از فریز کردن و آب کردن مکرر خود داری شود.
وجود یون منیزیم برای عملکرد عصبی-عضلانی تولید انرژی، انعقاد خون و فعال کردن بعضی آنزیم ها ضروری است. تنها مقدار اندکی از منیزیم در جریان خون وجود دارد. اکثر منیزیم بدن در استخوان ها و به صورت ترکیب با کلسیم و فسفر است. به دلیل این ارتباط نزدیک بین این الکترولیت ها، تغییرات منیزیم سرم بر سطح سرمی کلسیم و فسفر نیز تاثیر خواهد گذاشت. بدن سطح منیزیم را از طریق کنترل جذب روده ای و دفع کلیوی آن ثابت نگه می دارد. بنابراین بسیاری از عوامل اختلال در مقدار منیزیم بدن به دستگاههای گوارشی و کلیوی مربوط است. سطح منیزیم در مواردی از جمله بیماری آدیسون، اسیدوز دیابتی، دهیدراتاسیون، همولیز وسیع و هیپوتیروئیدیسم بالا می رود. همچنین سطح منیزیم در الکلیسم، همودیالیز، بارداری، هیپوپاراتیروئیدیسم، هیپوکلسمی، از دست دادن مایعات بدن و …..کاهش می یابد.