کارسینوم

شایع ترین نوع سرطان کارسینوم است. این تقریباً 90 درصد از همه تشخیص های سرطان را تشکیل می دهد. کارسینوم ها در بافت هایی که از اندام ها، گذرگاه های داخلی بدن و پوست محافظت می کنند و همچنین در اندام هایی مانند ریه ها، سینه ها، پروستات، روده بزرگ، غدد و مجاری داخلی، کلیه ها، پانکراس و سایر اندام ها تشکیل می شوند. این نوع سرطان سلول های غیرطبیعی ایجاد می کند که به طور غیرقابل کنترلی تقسیم می شوند و به سایر قسمت های بدن گسترش می یابند و تومورهایی را در پوشش اندام ها تشکیل می دهد. پوشش محافظ به عنوان بافت اپیتلیال شناخته می شود. ذکر این نکته ضروری است که همه سرطان ها کارسینوم نیستند.

گسترش بیماری به صورت مرحله ای و ویژگی های سلول ها به صورت درجه بندی بیان میشود. این مراحل و درجات به پزشک کمک می کند تا تهاجمی و بدخیمی سرطان را پیش بینی کند. اگر سرطان مهاجم باشد، به بافت های مجاور گسترش میابد، در حالی که کارسینوم متاستاتیک به معنای گسترش آن به سایر قسمت های بدن است.

انواع سرطان کارسینوم:

شش نوع رایج کارسینوم وجود دارد که عبارتند از:

آدنوکارسینوما:

سرطان بر سلول های اپیتلیال غده در اندام ها تأثیر می گذارد. این سلول ها مایعاتی مانند: مخاط و شیره های گوارشی تولید می کنند. برخی از نمونه‌های آدنوکارسینوم عبارتند از: سرطان سینه، کولورکتال، پانکراس و اکثر سرطان‌های پروستات. نزدیک به 85 درصد از کل سرطان های کلیه را آدنوکارسینوما تشکیل می دهند.

کارسینوم سلول بازال (BCC):

عمیق ترین لایه اپیدرم را تحت تاثیر قرار می دهد. اپیدرم بالاترین لایه پوست است. هنگامی که لایه بالایی اپیدرم می میرد، سلول های پایه جایگزین آنها می شوند. BCC شایع ترین شکل سرطان پوست است. اغلب به دلیل گذراندن زمان زیادی در زیر نور خورشید یا آفتاب سوختگی ایجاد می شود.

کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC):

به سرعت بیش از BCC گسترش می یابد و دومین سرطان شایع پوست است. در لایه بالایی پوست، جایی که بیشتر در معرض نور خورشید است، مانند: صورت، گوش ها، گردن، بازوها، پاها و سایر قسمت های بدن ایجاد می شود. همچنین می تواند در غشای مخاطی اندام های داخلی مانند: ریه ها، مری، سر و گردن ایجاد شود. SCC همچنین به عنوان کارسینوم اپیدرموئید شناخته می شود.

کارسینوم مجاری شیری درجا (DCIS):

این یک سرطان بسیار قابل درمان است که در مجاری شیر مادر ایجاد می شود. از طریق این مجاری، شیر در دوران شیردهی به سمت نوک سینه ها جریان می یابد. با این حال، “درجا” به این معنی است که سرطان به قسمت دیگری از بدن سرایت نکرده است. سرطان پستان غیر تهاجمی یا پیش تهاجمی محسوب می شود.

کارسینوم مجاری شیری یا کارسینوم شیری مهاجم (نفوذی):

شایع ترین نوع سرطان سینه است که به بافت های مجاور گسترش می یابد. در صورت عدم درمان می تواند از طریق سیستم لنفاوی به سایر قسمت های بدن گسترش یابد. تقریباً 80 درصد از سرطان های سینه را تشکیل می دهد.

کارسینوم سلول کلیه:

شایع ترین شکل سرطان کلیه، کارسینوم سلول کلیه است. پزشک ممکن است هنگام انجام آزمایشات برای وضعیت سلامتی دیگر یا زمانی که تومور بزرگ شده و به سایر اعضای بدن گسترش یافته است، آن را کشف کند.

