نارسایی احتقانی قلب  

مرکز کنترل بیماری ها (CDC) تخمین می زند که حدود 6.2 میلیون بزرگسال آمریکایی نارسایی قلبی دارند، اگرچه نارسایی احتقانی قلب کمی متفاوت است.

پزشکان ممکن است از اصطلاح “نارسایی قلبی” استفاده کنند که قلب نتواند به اندازه کافی جریان خون را برای حمایت از بدن انجام دهد. اما نارسایی احتقانی قلب (CHF) یک وضعیت پیشرونده است که باعث تجمع مایعات می‌شود که منجر به تشدید آسیب فیزیکی و در صورت مدیریت نادرست، مرگ می‌شود.

خوشبختانه، تعاریف و سیستم‌های طبقه‌بندی برای CHF تکامل یافته‌اند تا بیماران بیشتری بتوانند درمان نارسایی قلبی را در مراحل اولیه دریافت کنند و نتایج درازمدت سلامت خود را بهبود بخشند.

اگر یکی از چهار مرحله CHF برای شما تشخیص داده شده است، درک نحوه مقایسه آنها برای ایجاد مؤثرترین درمان در بهبودی شما ضروری است.

درک نارسایی احتقانی قلب و طبقه بندی های آن:

نارسایی احتقانی قلب یک بیماری نیست، بلکه مجموعه ای از علائم است که مشخصه اختلال عملکرد قلبی یا آسیب ساختاری است.

افرادی که ممکن است در معرض خطر بالای CHF باشند به طور معمول حداقل یکی از نشانگرهای زیستی زیر را نشان می دهند:

• افزایش سطح پپتید ناتریورتیک، که هورمون هایی هستند که قلب هنگام کشیده شدن یا بزرگ شدن آزاد می کند. این می تواند در CHF به دلیل استرس بیش از حد، مانند: فشار و حجم مایع رخ دهد.
• شواهدی از تجمع در بدن، به ویژه در ریه ها و قلب مشاهده می شود.

در سال 2020، مجمعی از پزشکان متخصص  با آنچه به عنوان تعریف جهانی و طبقه بندی نارسایی قلبی شناخته می شود، موافقت کردند تا این وضعیت را بهتر تعریف کنند و نتایج بیمار را بهبود بخشند. به دلیل درجه بالای واریانس در علائم CHF، این وضعیت تا حد زیادی بر اساس خطر مرگ و میر بیماران درجه بندی می شود.

در مجموع، 4 مرحله نارسایی احتقانی قلب وجود دارد:

 A: در معرض خطر نارسایی احتقانی قلبی

 B: پیش از نارسایی احتقانی قلب

 C: نارسایی احتقانی قلبی

 D: نارسایی قلبی پیشرفته

چه در مرحله A یا D نارسایی احتقانی قلبی هستید، مهم است که درک کنید که هر چهار مرحله پیشرونده هستند: بدون مدیریت صحیح و تغییر در شیوه زندگی، حتی مراحلی که با علائم ظاهر نمی شوند می توانند در طول زمان بدتر شوند. این می تواند منجر به کیفیت بسیار پایین زندگی، هزینه های بالای مراقبت های بهداشتی و حتی مرگ و میر شود.

برهمین اساس، مهم است که هر تشخیص CHF را جدی بگیرید. دانستن اینکه چه چیزی هر مرحله را متمایز می‌کند می‌تواند به شما کمک کند تصویر واضح‌تری از گزینه‌های درمانی خود به دست آورید و به شما این امکان را می‌دهد که برای سلامتی خود انگیزه داشته باشید.

مرحله A: در معرض خطر نارسایی احتقانی قلبی

اگر نارسایی احتقانی قلب در مرحله A تشخیص داده شود، هیچ گونه علائم قلبی یا ریوی یا ناهنجاری های ساختاری که بر قلب تأثیر می گذارد را تجربه نخواهید کرد.

در عوض، ممکن است شرایط یا ملاحظاتی دیگر تشخیص داده شده داشته باشید که می تواند شما را در معرض خطر قرار دهد، از جمله:

• دیابت
• فشار خون
• سندرم متابولیک
• استفاده از داروهای کاردیوتوکسیک
• یک استعداد ژنتیکی برای کاردیومیوپاتی، وضعیتی که توزیع خون را برای قلب در سایر قسمت‌های بدن دشوارتر می‌کند.

درمان هر گونه شرایط مرتبط با همکاری با پزشک می تواند نتایج نارسایی احتقانی قلب مرحله A را تا حد زیادی بهبود بخشد.

به عنوان مثال، اگر دیابت برای شما تشخیص داده شده است، حتما سطح گلوکز خون خود را کنترل کنید و هر دارویی را که پزشک تجویزکرده به طور منظم مصرف کنید. اتخاذ عادات سبک زندگی جدید ممکن است به طور قابل توجهی نتایج را برای شرایطی مانند فشار خون بالا و سندرم متابولیک بهبود بخشد.

