پلی سومنوگرافی (مطالعه خواب)
پلی سومنوگرافی که به عنوان مطالعه خواب شناخته می شود، آزمایشی است که برای تشخیص اختلالات خواب استفاده می شود. این تست امواج مغزی، سطح اکسیژن خون، ضربان قلب و تنفس شما را در طول خواب ثبت می کند. همچنین حرکات چشم و پا را اندازه گیری می کند.
یک مطالعه خواب ممکن است در یک واحد اختلالات خواب در یک بیمارستان یا در یک مرکز خواب انجام شود. این آزمایش معمولاً در شب انجام می شود. اما ممکن است در طول روز برای کارگران شیفتی که معمولاً در طول روز می خوابند انجام شود.
علاوه بر تشخیص، یک مطالعه خواب ممکن است به تعیین یک برنامه درمانی در صورت تشخیص اختلال خواب کمک کند. همچنین ممکن است برای تنظیم درمان شما استفاده شود.
گاهی اوقات ممکن است بتوانید مطالعه خواب را در خانه انجام دهید. تست های آپنه خواب خانگی برای کمک به تشخیص آپنه انسدادی خواب استفاده می شود.
اگر در خانه مطالعه خواب انجام می دهید، انواع مختلفی از دستگاه ها وجود دارد که ممکن است مورد استفاده قرار گیرند. هر دستگاه از ترکیب متفاوتی از سنسورها می باشد. تست‌های آپنه خواب خانگی معمولاً میزان تنفس و جریان هوا و همچنین میزان اکسیژن و ضربان قلب شما را ثبت می‌کنند. یک سبک همچنین شامل اطلاعاتی در مورد عروق خونی است.
علت انجام پلی سومنوگرافی:
پلی سومنوگرافی مراحل و چرخه خواب را بررسی می کند. این تست می تواند تشخیص دهد که آیا الگوهای خواب شما مختل شده است یا نه و چرا.
فرآیند معمولی به خواب رفتن با مرحله خواب به نام خواب حرکت غیرسریع چشم (NREM) شروع می شود. در این مرحله امواج مغزی کند می شوند. این در طی یک مطالعه خواب با آزمایشی به نام الکتروانسفالوگرام (EEG) ثبت می شود.
پس از یک یا دو ساعت خواب NREM، فعالیت مغز دوباره افزایش می یابد. این مرحله خواب، خواب حرکت سریع چشم (REM) نامیده می شود. چشمان شما در طول خواب REM به سرعت به جلو و عقب حرکت می کنند. بیشتر خواب دیدن در این مرحله از خواب رخ می دهد.
شما معمولاً در طول شبانه روز چندین چرخه خواب را پشت سر می گذارید. شما بین خواب NREM و REM در حدود 90 دقیقه چرخه می کنید. اما اختلالات خواب می تواند در این روند خواب اختلال ایجاد کند.
در صورت مشکوک بودن به این موارد، پزشک شما ممکن است یک مطالعه خواب را توصیه کند:
آپنه خواب یا سایر اختلالات تنفسی مرتبط با خواب: در این حالت تنفس در طول خواب به طور مکرر متوقف و شروع می شود.
اختلال حرکت دوره ای اندام: افراد مبتلا به این اختلال خواب هنگام خواب پاهای خود را خم می کنند و دراز می کنند. این وضعیت گاهی با سندرم پای بیقرار مرتبط است. سندرم پای بیقرار باعث می شود که میل غیرقابل کنترلی برای حرکت دادن پاها در حالی که بیدار هستید، معمولاً عصرها یا هنگام خواب.
نارکولپسی: افراد مبتلا به نارکولپسی در طول روز دچار خواب آلودگی شدید می شوند. آنها می توانند به طور ناگهانی به خواب بروند.
اختلال رفتاری خواب REM : این اختلال خواب شامل نمایش رویاها در طول خواب است.
رفتارهای غیرعادی هنگام خواب: این شامل راه رفتن، حرکت در اطراف یا حرکات موزون در طول خواب است.
بی خوابی طولانی مدت غیر قابل توضیح: افراد مبتلا به بی خوابی در به خواب رفتن یا خواب ماندن مشکل دارند.
