همه چیز درمورد آزمایش ادرار
آزمایش ادرار، ادرار فرد را برای علائم بیماری، عفونت یا سایر مسائل آزمایش می کند. این آزمایش شامل بررسی جنبه های مختلف ادرار می شود، از جمله:
- ظاهر (شفاف)
- رنگ (تیره، روشن یا بی رنگ)
- بو
- اسیدیته (سطح pH)
- وجود باکتری یا ویروس
- چه حاوی خون، پروتئین، کتون، بیلی روبین یا گلوکز باشد
- وجود قالب ها (پروتئین های لوله ای شکل)، سلول ها یا کریستال ها
ظاهر ادرار می تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که آیا یک فرد شرایط سلامت خاصی دارد یا خیر.
به عنوان مثال، ادرار کدر می تواند نشان دهنده عفونت دستگاه ادراری باشد، در حالی که گلوکز اضافی می تواند نشان دهنده دیابت باشد. وجود پروتئین در ادرار می تواند نشانه بیماری کلیوی باشد.
این یک تست استاندارد است که پزشکان ممکن است در شرایط و موقعیت های مختلف از آن استفاده کنند.
علت تجویز آزمایش ادرار:
پزشک ممکن است به یکی از چندین دلیل، آزمایش ادرار را پیشنهاد کند.
آنها ممکن است آزمایش را به عنوان بخشی از یک معاینه معمول در شرایط زیر انجام دهند:
- قبل از جراحی
- در دوران بارداری
- به عنوان بخشی از یک معاینه پزشکی معمول
- در طول بستری شدن در بیمارستان برای بررسی بیماری کبدی یا کلیوی
- برای بررسی دیابت
در موارد دیگر، پزشک ممکن است آزمایش ادرار را برای تشخیص بیماری انجام دهد. آنها ممکن است به دنبال علائم عفونت دستگاه ادراری (UTI) یا عفونت کلیه باشند.
در صورتی که فرد دارای موارد زیر باشد، ممکن است از آزمایش برای تشخیص استفاده کنند:
- درد در قسمت پایین کمر
- مشکل در ادرار کردن
- درد در هنگام ادرار
- خون در ادرار
- درد شکم
- سایر علائم غیر معمول ادراری
هنگامی که آنها تشخیص صحیح را به کسی دادند، پزشک ممکن است از آزمایشات بعدی ادرار برای نظارت بر وضعیت بیمار استفاده کند.
به عنوان مثال، اگر فردی مبتلا به عفونت ادراری یا کلیه باشد، ممکن است آزمایش ادرار دیگری را توصیه کنند. آنها از این روش برای اطمینان از پاک شدن عفونت یا بررسی اینکه آیا آنتی بیوتیک های مختلف لازم است استفاده می کنند.
کاربردهای دیگر:
اگرچه آزمایش ادرار معمولاً برای بیماری‌ها و عفونت‌ها تجویز می‌شود، پزشک ممکن است از آن برای اهداف دیگری مانند غربالگری دارو یا تأیید بارداری نیز استفاده کند.
در هر دوی این موارد، آزمایش ادرار برای مواد اضافی که یک آزمایش معمولی شامل آنها نمی شود، تجویز می شود.
برای مثال، هنگام آزمایش بارداری، پزشک به دنبال وجود هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) در ادرار می باشد. بررسی سطح hCG بخشی از یک آزمایش منظم ادرار نیست.
هنگامی که یک فرد تحت غربالگری دارویی قرار می گیرد، آزمایش آنالیز ادرار وجود برخی داروها یا محصولات متابولیک آنها را تشخیص می دهد.
آماده سازی و روش انجام آزمایش:
اگر فردی فقط آزمایش ادرار انجام می دهد، بعید است که به هیچ وجه نیاز به آمادگی داشته باشد. با این حال، اگر بخشی از معاینه و آزمایش آنها شامل آزمایش خون باشد، ممکن است لازم باشد چندین ساعت قبل از انجام آزمایش ناشتا باشد.
در برخی موارد، پزشک ممکن است از فرد بخواهد که اولین بار صبح که بیدار می شود نمونه ادرار را بگیرد.