مرحله B: پیش از نارسایی احتقانی قلب

مرحله پیش از نارسایی قلب نیز بدون علامت است یا علائم نارسایی قلبی ظاهر نمی شود. با این حال، می تواند با آسیب ساختاری یا نشانه هایی از فشار اضافی به قلب همراه باشد. همچنین می توانید:

• قبلاً مبتلا به بیماری قلبی تشخیص داده شده باشید.
• نشانگرهای زیستی دیگر نارسایی قلبی را نشان دهید (مثلاً افزایش پپتید ناتریورتیک یا تروپونین قلبی، دو نوع پروتئینی که قلب هنگام آسیب آزاد می‌کند)

اگر نارسایی قلبی مرحله B دارید، ممکن است متوجه شوید که فعالیت بدنی معمولی سخت‌تر می‌شود، یا باعث می‌شود که احساس خستگی یا تورم کند. در این مرحله، پزشک ممکن است قویاً از شما بخواهد که عادت‌های خاصی را اتخاذ کنید که ممکن است شانس پیشرفت CHF را کاهش دهد. این عادات می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ترک سیگار
• کاهش مصرف نمک
• کاهش مصرف کافئین
• خوردن یک رژیم غذایی سالم
• نظارت دقیق تر بر سلامتی خود، مانند: مشاهده تورم یا تنگی نفس
• کاهش وزن

مرحله C: نارسایی قلبی علامت دار

نارسایی علامتی قلب مرحله ای است که ابتدا با علائم CHF مشخص می شود. در این سطح، قلب آسیب ساختاری دیده است و ممکن است علائمی مانند موارد زیر ایجاد کند:

• تنگی نفس، چه در حالت فعال یا در حال استراحت
• اختلال شناختی، مانند: سردرگمی یا مشکلات حافظه
• احساس خستگی یا ضعف
• تپش قلب

سایر علائم نارسایی قلبی مرحله C باتوجه به اینکه کدام قسمت از قلب تحت تاثیر قرار گرفته است، متفاوت است.

به عنوان مثال، اگر نارسایی قلبی سمت چپ داشته باشید، بیشتر مستعد تجمع مایع در ریه‌ها خواهید بود که منجر به احساس نفس کوتاه یا نازک می‌شود. همچنین ممکن است متوجه شوید:

• انگشتان و لب های آبی
• سرفه کردن
• افزایش وزن ناگهانی و غیر قابل توضیح
• تورم شکم، پاها و مچ پا
• مشکل در تمرکز

نارسایی قلبی سمت راست نادرتر است، اما معمولاً با تجمع مایع در سراسر بدن همراه است. همچنین ممکن است علائمی مانند ناراحتی قفسه سینه، افزایش ادرار و کاهش اشتها را تجربه کنید.

مرحله D: نارسایی قلبی پیشرفته

نارسایی قلبی پیشرفته (که ممکن است به آن AdHF گفته شود) شدیدترین و اغلب کشنده است. در این مرحله (اگر مرحله C نباشد)، پزشک ممکن است از شما بخواهد که درمان‌های طولانی‌مدت را برای محافظت از مرگ و میر خود در نظر بگیرید. این موارد عبارتند از:

• پیوند قلب
• دستگاه کمک بطنی (VAD)

پیش آگهی نارسایی احتقانی قلب در مرحله D نگران کننده است، زیرا اکثر افراد به بستری شدن در بیمارستان و مراقبت های تسکینی نیاز دارند. در این مرحله، CHF سیستمیک می باشد که بر سیستم‌ها و اندام‌های متعدد بدن تأثیر می‌گذارد. حدود 89 درصد از بیماران CHF در مرحله D جان خود را در نتیجه خرابی پمپاژ از دست خواهند داد.

عوامل خطر نارسایی احتقانی قلب:

اگرچه نارسایی احتقانی قلب گسترده است، چندین بیماری مرتبط و قابل تشخیص می تواند خطر ابتلا به آن را افزایش دهد. این شامل:

• بیماری عروق کرونر(CAD): CAD شایع ترین شکل بیماری قلبی در ایالات متحده و شایع ترین علت CHF است. هنگامی که مبتلا به CAD هستید، پلاک (که عمدتاً از کلسترول تشکیل شده است) دیواره رگ های شما را می پوشاند که می تواند مانع از گردش خون شود و حتی آن را مسدود کند.
• فشار خون بالا: فشار خون بالا زمانی رخ می دهد که قلب شما مجبور است برای گردش خون سخت تر کار کند. دلایل زیادی وجود دارد که چرا ممکن است به فشار خون بالا مبتلا شوید، از سن شما تا مواجهه معمول با سطوح بالای استرس.
• دیابت: اکثر افرادی که به دیابت نوع 2 مبتلا هستند، در نهایت به نوعی بیماری قلبی نیز مبتلا می شوند. در واقع، بیماری قلبی علت اصلی مرگ در افراد مبتلا به دیابت است. خوشبختانه، مدیریت مناسب دیابت مطابق با برنامه معمول تجویز پزشک می تواند خطر ابتلا به CHF را تا حد زیادی کاهش دهد.

