از فریز کردن و آب کردن مکرر خود داری شود.
در بین الکترولیت هایی که در خون اندازه گیری می شود. سدیم نقش مهمی در تعادل اسید-باز ایفا می کند و به عملکرد عصبی-عضلانی نیز کمک می نماید. مقادیر سدیم در خون با مقادیر پتاسیم رابطه عکس دارند. معمولا بدن هر مقدار سدیم را که نیاز دارد از سدیم دریافتی بیمار برداشت کرده و باقی آن را از ادرار دفع می کند. این تعادل توسط مکانیسم های مختلفی تنظیم می شود. هرگونه اختلال در این مکانیسم های تنظیمی مقادیر سدیم را به هم خواهد زد. سدیم در موارد دهیدراتاسیون، مصرف بالای سدیم، تب، سوختگی ها، دیابت، اسهال و استفراغ، تعریق شدید و اسیدوز لاکتیک افزایش می یابد. در مواردی چون بیماری های سیستم عصبی مرکزی، تولید بیش از اندازه هورمون ضدادراری ADH، هیپوپروتئینمی، بیماری آدیسون، نارسایی احتقانی قلب، استفاده زیاد از دیورتیک ها، نارسایی کبدی، سیستیک فیبروزیس و تزریق وریدی گلوکز کاهش می یابد.