پشه آئدس

تب دنگی یک بیماری منتقله از طریق پشه است که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان رخ می دهد. شکل خفیف تب دنگی باعث تب بالا و علائم شبیه آنفولانزا می شود. شکل شدید آن که به خونریزی دهنده دنگی نیز معروف است، می تواند باعث خونریزی جدی، افت ناگهانی فشار خون (شوک) و مرگ شود. سالانه میلیون ها مورد عفونت دنگی در سراسر جهان رخ می دهد. تب دنگی در جنوب شرقی آسیا، جزایر غربی اقیانوس آرام، امریکای لاتین و افریقا شایع است. اما این بیماری در حال گسترش در مناطق جدید است. از جمله در نواحی محلی در اروپا و بخش های جنوبی ایالات متحده. محققان در حال کار بر روی واکسن برای این بیماری هستند. در حال حاضر، در مناطقی که تب دنگی شایع است، بهترین راه برای جلوگیری از عفونت، اجتناب از گزیده شدن توسط پشه و انجام اقداماتی برای کاهش جمعیت پشه است.

علائم پشه آئدس:

بسیاری از مردم هیچ علامت یا نشانه ای از عفونت دنگی را تجربه نمی کنند. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، ممکن است با سایر بیماری ها – مانند آنفولانزا – اشتباه شوند و معمولا 4 تا 10 رو پس از گزیده شدن توسط یک پشه آئدس شروع می شوند.

این بیماری باعث تب شدید – 40 درجه سانتی گراد (104 فارنهایت) – و هر یک از علائم و نشانه های زیر می شود:

• سردرد
• درد عضلانی، استخوانی و درد مفاصل
• حالت تهوع
• درد پشت چشم
• تورم غدد
• کهیر

اکثر افراد ظرف یک هفته یا بیشتر بهبود می یابند. در برخی موارد، علائم بدتر می شود و می تواند تهدیدکننده زندگی باشد. در این صورت به آن بیماری شدید دنگی، تب خونریزی دهنده دنگی یا سندرم شوک دنگی می گویند. دنگی شدید زمانی اتفاق می افتد که رگ های خونی شما آسیب می بینند و نشت می کنند. تعداد سلول های تشکیل دهنده لخته (پلاکت ها) در جریان خون کاهش می یابد. این می تواند باعث شوک، خونریزی داخلی، نارسای اندام ها و حتی مرگ شود. علائم هشداردهنده تب شدید دنگی – که یک وضعیت اورژانسی تهدیدکننده زندگی است – می تواند به سرعت ایجاد شود.

علائم هشداردهنده معمولا یک یا دو روز اول پس از از بین رفتن تب شما شروع می شود و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معده درد شدید
• استفراغ مداوم
• خونریزی از لثه یا بینی
• وجود خون در ادرار، مدفوع یا استفراغ
• خونریزی زیر پوست، که ممکن است شبیه کبودی باشد
• تنفس دشوار یا سریع
• خستگی
• تحریک پذیری یا بی قراری

علل:

تب دنگی توسط یکی از چهار نوع ویروس دنگی ایجاد می شود. این بیماری از فرد به فرد دیگر منتقل نمی شود. در عوض، تب دنگی از طریق نیش پشه منتشر می شود. دو نوع پشه که اغلب ویروس های دنگی را منتشر می کنند، هم در داخل و هم در اطراف اقامتگاه های انسانی رایج هستند. هنگامی که پشه فردی که به ویروس دنگی مبتلاست را نیش می زند، ویروس وارد خون پشه می شود. سپس وقتی پشه فرد دیگری را نیش می زند، ویروس وارد جریان خون آن فرد می شود و عفونت ایجاد می کند.

پس از بهبودی از تب دنگی، نسبت به آن ویروس تا مدت طولانی مصونیت دارید. اما در برابر سه نوع دیگر ویروس ایمنی نخواهید داشت. این بدان معناست که می توانید در آینده دوباره توسط یکی از سه نوع ویروس دیگر بیمار شوید. اگر برای بار دوم، سوم یا چهارم به تب دنگی مبتلا شوید، خطر ابتلا به تب دنگی شدید افزایش می یابد.