نوشیدن مقدار زیادی آب قبل از آزمایش و اجتناب از استفاده از توالت بلافاصله قبل از آزمایش می تواند کمک کند.
یک پزشک اغلب یک نمونه تمیز را درخواست می کند، به این معنی که فرد باید تا پایان جریان اولیه صبر کند تا شروع به جمع آوری ادرار کند. هدف این است که از ورود هر گونه باکتری از آلت تناسلی یا واژن به نمونه جلوگیری شود.
نتایج آزمایش ادرار:
تجزیه و تحلیل ادرار، ادرار را به سه روش اصلی بررسی می کند: بصری، معاینه میکروسکوپی و تست دیپ استیک.
آزمون بصری:
اکثر افراد سالم دارای ادرار تمیز و تقریباً شفاف هستند. رنگ های تیره تر ممکن است نشان دهنده کم آبی بدن یا سایر مسائل باشد.
فردی که با عفونت مبارزه می کند ممکن است ادرار کدر داشته باشد. ممکن است ادرار نیز بوی بدی داشته باشد. اگر ادرار قرمز یا قهوه ای است، ممکن است نشان دهنده وجود خون باشد.
معاینه میکروسکوپی:
بخش دیگری از معاینه شامل مشاهده چند قطره ادرار در زیر میکروسکوپ است. پزشک به دنبال علائم هر یک از موارد زیر خواهد بود:
- باکتری ها
- مخمر
- سلول های قرمز خون
- گلبول های سفید خون
- کریستال ها
وجود این مواد می تواند نشان دهنده چندین بیماری یا مشکلات سلامتی مختلف باشد، از جمله:
- سنگ کلیه یا سایر مشکلات مربوط به سیستم دفع
- عفونت ها
- یک اختلال خونی
تست دیپ استیک:
آزمایش دیپ استیک شامل قرار دادن یک نوار نازک در نمونه ادرار است. این نوار دارای چندین ماده شیمیایی مختلف است که با ناهنجاری های ادراری مختلف واکنش نشان می دهد. نحوه واکنش نوار تست می تواند به پزشک در تشخیص کمک کند.
متخصصان مراقبت های بهداشتی اغلب از تست دیپ استیک برای بررسی موارد زیر استفاده می کنند:
- علائم عفونت، مانند: نیترات
- سطح پروتئین، که می تواند نشان دهنده مشکل کلیوی باشد.
- غلظت ادرار، که می تواند کم آبی را نشان دهد.
- سطوح pH بالاتر، که ممکن است نشانه اختلال کلیه یا ادرار باشد.
- وجود خون در ادرار که نشانه عفونت کلیه، مشکلات دستگاه ادراری یا (به ندرت) سرطان است.
- سطح گلوکز یا کتون، که می تواند نشان دهنده دیابت باشد.
نتایج آزمایش ادرار به پزشک کمک می کند تصمیم بگیرد که آیا فرد به دارو، آزمایشات بیشتر یا نظارت نیاز دارد یا خیر.
نمونه هایی از این موارد عبارتند از:
- اگر ادرار کدر، بوی بد و حاوی باکتری باشد، پزشک معمولاً برای UTI دارو تجویز می کند.
- در صورت وجود خون، پزشک ممکن است آزمایشات بیشتری را برای تعیین علت زمینه ای تجویز کند.
- اگر آزمایش سطوح بالای غیرطبیعی گلوکز یا کتون ها را نشان دهد، احتمالاً پزشک آزمایش های بیشتری را برای دیابت تجویز می کند.
آزمایش ادرار یک آزمایش سریع و غیر تهاجمی است که نیاز به آمادگی خاصی ندارد. در بیشتر موارد، انجام آن آسان است.
پزشک ممکن است از این آزمایش به عنوان بخشی از یک بررسی روتین یا به دلیل خاص‌تری مانند بررسی شرایط یا عفونت‌های زمینه‌ای، تأیید بارداری یا بررسی مصرف دارو استفاده کند.
فرد هنگام انجام آزمایش برای دریافت نمونه معتبر باید دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کند.
مطالب مشابه:
ادرار دردناک
آزمایش ادرار و تشخیص سرطان
نیتریت در ادرار
آزمایش آنالیز ادرار
آزمایش گلوکز در ادرار
منبع: medicalnewstoday