علائم سرطان:

هر کارسینوم علائم متفاوتی را نشان می دهد که به شرح زیر می باشند:

علائم آدنوکارسینوم:

• اگر فرد به سرطان سینه مبتلا باشد، توده ای در سینه و ترشحات نوک سینه را تجربه می کند.
• در مورد سرطان ریه، علائمی از سرفه، مخاط خونی، درد قفسه سینه و مشکلات تنفسی بروز پیدا می‌کند.
• سرطان لوزالمعده باعث یرقان، ادرار تیره، کاهش وزن، درد کمر یا معده می شود.
• در صورت سرطان روده بزرگ، مشکلاتی در اجابت مزاج، خونریزی مقعدی، درد معده و کاهش وزن غیرقابل توضیح بروز میابد.

نشانه های کارسینوم مجاری مهاجم:

• توده در سینه
• تیره شدن پوست
• تورم
• گودی دور نوک پستان
• ترشح از نوک پستان
• توده در زیر بغل

علائم کارسینوم مجاری شیری درجا (DCIS):

• توده های کوچک در سینه
• ترشح از نوک سینه ها

علائم کارسینوم سلول کلیه:

• بی اشتهایی
• کاهش وزن غیر قابل توضیح
• درد شدید در پهلو
• توده ای در شکم
• خون در ادرار
• کم خونی

نشانه های لکه های پوستی که پوسته پوسته و تیره هستند.

• زخم های باز با لبه های برجسته
• رشدهای محکم
• لکه هایی که شبیه لکه های پیری هستند.
• رشد زگیل مانند و شاخ مانند
• زخم روی جای زخم

علائم کارسینوم سلول بازال:

• زخم های باز که خوب نمی شوند.
• لکه های تیره پوست
• برجستگی های براق
• نواحی اسکار مانند برجسته

علت سرطان:

مانند هر سرطان دیگری، کارسینوم ها با یک ژن جهش یافته شروع می شوند که سلول های سالم را به سلول های سرطانی تبدیل می کند. این سلول های سرطانی رشد می کنند و به سایر بافت های سالم گسترش می یابند. در نهایت وارد جریان خون و غدد لنفاوی می شود تا به سایر اعضای بدن منتقل شود. با این حال، متخصصان از علت جهش بی اطلاع هستند، اما آنها عوامل خطر خاصی را می دانند که در ایجاد جهش نقش دارند، مانند:

• سن
• ژنتیک
• سمومی مانند: آزبست، دود تنباکو، تشعشعات یا مواد شیمیایی صنعتی
• ویروس ها، از جمله: ویروس پاپیلومای انسانی، هپاتیت یا ویروس اپشتین بار
• شرایط التهابی، مانند: بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو
• قرارگیری در معرض نور خورشید

مراحل کارسینوم:

مرحله بندی کارسینوم برای طبقه بندی میزان گسترش سرطان ها در بدن استفاده می شود. سرطان ها به شرح زیر طبقه بندی می شوند:

• مرحله 0: سلول‌های غیر طبیعی که در زیر میکروسکوپ شبیه سلول‌های سرطانی هستند، فقط در محلی که برای اولین بار تشکیل شده‌اند یافت می‌شوند و به بافت مجاور گسترش نیافته‌اند. در برخی مواقع، این سلول ها ممکن است سرطانی شوند و به بافت های طبیعی مجاور گسترش یابند.
• مرحله 1: تومور سرطانی به بافت ها یا غدد لنفاوی مجاور گسترش نیافته است
• مرحله 2 و 3: تومور ممکن است به اعضا سالم و احتمالاً غدد لنفاوی گسترش یافته باشد.
• مرحله 4: به سایر قسمت ها و اندام های بدن گسترش یافته است. اکنون پزشکان آن را به عنوان سرطان متاستاز معرفی کردند.