خطرات پلی سومنوگرافی (مطالعه خواب):
پلی سومنوگرافی یک آزمایش غیرتهاجمی و بدون درد است. شایع ترین عارضه جانبی تحریک پوست است. این می تواند ناشی از چسب مورد استفاده برای اتصال سنسورهای تست به پوست شما باشد.
آنچه می توانید در طی پلی سومنوگرافی انتظار داشته باشید:
اگر به یک مرکز خواب، مطالعه خواب بروید، عصر می‌رسید و شب را می‌مانید. می توانید وسایلی را که برای برنامه خواب خود استفاده می کنید به همراه داشته باشید. شما همچنین می توانید با لباس شب خود بخوابید.
اگر تست آپنه خواب خانگی انجام می دهید، برنامه منظم زمان خواب خود را دنبال کنید. شما باید حسگرها را روی بدن خود قرار دهید و دستگاه را طبق دستورالعملی که به شما داده شده روشن کنید. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از شما بخواهد که یک گزارش خواب داشته باشید.
اگر در یک مرکز خواب هستید، اتاقی که پلی سومنوگرافی در آن انجام می شود شبیه اتاق هتل است. در طول تست هوا تاریک و ساکت است. شما اتاق را با هیچ کس دیگری تقسیم نخواهید کرد. هر اتاق حمام مخصوص به خود را دارد.
محل خواب معمولاً دارای دوربین فیلمبرداری با نور کم است. این به تکنسین های پلی سومنوگرافی اجازه می دهد تا ببینند وقتی چراغ ها خاموش است در اتاق چه اتفاقی می افتد. سیستم صوتی نیز دارد. این به آنها اجازه می دهد تا با شما صحبت کنند و صدای شما را از ناحیه نظارت خود در خارج از اتاق بشنوند.
در حین خواب، یک تکنسین شما را زیر نظر دارد:
- امواج مغزی.
- حرکات چشم.
- ضربان قلب.
- الگوی تنفس.
- سطح اکسیژن خون.
- وضعیت بدن.
- حرکت سینه و شکم.
- حرکت اندام.
- خروپف و صداهای دیگر.
تکنسین ها در طول شب شما را زیر نظر دارند. اگر به کمک نیاز دارید، می توانید از طریق تجهیزات مانیتورینگ با آنها صحبت کنید. در صورت نیاز به بلند شدن، آنها می توانند برای آزاد کردن سیم ها به اتاق بیایند.
در طول مطالعه، تکنسین ممکن است از شما بخواهد دستگاه فشار مثبت راه هوایی (PAP) را برای آپنه خواب امتحان کنید. این وسیله ای است که از یک ماسک بینی یا ماسک صورت با مهر و موم محکم تشکیل شده است که از طریق آن جریان ملایمی از هوا برای کمک به تنفس شما ارسال می شود.
آماده شدن برای خواب:
بعد از اینکه برای خواب آماده شدید، یکی از تکنسین ها سنسورها را قرار می دهد. آنها با استفاده از یک چسب ملایم مانند: چسب یا نوار روی پوست سر، شقیقه ها، سینه و پاها اعمال می شوند. سنسورها با سیم به کامپیوتر متصل می شوند. سیم ها به اندازه ای بلند هستند که به شما اجازه می دهند در رختخواب حرکت کنید. یک گیره کوچک نیز روی انگشت یا گوش شما قرار می گیرد. این کار سطح اکسیژن خون شما را کنترل می کند.
فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) یکی از انواع دستگاه PAP است. دستگاه‌های CPAP جریان ثابتی از هوا را ارائه می‌کنند که راه‌های هوایی را هنگام خواب باز نگه می‌دارد.
برای برخی افراد، دستگاه‌های فشار مثبت راه هوایی دوسطحی (BPAP) ممکن است انتخاب راحت‌تری باشد. این دستگاه ها در هنگام تنفس فشار بیشتری را وارد می کنند و هنگام بازدم فشار کمتری را وارد می کنند.
