—
NGAL) Neutrophil Gelatinase Associated Lipocalin) پروتئینی است که در نوتروفيل ها و سلول های اپیتلیال لوله پیچیده نزدیک کلیه ها تولید می گردد و یک مارکر زودرس جهت تشخیص آسیب حاد کلیه (AKI) است که سطح سرمی و سطح ادراری آن با هم رابطه ی مستقیم دارد. عملکرد دقیق این ماده مشخص نشده ولی مقدار آن در بافت های تحت استرس مانند عفونت، التهاب، ایسکمی یا تغییرات نیوپلاستیک و همچنین در شیردهی و پس از زایمان افزایش می یابد.
افزایش سطح پلاسمایی یا ادراری NGAL با ضایعات مستقل مختلفی در ارتباط است. بنابراین افزایش NGAL نمی تواند به تنهایی دلیل قاطعی برای تشخیص بعضی از موارد بالا باشد و نیاز به بررسی های بیشتر وجود دارد.
کاربرد های این مارکر عبارت اند از:
-تشخیص زودرس آسیب حاد کلیه (Acute Kidney Injury):
افزایش سطح سرمی NGAL در کاهش عملکرد کلیه در اثر واسکولیت ها، ضایعات ایسکمیک و تماس با مواد نفروتوکسیک دیده می شود. افزایش NGAL ادراری نیز می تواند میزان و شدت آسیب های مزمن کلیوی را در مواردی مانند نفروپاتی ها و نفریت لوپوسی تعیین نماید. این مارکر تشخیصی بسیار مفیدتر از کراتینین سرم است، زیرا در عرض 2 ساعت اول پس از آسیب، ظاهر می شود بر خلاف کراتینین سرم که پس از کاهش 50 درصدی عملکرد کلیه قابل ارزیابی می گردد.
-تشخیص AKI پس از جراحی های قلبی:
NGAL پلاسما و ادرار به عنوان یک بیومارکر زودرس، حساس، اختصاصی و با قدرت برای پیش گویی AKI پس از عمل های جراحی بای پاس قلبی در کودکان و بزرگسالان به حساب می آید. این مارکر 1 تا 3 ساعت پس از عمل افزایش می یابد، بر خلاف کراتینین سرم که 1 تا 3 روز بعد قدرت تشخیص AKI را دارد.
-تشخیص زودرس AKI در مراقبت های ویژه (ICU)
-تشخیص زودرس AKI در نفروتوکسیسیتی
-تشخیص زودرس عملکرد پیوند کلیه
– نقش NGAL در عفونت، التهاب و سپسیس:
سطح NGAL در پلاسما می تواند مارکر و مشخصه عفونت باکتریال و التهاب باشد. همچنین غلظت NGAL سرم با شدت سپسیس و AKI به طور پیش رونده ای افزایش می‌‌یابد.
NGAL سرم بیشتر برای تعیین وجود سپسیس در بیماران AKI مورد استفاده قرار می گیرد ولی NGAL ادراری، برای پیش بینی یا تایید AKI در بیماران مبتلا به شوک سپتیک یا سپسیس، ارزشمند است.
– نقش NGAL در سکته مغزی
– نقش NGAL در نیوپلازیکمپلکس NGAL
– 9MMP به عنوان مارکر سرطان سینه مطرح می شود.