه داشت اگر تمایلی به بچه دار شدن وجود ندارد توصیه می شود از کاندوم استفاده شود.
هپاتیت C و انتقال از مادر به نوزاد:
خطر انتقال عفونت ویروس هپاتیت C ازمادران آلوده به جنین بسیار زیاد است. خطر ابتلا درهنگام تولد به دلیل مخلوط شدن خون نوزاد ومادر وجود دارد. نوع زایمان (سزارین یا طبیعی) درمیزان ابتلا نقشی ندارد. مادرانی که آزمایش PCR آنها مثبت است به علت بالا بودن عیار ویروس درخون، خطر انتقال عفونت به نوزادان بیشتر است.
نوزادان این مادران باید یک سال بعد ازتولد HCV Ab برایشان چک شود تا ابتلا یا عدم ابتلا به هپاتیت C درآنها مشخص شود.) باید توجه داشت که منعی جهت شیردهی این مادران وجود ندارد تنها باید دقت شود هنگام زخم شدن پستان مادر خطر انتقال وجود دارد.
تشخیص هپاتیت C
تشخیص این بیماری انجام آزمایش آنتی بادی ضدویروس به روش الایزا است درفردی که این آزمایش مثبت است باید با استفاده از آزمایش دقیق تر ریبا یا بلات وجود بیماری را اثبات کرد. انجام آزمایش PCR جهت کلیه مبتلایان توصیه می شود چون آزمایش های کبدی ALT , AST در این افراد می تواند طبیعی باشد به این دلیل جهت بررسی فعالیت ویروس در همه بیماران انجام PCR ضروری است.