خودداری از ذوب و انجماد مجدد
اًتو آنتی بادی بر ضد ترکیبات موجود در سیتوپلاسم نوتروفیل، ANCA (Anti-Neutrophil Cytoplasmic Antibody) نام دارد. دو الگوی فلوئورسانس برای ANCA تعریف شده است.
یکی سیتوپلاسمی یا c-ANCA و دیگری الگوی دور هسته ای یا p-ANCA.
الگوی سیتوپلاسمی نشان دهنده وجود ANCA بر ضد آنزیم پروتئیناز 3 (Anti-PR3) می باشد، در حالی که الگوی دور هسته ای نشان دهنده ANCA بر ضد آنزیم میلوپروکسیداز ( Anti-MPO) می باشد. آنزیم PR3 و آنزیم MPO هر دو از محتویات آنزیمی گرانول های آزروفیلیک گرانولوسیت ها می باشند و در برخی گرانول های مونوسیت ها نیز یافت می شود.
p-ANCA در رنگ آمیزی سیتوپلاسم نوتروفیل نمایی دور هسته ای ایجاد میکند. حدود 60 درصد بیماران پلی آنژیتیس میکروسکوپی (MPA) و گلومرولونفریت هلالی ایدیوپاتیک و 50 درصد بیماران مبتلا به هپاتیت خودایمن، واسکولیت چرک- استراس p-ANCA مثبت است. همچنین در 75 درصد مبتلایان به کولیت اولسراتیو و کولانژیت اسکلروزدهنده، و 30 – 5 درصد بیماران مبتلا به گرانولوماتوز واگنر (WG) آزمون p-ANCA مثبت است.
P-ANCA همچنین در بیماری کرون، سندرم گودپاسچر، آرتریت روماتوئید و SLE نیز مثبت شده است.
کاربردهای بالینی:
• ارزیابی بیماران مشکوک به واسکولیت سیستمیک بخصوص پلی آنژاتیس میکروسکوپی (microscopic polyangiitis) یا MPA
• ممکن است در پیگیری پاسخ به درمان و یا در پایش فعالیت بیماران MPA مفید باشد.
• همچنین در تشخیص گلومرولونفریت کرسنتیک (هلالی)، التهاب روده IBD، هپاتیت خودایمن و گرانوماتوز واگنر نیز مفید می باشد.
عموماً جهت ارزیابی بهتر تشخیص بیماری تست cANCA همراه با تست pANCA انجام می گردد.