در حال حاضر تخمین زده می شود که حدود نیمی از افراد با تشخیص ابتلا به نارسایی قلبی، اضافه وزن دارند یا چاق هستند. اگر اضافه وزن دارید، چربی اضافی بدن انجام کار را برای قلب شما بسیار سخت می کند. همچنین ممکن است شرایطی داشته باشید یا در معرض خطر ابتلا به بیماری هایی باشید که به CHF کمک می کنند، از جمله:  فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت و موارد دیگر.

کارشناسان بهداشت تاکید می کنند که با CHF مرتبط با چاقی، کاهش وزن اصل اساسی درمان موثر است. بدون آن، قلب شما تحت استرس مضاعف به کار خود ادامه می دهد و سایر روش های درمانی را تا حد زیادی بی اثر می کند.

علاوه بر اضافه وزن، عوامل سبک زندگی زیر نیز می توانند شما را در معرض خطر ابتلا به CHF قرار دهند:

• استعمال سیگار
• استفاده منظم یا زیاد از الکل
• مصرف رژیم غذایی سرشار از چربی، کلسترول و یا نمک
• حفظ سبک زندگی غیر فعال

اگر بالای 65 سال سن دارید یا قبلاً دچار حمله قلبی شده‌اید، ممکن است در معرض خطر CHF نیز باشید.

پیشگیری و مدیریت نارسایی احتقانی قلب:

هر تشخیص CHF، زمانی است که با پزشک در مورد راه حل های کوتاه مدت و بلند مدت گفتگو کنید.

آیا نارسایی قلبی قابل برگشت است؟

با تشخیص به موقع، ممکن است معکوس یا متوقف شود. در حالی که تغییرات سبک زندگی مؤثر و معمولاً ضروری است، ویژگی‌های درمان، و مداخلاتی مانند: داروها (مهارکننده‌های ACE، مسدودکننده‌های بتا) نیز می‌توانند زندگی را نجات دهند. CHF  پیشرونده ممکن است به دستگاه های ایمپلنت (مانند ICD (دفیبریلاتورهای قلبی قابل کاشت)) برای کنترل بهتر یا نظارت بر سلامت قلب شما نیاز داشته باشد. CHF  شدید ممکن است نیاز به جراحی پیوند داشته باشد.

مهم نیست که چه نوع نارسایی احتقانی قلب دارید، ایجاد تغییرات عمدی در سبک زندگی می تواند شما را در دستیابی به بهترین کیفیت زندگی ممکن حمایت کند.

مؤثرترین ابزارهای مدیریت CHF، به ویژه CHF در مراحل اولیه، عبارتند از:

انتخاب یک رژیم غذایی سالم برای قلب: عادت کنید که وعده‌های غذایی حاوی مواد کامل را بخورید. یک رژیم غذایی متعادل می تواند خطر تجمع کلسترول بد را تا حد زیادی کاهش دهد که به نوبه خود می تواند خطر ابتلا به فشار خون بالا، دیابت و سایر شرایطی را که به CHF کمک می کنند را  کاهش دهد.

تحرک: حتی کمی حرکت در روز برای سلامت قلب و عروق و کل بدن شما بهتر از بی تحرک ماندن است. ورزش منظم از کاهش وزن و مدیریت وزن حمایت می کند و می تواند احساس سلامتی عاطفی و جسمی را تقویت کند.

محدود کردن یا کاهش مصرف الکل:  کاهش یا ترک الکل ممکن است سخت باشد، اما انجام این کار ممکن است بهترین کار برای سلامت طولانی مدت شما باشد. به همین ترتیب، اگر سیگار می کشید، گزینه های خود را برای ترک سیگار با پزشک بررسی کنید.

اولویت قراردادن مراقبت های بهداشتی: نظارت بر سلامت شما می تواند به اندازه ایجاد تغییرات لازم برای بهبود آن مهم باشد. معاینات منظم با پزشک می تواند اطمینان حاصل کند که نقاط کور خود را (مانند فشار خون بالا یا سطح کلسترول) پیدا می کنید.

یادگیری نحوه بهبود ضربان قلب در حالت استراحت نیز ممکن است به سلامت کلی قلب شما کمک کند.

مطالب مشابه:

تفاوت نارسایی قلبی و حمله قلبی

آزمایش خون برای آنزیم حمله قلبی

بیماری قلبی دوران کودکی

آزمایش پروتئین و بیماری قلبی

ایست قلبی در زنان

منبع: everlywell