داکریوآدنیت (التهاب غدد اشکی)
داکریوآدنیت التهاب در غدد اشکی است. شما یک غده اشکی در پشت گوشه بیرونی بالایی هر یک از چشمان خود دارید. آنها اشک های شما را می سازند و بخشی از سیستم اشکی هستند. این غدد هر کدام به اندازه یک بادام هستند.
اگر چیزی یکی از غدد اشکی را تحریک کند، متورم می شود. داکریوآدنیت نام پزشکی این التهاب است. داکریوآدنیت می تواند به دلیل شرایط زیادی ایجاد شود، اما معمولاً یک عفونت یا یک بیماری خود ایمنی است. این بیماری می تواند یکی از چشم ها (داکریوآدنیت یک طرفه) یا هر دوی آنها را به طور همزمان (داکریوآدنیت دوطرفه) درگیر کند.
حرکت دادن چشم آسیب دیده ممکن است دردناک باشد. غده اشکی همچنین ممکن است اشک اضافی تولید کند که می تواند باعث شود چشم آبریزش کند. داکریوآدنیت معمولاً بینایی را تحت تأثیر قرار نمی دهد. اما اگر تورم به اندازه ای شدید باشد که به چشم فشار وارد کند، می تواند بر توانایی دید فرد تأثیر بگذارد.
معمولاً افراد مبتلا به داکریوآدنیت نسبت به چشم آسیب دیده خود احساس ترس دارند. داکریوآدنیت تقریباً همیشه یک بیماری موقتی است که با دارو قابل درمان است. باتوجه به اینکه چه چیزی باعث ایجاد داکریوآدنیت شده است، احتمالاً به حدود یک ماه زمان برای بهبودی نیاز است.
توصیه می شود به محض مشاهده هرگونه تغییر در چشم یا بینایی خود به متخصص مراقبت از چشم مراجعه کنید – به خصوص اگر علائمی مانند: درد، تورم و تغییر رنگ را تجربه می کنید.
چه کسانی به داکریوآدنیت مبتلا می شوند؟
هر کسی می تواند داکریوآدنیت را تجربه کند. کارشناسان مطمئن نیستند که دقیقاً چند نفر در سال به آن مبتلا می شوند زیرا ممکن است به دلیل بسیاری از شرایط یا مسائل دیگر ایجاد شود.
برخی از مطالعات نشان داده اند که داکریوآدنیت در کودکان و بزرگسالان جوان بیشتر از بزرگسالان بالای 50 سال بروز میابد.
داکریوآدنیت ناشی از یک بیماری خودایمنی در افرادی که در بدو تولد زن تعیین می‌شوند (AFAB) شایع‌تر است. کارشناسان فکر می کنند این موضوع به این دلیل است که بیماری های خودایمنی به طور کلی در این افراد شایع تر است.
علائم داکریوآدنیت عبارتند از:
- تورم در گوشه بیرونی فوقانی چشم (دورترین گوشه از بینی).
- پتوز (افتادگی پلک).
- درد.
- آبریزش چشم (اپی فورا) یا ترشح.
- تورم غدد لنفاوی نزدیک گوش
- تغییر رنگ و احساس گرما.
علت ایجاد داکریوآدنیت چیست؟
داکریوآدنیت می تواند توسط دو نوع بیماری ایجاد شود:
داکریوآدنیت حاد: داکریوآدنیت ناشی از عفونت حاد است. این معمولا یک عفونت ویروسی یا باکتریایی است. نادر است، اما عفونت‌های قارچی و انگل‌ها نیز می‌توانند باعث ایجاد داکریوآدنیت حاد شوند. معمولا فقط یک چشم را تحت تاثیر قرار می دهد.
داکریوآدنیت مزمن: بیماری های خود ایمنی که باعث التهاب در غدد اشکی می شوند، باعث ایجاد داکریوآدنیت مزمن می شوند. بازگشت داکریوآدنیت مزمن (حتی پس از درمان) و ایجاد همزمان هر دو چشم شایع تر است.
علت ایجاد داکریوآدنیت حاد چیست؟
شایع ترین عفونت هایی که باعث داکریوآدنیت حاد می شوند، عبارتند از:
- مونونوکلئوز (مونو یا ویروس اپشتین بار).
- اوریون.
- آدنوویروس.
- عفونت های استاف (استافیلوکوک)
- سوزاک.
- هرپس سیمپلکس.
- هرپس زوستر اوتیکوس.
چه چیزی باعث ایجاد داکریوآدنیت مزمن می شود؟
داکریوآدنیت مزمن ناشی از بیماری های خود ایمنی است. یک بیماری خودایمنی نتیجه حمله تصادفی سیستم ایمنی بدن به جای محافظت از بدن است. مشخص نیست که چرا سیستم ایمنی این کار را انجام می دهد.
