کیست درموئید
کیست درموئید رشد بافت طبیعی است، که در یک پاکت سلولی به نام کیسه محصور شده است. این بافت در داخل یا زیر پوست رشد می کند.
این کیست ها ممکن است حاوی مو، دندان یا اعصاب باشند. آنها معمولاً در بدو تولد ظاهر می شوند. کیستهای درموئید اغلب روی سر و گردن ایجاد میشوند، اما ممکن است در تخمدانها، ستون فقرات یا هر جای دیگری از بدن نیز باشند. اگرچه این کیست ها معمولاً بی ضرر هستند، پزشکان اغلب این کیست ها را با جراحی حذف می کنند.
درموئید به چیزی شبیه پوست اشاره دارد. کیست یک توده یا برآمدگی است که ممکن است حاوی مایع یا مواد دیگری باشد. اغلب، کیست های درموئید حاوی مواد زرد و چرب هستند، اما ممکن است حاوی:
- استخوان.
- مایع.
- مو.
- اعصاب
- پوست.
- غدد عرق.
- دندان ها
این کیست ها می توانند در هر جایی از بدن باشند. آنهایی که نزدیک به سطح پوست هستند، ممکن است مانند: توده های کوچک به نظر برسند. کیست ها همچنین می توانند در عمق بیشتری از بدن ایجاد شوند.
در ابتدا، این کیست می تواند مانند یک تومور به نظر برسد، اما این کیست ها معمولاً مضر نیستند. افراد ممکن است برای برداشتن کیست نیاز به جراحی داشته باشند، چراکه به خودی خود از بین نخواهد رفت.
انواع کیست درموئید:
از هر 10 کیست درموئید بیش از 8 مورد در سر و گردن ایجاد می شود. شایع ترین نوع آنها، کیست در اطراف چشم است. این نوع کیست در نزدیکی لبه بیرونی یکی از ابروها ایجاد می شود.
سایر انواع رایج کیست درموئید عبارتند از:
کیست درموئید تخمدان: روی تخمدان یا در تخمدان ایجاد می شود.
کیست درموئید نخاعی: روی ستون فقرات شکل می گیرد.
انواع نادرتر کیست درموئید عبارتند از:
اپیبولبار: در سطح چشم یافت می شود.
کیست درموئید داخل جمجمه: در مغز یافت می شود.
کیست درموئید سینوس بینی: در داخل بینی ایجاد می شود.
اوربیتال: در اطراف استخوان های حدقه چشم ایجاد می شود.
افرادی که ممکن است به کیست درموئید مبتلا شوند؟
هر کسی ممکن است، به کیست درموئید مبتلا شود، اما پزشکان از هر 10 کیست درموئید، 7 مورد را در کودکان زیر 5 سال تشخیص می دهند. پزشکان حدود 4 مورد از هر 10 کیست را در بدو تولد تشخیص می دهند.
علت ایجاد کیست:
کیست درموئید در بدو تولد وجود دارد (مادرزادی). این کیست ها زمانی ایجاد می شوند که لایه های پوست آنطور که باید با هم رشد نکنند. این در مراحل اولیه رشد در رحم (تکامل جنین) اتفاق می افتد.
برای تشکیل کیست، سلولهای پوست، بافتها و غدد معمولاً در پوست در یک کیسه جمع میشوند. این غدد به تولید مایع ادامه می دهند و اغلب باعث رشد کیست می شوند.
علائم:
بسیاری از افراد مبتلا به کیست درموئید هیچ علائمی ندارند. برخی از افراد با رشد کیست خود علائمی را تجربه می کنند. علائم بسته به نوع کیست درموئید متفاوت است. مثلا:
- کیست دور چشم: یک توده در نزدیکی لبه ابروی ممکن است، متورم شده و دارای رنگ زرد باشد. با گذشت زمان، می تواند شکل استخوان های ناحیه را تغییر دهد.
- کیست تخمدان: ممکن است در ناحیه لگن خود درد داشته باشید، به خصوص در زمان قاعدگی.
- کیست نخاعی: یک کیست درموئید در حال رشد ممکن است طناب نخاعی یا اعصاب را تحت فشار قرار دهد و باعث:
- مشکل در راه رفتن
- بی اختیاری ادرار.
- ضعف در پاها و بازوها، شود.