تشخیص سرطان توسط پزشکان:

پزشک معاینه پزشکی را کامل می کند، سابقه پزشکی خانوادگی و علائم را بررسی می کند.سپس ممکن است آزمایش های زیر را تجویز کند:

• معاینه فیزیکی برای بررسی رشد غیر طبیعی در قسمت های مختلف بدن.
• انجام آزمایش خون که به تشخیص هرگونه افزایش در سطح پروتئین و آنزیم یا شناسایی نشانگرهای تومورکمک می‌کند.
• آزمایش‌های تصویربرداری، مانند: ماموگرافی یا کولونوسکوپی، سرطان را زود تشخیص می‌دهند. اشعه ایکس، سی تی اسکن، ام آر آی، سی تی اسکن PET و سایر آزمایشات تصویربرداری، شدت و مکان های مختلفی را که سرطان پخش شده است نشان می دهد.
• بیوپسی تنها راه برای تایید تشخیص است. بیوپسی شیو، بیوپسی پانچ، بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف، بیوپسی با سوزن مرکزی، بیوپسی غدد لنفاوی جراحی، بیوپسی برشی و بیوپسی اکسیژنال انواع مختلف بیوپسی هستند. تمام این بیوپسی ها به پزشک نیاز دارند تا بخشی از ناحیه آسیب دیده را برای آزمایش سلول های سرطانی بردارند.
• آزمایش‌های آزمایشگاهی مانند: ادرار و سایر آزمایش‌های مایع ممکن است نشانگرهای سلول سرطانی را نشان دهند. با این حال، این آزمایشات تشخیص تایید شده سرطان را نمی دهد. بنابراین، پزشک ممکن است آزمایش های اضافی را نیز توصیه کند.

درمان:

پزشک درمان را بر اساس شدت، مرحله، محل و گسترش سرطان برنامه ریزی می کند. موارد زیر گزینه های درمانی استاندارد هستند:

جراحی:

این گزینه درمانی زمانی توصیه می شود که تومور به نقاط دیگر گسترش نیافته باشد و در محلی که رشد کرده باقی مانده باشد. پزشک ممکن است سلول های سرطانی را همراه با حاشیه ای از بافت سالم خارج کند.

شیمی درمانی:

پزشک داروهایی را برای از بین بردن سلول های سرطانی یا جلوگیری از تکثیر سریع آنها تجویز می کند. این درمان همچنین ممکن است نیاز به ترکیب با سایر روش های درمانی مانند: جراحی یا پرتودرمانی داشته باشد. گاهی اوقات، پزشک ممکن است قبل از جراحی از شیمی درمانی برای کوچک کردن سلول های سرطانی استفاده کند. پزشک همچنین ممکن است شیمی درمانی را پس از جراحی برای جلوگیری از عود مجدد سرطان پیشنهاد کند.

پرتودرمانی:

از پرتوهای انرژی مانند: اشعه ایکس برای کشتن یا جلوگیری از تکثیر سلول های سرطانی استفاده می کند. اغلب پزشک از پرتودرمانی همراه با شیمی درمانی و جراحی استفاده می کند. مانند: شیمی درمانی، پرتودرمانی نیز تومور را قبل از جراحی کوچک می کند یا سلول های سرطانی باقی مانده را پس از جراحی از بین می برد. پرتودرمانی همچنین برای تسکین علائم بر اساس نوع کارسینوم شناخته شده است.

درمان هدفمند:

همانطور که از نام آن پیداست، این درمان از داروهایی استفاده می‌کند که یک ژن خاص یا ضعف در سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهند تا سلول‌های سرطانی را بکشند یا از تکثیر آن جلوگیری کنند.

ایمونوتراپی:

این درمان به سیستم ایمنی در شناسایی سلول های سرطانی و کشتن آنها کمک می کند. این درمان مجدداً با سایر درمان ها مانند: شیمی درمانی، جراحی و پرتو درمانی استفاده می شود.

هورمون درمانی:

کاهش برخی هورمون های جنسی می تواند رشد سرطان را به حداقل برساند. اگر فرد برای مدت طولانی در معرض استروژن باشد، ممکن است به سرطان سینه مبتلا شود. به طور مشابه، قرار گرفتن در معرض آندروژن ها ممکن است با سرطان پروستات مرتبط باشد.

مطالب مشابه:

بیماری بوون

احساس سنگینی در معده

آزمایشات خون بدنسازی

8 علائم هشداردهنده سرطان معده

شایع ترین بیماری های گوارشی

منبع: healthlibrary.askapoll