بیماری های خود ایمنی که می توانند باعث ایجاد داکریوآدنیت مزمن شوند، عبارتند از:
- سندرم شوگرن
- بیماری چشمی تیروئید
- سارکوئیدوز
- گرانولوماتوز وگنر.
تشخیص داکریوآدنیت:
متخصص مراقبت از چشم داکریوآدنیت را با معاینه چشم تشخیص می دهد.
آنها به چشم (از جمله داخل آن) نگاه می کنند و از بیمار در مورد علائم می پرسند. ممکن است برای بررسی علائم عفونت یا التهاب نیاز به انجام آزمایش خون باشد. آنها همچنین ممکن است غده اشکی را بیوپسی کنند.
همچنین ممکن است پزشک برای گرفتن عکس از غده اشکی و مشاهده التهاب زیر پوست به آزمایش تصویربرداری نیاز داشته باشد. رایج ترین تست های تصویربرداری مورد استفاده برای تشخیص داکریوآدنیت عبارتند از:
- MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی).
- سی تی اسکن (اسکن توموگرافی کامپیوتری).
داکریوآدنیت چگونه درمان می شود؟
نحوه درمان داکریوآدنیت به عامل ایجاد آن بستگی دارد.
داکریوآدنیت حاد با داروهایی برای عفونتی که باعث علائم می شود، درمان می شود. برای درمان یک عفونت باکتریایی به آنتی ویروس ها یا آنتی بیوتیک ها نیاز است. بایستی داروهای تجویزشده را کامل مصرف کنید. حتی اگر احساس بهتری پیدا کردید یا علائمتان از بین رفت، باید دوره کامل دارو را به پایان برسانید تا مطمئن شوید که تمام عفونت از بین رفته است. اگر داروی خود را زود قطع کنید، این احتمال وجود دارد که عفونت قوی‌تر از بار اول عود کند.
داکریوآدنیت مزمن معمولاً با مدیریت بیماری خود ایمنی که باعث علائم می شود، درمان می شود. با پزشک در مورد نحوه مدیریت علائم و درمان هایی که نیاز دارید صحبت کنید. آنها ممکن است یک کورتیکواستروئید برای کمک به کاهش التهاب و تورم نزدیک چشم تجویز کنند.
همچنین ممکن است پزشک پیشنهاد کند که یک کمپرس گرم روی چشم آسیب دیده خود اعمال کنید. آنها به شما می گویند که چند وقت یکبار (و برای چه مدت) باید یکی را اعمال کنید.
پیشگیری:
بهترین راه برای پیشگیری از داکریوآدنیت حاد شستن مکرر دست ها به خصوص قبل از لمس چشم ها است. هنگامی که چشمان خود را مالش می دهید یا بینی یا دهان خود را لمس می کنید، هر گونه میکروب روی دست می تواند از طریق غشاهای مخاطی چشم، بینی یا دهان وارد بدن شود.
اگر یک بیماری خودایمنی دارید، ممکن است پیشگیری از داکریوآدنیت مزمن غیرممکن باشد.
زمان مراجعه به پزشک:
به محض مشاهده هرگونه تغییر در چشم یا بینایی خود به متخصص مراقبت از چشم خود مراجعه کنید.
در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر به اورژانس مراجعه کنید:
- از دست دادن ناگهانی بینایی.
- تورم در داخل یا نزدیک چشم که به سرعت بدتر می شود.
- چشم درد شدید.
- در چشمان خود فلاش ها یا شناورهای جدیدی می بینید.
تفاوت داکریوآدنیت و داکریوسیستیت چیست؟
داکریوآدنیت و داکریوسیستیت هر دو شرایطی هستند که بر بخش‌هایی از سیستم اشکی تأثیر می‌گذارند. تفاوت در جایی است که التهاب رخ می دهد.
داکریوآدنیت التهاب در یک یا هر دو غدد اشکی است – غدد اشکی که در پشت گوشه فوقانی بیرونی هر چشم قرار دارند. معمولاً ناشی از عفونت است.
داکریوسیستیت التهاب در یکی از کیسه های اشکی است. شایع تر از داکریوآدنیت است. کیسه های اشکی در گوشه داخلی چشم اشک هایی را جمع می کنند که قبل از ورود به مجرای اشک از چشم خارج می شوند. انسداد مجاری اشکی (انسداد مجرای اشکی) شایع ترین علت داکریوسیستیت است.
مطالب مشابه:
یووئیت (التهاب لایه میانی چشم)
علائم شایع سرطان چشم در کودکان
ناهنجاری آرنولد کیاری
رتینوپاتی مرتبط با دیابت
بیماری قرنیه
منبع: my.clevelandclinic