تشخیص و آزمایشات
تشخیص:
برای کمک به تشخیص وضعیت خود یا فرزند، پزشک در مورد علائم می پرسد. پزشک می تواند کیست ها را با توجه به محل کیست به روش های مختلف تشخیص دهد:
معاینه فیزیکی: اگر کیست نزدیک به سطح پوست باشد، پزشک می تواند کیست و ناحیه اطراف آن را بررسی کند.
سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): این آزمایشهای غیرتهاجمی تصاویر کیست را به پزشک نشان میدهند. این آزمایش ها می توانند نشان دهند که کیست در نزدیکی یک ناحیه حساس مانند: شریان کاروتید قرار دارد یا خیر. آنها همچنین می توانند ببینند که آیا کیست ستون فقرات ممکن است نزدیک عصب باشد یا خیر.
سونوگرافی لگن یا سونوگرافی ترانس واژینال: پزشک از امواج صوتی بدون درد برای دیدن تصاویر کیست تخمدان استفاده می کند. در طول سونوگرافی لگن، پزشک یک پروب را روی پوست اعمال می کند. در طول سونوگرافی ترانس واژینال، پزشک یک لوله را در واژن فرد قرار می دهد.
مدیریت و درمان
درمان:
جراحی تنها درمان موثر برای هر نوع کیست درموئید است. نوع جراحی بستگی به نوع کیست درموئید دارد:
- پری اوربیتال: پزشک ناحیه را تمیز می کند و یک بی حس کننده موضعی تزریق می کند. آنها کیست را از طریق یک برش کوچک خارج می کنند. آنها برش را با بخیه می بندند تا با کمترین جای ممکن زخم بهبود یابد.
- تخمدان: پزشک ممکن است از جراحی کم تهاجمی (سیستکتومی تخمدان) برای برداشتن کیست بدون برداشتن تخمدان استفاده کند. اگر کیست بزرگ باشد، ممکن است نیاز به برداشتن هم تخمدان و هم کیست داشته باشید.
- ستون فقرات: پزشک از یک میکروسکوپ جراحی و ابزار دقیق (میکروجراحی) برای برداشتن کیست استفاده می کند. در طول جراحی، فرد رو به پایین دراز می کشد تا جراح دسترسی خوبی داشته باشد. فرد در طول جراحی با بیهوشی عمومی خواب خواهد بود.
پیشگیری:
چگونه می توانم خطر ابتلا به کیست درموئید را کاهش دهم؟
این کیست ها مادرزادی هستند (در بدو تولد وجود دارند) و نمی توان شانس ابتلا را کاهش داد.
عوارض:
کیست های درمان نشده معمولاً هیچ آسیبی ایجاد نمی کنند. اما با گذشت زمان، این کیست ها ممکن است عوارضی ایجاد کنند، به خصوص اگر رشد کنند.
عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:
- آسیب به استخوان های مجاور
- عفونت
- آسیب به نخاع یا اعصاب.
- پارگی (باز ترکیدن) کیست.
- پیچ خوردگی تخمدان ها
جراحی معمولا یک روش بی خطر است. برداشتن کیست می تواند به مدیریت هر گونه علائم و جلوگیری از عوارض بعدی کمک کند. اگر کیست درموئید تخمدان دارید که نیاز به برداشتن دارد، با پزشک خود در مورد اینکه چگونه جراحی می تواند بر باروری تأثیر بگذارد صحبت کنید.
زمان مراجعه به پزشک:
توصیه می شود اگر فردعلائم جدیدی دارد یا اگر علائم بدتر شد، به پزشک مراجعه شود. در صورت وجود کیستی که:
- ملتهب می شود.
- باعث درد می شود.
- تغییر رنگ می دهد یا بزرگتر می شود.
- دچار پارگی می شود،
بایستی فوراً به دنبال درمان پزشکی باشید.
به طورکلی این کیست ها معمولاً بی ضرر هستند، اما برخی از آنها بسته به اندازه و محل آنها ممکن است عوارضی ایجاد کنند.پزشک اغلب می تواند کیست را از طریق جراحی حذف کند. برداشتن کیست می تواند احتمال بروز علائم را در آینده کاهش دهد.
مطالب مشابه:
کیست های تخمدان
کیست بارتولین
تغییرات فیبروکیستیک سینه
آبسه پسواس
کیست واژن چیست؟
منبع: my.clevelandclinic