ممکن است این فرصت را داشته باشید که قبل از شروع مطالعه خواب، دستگاه PAP را امتحان کنید. اگر تکنسین به شما پیشنهاد کند که بعداً در شب آن را امتحان کنید، این شما را با دستگاه آشنا می کند. در صورت لزوم، ممکن است از اکسیژن نیز در طول مطالعه برای تقویت تنفس شما استفاده شود.
اگرچه احتمالاً به راحتی نمی خوابید یا در مرکز خواب به خوبی در خانه نمی خوابید، این معمولاً بر نتایج آزمایش تأثیر نمی گذارد. برای بدست آوردن نتایج دقیق پلی سومنوگرافی نیازی به خواب کامل شبانه نیست.
بعد از پلی سومنوگرافی:
پس از پلی سومنوگرافی در مرکز خواب، حسگرها برداشته می شوند و ممکن است مرکز خواب را ترک کنید. قرار ملاقاتی برای بازدید بعدی با پزشک که آزمایش را توصیه کرده است، به شما داده می شود. بعد از پلی سومنوگرافی می توانید به فعالیت های معمول خود بازگردید.
صبح بعد از تست آپنه خواب خانگی، می توانید حسگرها را هنگام بیدار شدن بردارید. شما تجهیزات آزمایش را به دفتر ارائه دهنده خود یا از طریق پست برمی گردانید. برخی از تست‌های آپنه خواب در خانه اکنون یکبار مصرف هستند، بنابراین پس از پایان آزمایش می‌توان آنها را دور انداخت.
نتایج پلی سومنوگرافی (مطالعه خواب):
اندازه گیری های ثبت شده در طول مطالعه خواب اطلاعات زیادی در مورد الگوهای خواب شما ارائه می دهد. مثلا:
- امواج مغزی و حرکات چشم در طول خواب می تواند به تیم مراقبت سلامت شما کمک کند تا مراحل خواب شما را بررسی کند. این به شناسایی اختلالات در مراحل کمک می کند. این اختلالات ممکن است به دلیل اختلالات خواب مانند: نارکولپسی یا اختلال رفتار خواب REM رخ دهد.
- تغییرات ضربان قلب و تنفس و تغییرات در اکسیژن خون که در طول خواب معمولی نیست ممکن است نشان دهنده آپنه خواب باشد.
- استفاده از PAP یا اکسیژن می تواند نشان دهد که کدام تنظیمات دستگاه برای شما بهتر کار می کند. اگر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما بخواهد دستگاه را برای استفاده خانگی تجویز کند، این کمک می کند.
- حرکات مکرر پا که خواب شما را مختل می کند ممکن است نشان دهنده اختلال حرکت دوره ای اندام باشد.
- حرکات یا رفتارهای غیرمعمول در طول خواب ممکن است نشانه اختلال رفتار خواب REM یا اختلال خواب دیگری باشد.
اطلاعات جمع آوری شده در طول مطالعه خواب ابتدا توسط یک تکنسین پلی سومنوگرافی ارزیابی می شود. تکنسین از اطلاعات برای ترسیم مراحل و چرخه خواب شما استفاده می کند. سپس اطلاعات توسط ارائه دهنده مرکز خواب شما بررسی می شود.
اگر آزمایش آپنه خواب در خانه انجام داده‌اید، پزشک اطلاعات جمع آوری شده در طول آزمایش را بررسی می کند. ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد تا نتایج خود را دریافت کنید.
در یک قرار ملاقات بعدی، پزشک نتایج را با شما بررسی می کند. بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده، پزشک شما درباره هر گونه درمان یا ارزیابی بیشتر که ممکن است نیاز داشته باشید، بحث خواهد کرد.
اگر آزمایش آپنه خواب در خانه انجام شود، گاهی اوقات نتایج اطلاعات کافی را ارائه نمی دهند. اگر این اتفاق بیفتد، پزشک ممکن است مطالعه خواب را در یک مرکز خواب توصیه کند.
مطالب مشابه:
تاثیر کم خوابی بر MS
تغییرات خواب در بارداری
گرفتگی عضلات پا در شب
سندرم QT طولانی
تکرر ادرار در شب
منبع: mayoclinic
