سونوگرافی جنین
سونوگرافی جنین می‌تواند برای والدین هیجان‌انگیز باشد، زیرا نگاه اولیه به نوزاد در حال رشد را ارائه می‌دهد. اما همچنین ابزار مهمی برای تیم مراقبت های بهداشتی برای بررسی سلامت جنین، از جمله رشد و تکامل است. از آن برای سنجش سایر جنبه های بارداری نیز استفاده می شود، مانند مقدار مایع آمنیوتیک و محل جفت. در برخی موارد، سونوگرافی جنین ممکن است برای بررسی مشکلات احتمالی یا کمک به تشخیص یک مشکل پزشکی استفاده شود.
در طول سونوگرافی جنین، دستگاهی به نام مبدل بر روی شکم فرد باردار قرار می گیرد. یا در برخی موارد ممکن است در واژن یا در ناحیه بین واژن و مقعد قرار گیرد. امواج صوتی به الگویی از مناطق روشن و تاریک تبدیل می شوند. مانند تصویر زیر، تصویری از جنین بر روی صفحه نمایش ایجاد می کند.
خطرات ناشی از سونوگرافی جنین کم است. اما مانند تمام روش های پزشکی، خطراتی را به همراه دارد. سونوگرافی جنین فقط باید به دلایل پزشکی به عنوان بخشی از مراقبت های دوران بارداری و بر اساس توصیه پزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی مجاز انجام شود.
انواع مختلفی از سونوگرافی جنین وجود دارد:
Standard ultrasound(سونوگرافی استاندارد): این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر دو بعدی بر روی صفحه نمایش کامپیوتر استفاده می کند.
سونوگرافی داپلر: این آزمایش حرکت خون را از طریق بند ناف، در قلب نوزاد یا بین نوزاد و جفت نشان می دهد.
سونوگرافی سه بعدی: این آزمایش تصویری واقعی از یک نوزاد متولد نشده را نشان می دهد.
اولتراسوند از یک گره الکترونیکی به نام مبدل برای ارسال و دریافت امواج صوتی استفاده می کند. در طول انجام از اشعه استفاده نمی شود. مبدل بر روی شکم حرکت می کند و امواج صوتی در پوست، ماهیچه، استخوان و مایعات با سرعت های مختلف حرکت می کنند. امواج صوتی مانند یک پژواک از کودک منعکس می شود و به مبدل باز می گردد. مبدل امواج صوتی را به تصویر الکترونیکی روی صفحه کامپیوتر تبدیل می کند.
اوایل بارداری:
تصویر زیر مشخصات جنین را در هفته 11 بارداری، یعنی نه هفته پس از لقاح نشان می دهد. در این مرحله سر حدود نیمی از طول جنین را تشکیل می دهد.
قلب:
تصویر زیر هر چهار حفره قلب و همچنین دریچه های قلب را نشان می دهد. این نوع تصویر معمولاً در طی سونوگرافی بین هفته های 18 تا 22 بارداری گرفته می شود. سونوگرافی جنین برای بررسی درست کارکرد قلب و بررسی اینکه آیا ممکن است مشکلات قلبی وجود داشته باشد استفاده می شود.
مغز:
در زیر تصویری از قاعده مغز به نام مخچه مشاهده می شود. این نوع تصویر معمولاً در طی سونوگرافی بین هفته های 18 تا 22 بارداری گرفته می شود.
مخچه بخشی از مغز است که هماهنگی و تعادل ماهیچه ها را کنترل می کند. بررسی شکل آن در سونوگرافی می تواند به تیم مراقبت های بهداشتی کمک کند تا نقایص لوله عصبی را پیدا کنند. لوله عصبی در چند هفته اول بارداری تشکیل می شود. بالای لوله عصبی تبدیل به مغز می شود. بقیه آن به نخاع تبدیل می شود. مشکلات در رشد لوله عصبی ممکن است منجر به شرایطی مانند اسپینا بیفیدا شود که در آن بخشی از لوله عصبی به درستی رشد نمی کند یا بسته نمی شود. این می تواند منجر به مشکلاتی در نخاع و در استخوان های ستون فقرات شود.