فاکتورهای خطر:

در موارد زیر خطر ابتلا به تب دنگی یا نوع شدید آن افزایش می یابد:

• شما در مناطق گرمسیری زندگی می کنید یا به آن مناطق سفر می کنید. حضور در مناطق گرمسیری خطر مواجه با ویروسی که باعث دنگی می شود را افزایش می دهد. مناطق پرخطر شامل جنوب شرقی آسیا، جزایر غربی اقیانوس آرام، امریکای لاتین و افریقا است.
• سابقه قبلی ابتلا به تب دنگی.عفونت قبلی با ویروس باعث می شود در صورت ابتلای مجدد خطر ابتلا به علائم شدید افزایش یابد.

عوارض پشه آئدس:

تب دنگی شدید می تواند باعث خونریزی داخلی و آسیب اندام شود. فشار خون می تواند به سطوح خطرناک کاهش یابد و باعث شوک شود. در برخی موارد، تب دنگی شدید می تواند منجر به مرگ شود. زنانی که در دوران بارداری به تب دنگی مبتلا می شوند، ممکن است بتوانند ویروس را در هنگام زایمان به جنین منتقل کنند. علاوه بر این، نوزادان زنانی که در دوران تب دنگی می گیرند، در معرض خطر زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد یا پریشانی جنین هستند.

پیشگیری:

واکسن:

در مناطقی از جهان که تب دنگی رایج است، یک واکسن تب دنگی (Dengvaxia) دارای تاییدیه وجود دارد که برای افراد 9 تا 45 ساله که حداقل سابق یک بار ابتلا به این بیماری دارند استفاده می شود. این واکسن در سه دوز در طول 12 ماه تزریق می شود. این واکسن فقط برای افرادی قابل استفاده است که دارای سابقه مستند ابتلا به تب دنگی هستند یا آزمایش خون آنها نشان دهنده عفونت قبلی با یکی از ویروس های دنگی است. در افرادی که سابقه ابتلا به تب دنگی ندارند (سرم منفی)، دریافت واکسن باعث افزایش خطر ابتلا به تب دنگی شدید و بستری در بیمارستان به دلیل این بیماری می شود.

پیشگیری از نیش پشه آئدس:

سازمان بهداشت جهانی تاکید می کند که واکسن به تنهایی ابزار موثری برای کاهش این بیماری در مناطقی نیست که بیماری شایع است. پیشگیری از نیش پشه آئدس و کنترل جمعیت پشه همچنان روش های اصلی برای جلوگیری از شیوع این بیماری است.

اگر در منطقه ای زندگی می کنید یا به منطه ای سفر می کنید که این بیماری شایع است، این نکات ممکن است به کاهش خطر نیش پشه کمک کند:

• در خانه های دارای تهویه مطبوع یا با غربالگری خوب بمانید. پشه های حامل ویروس دنگی از صبح تا غروب بیشتر فعال هستند. اما می توانند در شب نیز نیش بزنند.
• لباس محافظ بپوشید: وقتی به مناطق دارای پشه می روید، پیراهن آستین بلند، شلوار بلند، جوراب و کفش بپوشید.
• از مواد دافع پشه استفاده کنید: پرمترین را می توان روی لباس، کفش، وسایل کمپینگ و توری تخت استفاده کرد. شما همچنین می توانید لباس های تهیه شده از پرمترین را خریداری کنید. برای پوست خود از یک دافع حاوی حداقل 10 درصد غلظت DEET استفاده کنید.
• زیستگاه پشه ها را کاهش دهید. پشه هایی که حامل ویروس دنگی هستند معمولا در خانه ها و اطراف آن زندگی می کنند و در آب راکد پرورش می یابند که می تواند در مواردی مانند لاستیک های مستعمل خودرو جمع شود. شما می توانید با حذف زیستگاه هایی که پشه ها در آن تخم می گذارند به کاهش جمعیت کمک کنید. حداقل هفته ای یک بار ظروفی که آب راکد را در خود جای می دهند مانند ظروف کاشت، ظروف حیوانات و گلدان های گل را خالی و تمیز کنید. ظروف نگهداری آب را بپوشانید تا تمیز بمانند.

بیماری زیکا، در زنان باردار سبب کوچک شدن مغز نوزادان آنها و در نهایت عقب ماندگی ذهنی در آنها میشود. بسته به اینکه پشه آئدس ناقل کدام یک از این ویروس ها می باشد، می تواند عقب ماندگی سبب بروز یکی از این سه بیماری شود.

مطالب مشابه :

تاثیر بهداشت دهان و دندان بر شدت کووید 19

تب مدیترانه ای خانوادگی

قرص کووید ۱۹ ساخته ی شرکت داروسازی فایزر

تب مالت