سر:
در زیر نمایی از سر جنین مشاهده می شود. خطوط سفید ضخیم تری که یک دایره را تشکیل می دهند جمجمه هستند. خط سفید در وسط دایره ساختار خط وسطی است که مغز نوزاد را به دو نیمه راست و چپ آن جدا می کند. اندازه گیری سر می تواند به تعیین سن جنین کمک کند.
دست‌ها:
باز بودن دست و انگشتان، همانطور که در زیر نشان داده شده است، از جمله علائمی هستند که تیم مراقبت های بهداشتی در سونوگرافی به دنبال آن هستند تا تایید کنند که جنین طبق انتظار در حال رشد و تکامل است.
چشم‌ها:
این تصویر عدسی چشم را نشان می دهد. در هفته بیست و سه بارداری، یعنی 21 هفته پس از لقاح، حرکات سریع چشم شروع می شود. پلک ها در هفته 28 بارداری که 26 هفته پس از لقاح است شروع به باز شدن می کنند.
گردن:
این تصویر مقطعی از ستون فقرات گردنی است. ستون فقرات گردنی از پایه جمجمه شروع می شود و از طریق گردن به پایین می رود. از نخاع محافظت می کند و از جمجمه حمایت می کند.
ستون فقرات:
این تصویر مربوط به ستون فقرات جنین است. این یکی از ساختارهای ساده‌تر برای تشخیص هنگام مشاهده سونوگرافی جنین است.
پاها:
این تصویر استخوانی را در ساق پا نشان می دهد که از باسن تا زانو امتداد دارد که فمور نام دارد. این بزرگترین و قوی ترین استخوان بدن است.
در زیر تصاویری از ساق پا مشاهده می شود. زانو در سمت راست هر تصویر و مچ پا در سمت چپ قرار دارد. شما همچنین می توانید استخوان ساق پا به نام درشت نی و استخوان ساق پای کوچک را در قسمت بیرونی مچ پا که فیبولا نامیده می شود مشاهده کنید.
بند ناف:
فلش در تصویر زیر به محل اتصال بند ناف به شکم جنین اشاره دارد که به آن شکم نیز می گویند. با نگاه کردن به این منطقه، تیم مراقبت های بهداشتی می توانند چندین شرایط را بررسی کنند. آنها شامل وضعیتی به نام امفالوسل هستند. زمانی اتفاق می‌افتد که محتویات شکم از سوراخی در ناف خارج شود. حالت دیگر گاستروشیزیس است. این شامل شکستگی یا شکاف در بافتی است که دیواره شکم را تشکیل می دهد.
سونوگرافی سه بعدی جنین:
تصویر زیر مربوط به سونوگرافی سه بعدی جنین است. این نوع سونوگرافی می تواند تصاویری واضح تر و دقیق تر از تصاویر سونوگرافی استاندارد جنین ایجاد کند. سونوگرافی سه بعدی جنین گاهی اوقات برای تشخیص مشکلات صورت، مشکلات استخوانی یا نقص لوله عصبی استفاده می شود.
برخی از شرکت ها سونوگرافی سه بعدی را خارج از محیط های پزشکی ارائه می دهند. این سونوگرافی ها اغلب به عنوان راهی برای خانواده ها برای ایجاد تصاویر یادگاری یا مشخص شدن جنسیت جنین تبلیغ می شود. اما اکثر متخصصان مراقبت های بهداشتی توصیه می کنند از انجام سونوگرافی جنین، از جمله سونوگرافی سه بعدی، زمانی که نیاز پزشکی وجود ندارد، خودداری کنید.
به طورکلی سونوگرافی جنین بخشی از مراقبت های دوران بارداری است و یک روش کم خطر است که اطلاعات مهمی را ارائه می دهد. یک سونوگرافی معمول قبل از تولد می تواند نقص یا سایر مشکلات جنین را بررسی کند.
مطالب مشابه:
تست فیبرونکتین جنین
بارداری بعد از سقط جنین
غربالگری سلامت مادر و جنین
انتقال جنین در باروری آزمایشگاهی
تروما در بارداری
منابع: mayoclinic, hopkinsmedicine
