فیبروم در دوران بارداری
فیبروم ها که لیومیوم نیز نامیده می شوند، تومورهای غیرسرطانی هستند که در رحم رشد می کنند، فیبروم همیشه علائمی ایجاد نمی کند، اما در موارد شدید می تواند بر بارداری یا باروری تأثیر بگذارد.
در بیشتر موارد، زنان مبتلا به فیبروم متوجه نمی‌شوند که فیبروم دارند، زیرا این توده‌ها برای ایجاد عوارض قابل توجه بسیار کوچک هستند. با این حال، فیبروم های بزرگتر ممکن است بر لقاح، رشد جنین یا زایمان تأثیر بگذارد.
علائم و نشانه ها:
فیبروم ها اغلب مورد توجه قرار نمی گیرند، زیرا همیشه علائمی ایجاد نمی کنند.
در کسانی که علائمی دارند، نشانه اصلی فیبروم خونریزی غیر طبیعی به شکل خونریزی شدید یا طولانی قاعدگی است.
علائم معمول فیبروم در دوران بارداری عبارتند از:
- گرفتگی شدید، شبیه به دردهای قاعدگی
- درد و تنش گسترده در معده
- مشکلات گوارشی، مانند: یبوست
- اگر فیبروم ها به مثانه فشار وارد کنند، نیاز به ادرار افزایش می یابد.
زنان همچنین ممکن است دچار مشکل در ادرار کردن یا کمردرد شوند، اما این علائم نسبتاً نادر هستند.
چگونگی تاثیر فیبروم بر بارداری:
فیبروم ها معمولاً به طور قابل توجهی بر بارداری تأثیر نمی گذارند.
با این حال، فیبروم ها گاهی اوقات می توانند باعث موارد زیر شوند:
- سقط جنین
- زایمان زودرس
- پارگی زودرس غشاهای جنینی (PROM) که منجر به پارگی زودهنگام کیسه آب می شود.
- خونریزی خیلی زود قبل از زایمان
- زایمان بریچ (موقعیت غیر طبیعی جنین در زمان زایمان)
- مانع از زایمان
- خونریزی بعد از زایمان
- نکروز، مختل کردن جریان خون یا مرگ سلولی
گاهی اوقات فیبروم ها می توانند با ایجاد ناباروری از بارداری جلوگیری کنند. محققان هنوز در حال بررسی چگونگی این اتفاق هستند، اما آنها فکر می کنند که اندازه و موقعیت فیبروم ها میزان تأثیر آنها بر بدن را تعیین می کند.
فیبروم‌ها ممکن است با انسداد لوله‌های فالوپ – کانال‌هایی که تخمک قبل از بارور شدن اسپرم از آنها عبور می‌کند، بر بارداری تأثیر بگذارد.
اگر فیبروم‌ها مانع شوند، تخمک بارور شده ممکن است نتواند به دیواره رحم بچسبد.
فیبروم ها همیشه در بارداری رشد نمی کنند. در بیشتر مطالعات، اکثریت فیبروم ها به همان اندازه باقی ماندند. انقباض خود به خود در تقریباً 80 درصد از زنان در 6 ماه بارداری مشاهده شد. پس از بارداری، بازسازی رحم ممکن است بر فیبروم ها تأثیر بگذارد و یک درمان طبیعی در طول سال های باروری ایجاد کند. این ممکن است اثر محافظتی باروری یا تعداد حاملگی ها را بر خطر فیبروم توضیح دهد.
درمان:
پزشک ممکن است روش های جراحی مختلفی را برای درمان فیبروم در دوران بارداری توصیه کند.
فیبروم‌ها به‌ویژه در مواردی که بزرگ هستند، می‌توانند پیامدهای مهمی داشته باشند، جراح ممکن است یک میومکتومی انجام دهد و فیبروم‌ها را در طول بارداری از بین ببرد. با این حال، این به ندرت اتفاق می‌افتد، زیرا جراحی می‌تواند منجر به عوارض بیشتری شود.
برداشتن فیبروم در حین زایمان سزارین رایج‌تر می‌شود، اما هنوز هم خطرناک است. در نتیجه، فقط در صورت لزوم انجام می شود.
در صورت امکان، گزینه امن‌تر این است که تا پس از زایمان صبر کنید تا زائده‌ها حذف شوند.
هیسترکتومی در حال حاضر روش اصلی است که جراحان برای درمان فیبروم انجام می دهند، زیرا تنها درمانی است که به طور قطعی موثر است و خطر بازگشت فیبروم را از بین می برد. با این حال، از آنجایی که هیسترکتومی باعث برداشتن رحم می شود، بارداری برای کسانی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، دیگر امکان پذیر نخواهد بود.
پیشگیری:
اگر پزشک قبل از بارداری فیبروم ها را شناسایی کند، می تواند قبل از باردار شدن زن، آنها را درمان کند. با این حال، درمان های موجود موقتی هستند و ممکن است موثر نباشند.
یک زن ممکن است تحت درمان با موارد زیر قرار گیرد:
- هورمون درمانی
- جراحی برای برداشتن فیبروم
- درمان سونوگرافی با شدت بالا
- آمبولیزاسیون فیبروم رحم، که روشی است که رگ های خونی تامین کننده فیبروم ها را محدود می کند.
درمان‌های هورمونی شامل انواع موارد پیشگیری از بارداری، مانند: قرص‌ها و ایمپلنت‌ها، و مصرف هورمون‌های آزادکننده گنادوتروپین (GnRH)، معمولاً به صورت تزریقی است.
داروهای ضد بارداری هورمونی مختلفی در دسترس هستند، اما متخصصان سلامت در حال حاضر استفاده از دستگاه داخل رحمی لوونورژسترل (IUD) را برای فیبروم ها توصیه می کنند، زیرا کمترین عوارض جانبی را دارد. با این حال، دانشمندان هنوز در حال تحقیق در مورد نحوه عملکرد داروهای ضد بارداری هورمونی در برابر فیبروم هستند، زیرا در حال حاضر دانش کافی در مورد این موضوع وجود ندارد.
لوپرولین GnRH ممکن است یک راه حل موقت، موثر باشد، زیرا می تواند فیبروم ها را با کاهش اندازه رحم کوچک کند. با این حال، به دلیل عوارض جانبی، زنان نمی توانند بیش از 6 ماه از این درمان استفاده کنند.
زنان ممکن است بتوانند با رعایت یک رژیم غذایی سالم و به حداقل رساندن زمانی که در محیط های آلوده می گذرانند، خطر ابتلا به فیبروم را کاهش دهند. محصولات غذایی شیرین شده، فرآوری شده و نگهداری شده مصنوعی ممکن است شانس ابتلا به فیبروم را افزایش دهند.
زمان مراجعه به پزشک:
در بیشتر موارد، فیبروم ها مضر نیستند.
زنان در صورت تلاش برای بارداری و نگرانی از داشتن فیبروم باید به پزشک مراجعه کنند.
کسانی که فیبروم های تشخیص داده شده دارند و باردار می شوند باید پزشک خود را از این وضعیت مطلع کنند. سپس پزشک می تواند هرگونه عواقب را در طول رشد جنین زیر نظر داشته باشد و علائم ناراحت کننده را درمان کند.
صرف نظر از بارداری، در صورت بروز خونریزی غیرطبیعی شدید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید، زیرا ممکن است منجر به کم خونی فقر آهن یا سایر عوارض شود.
به طورکلی
فیبروم‌ها شایع هستند و کارشناسان تخمین می‌زنند که 40 تا 80 درصد زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در بیشتر مواقع، این توده ها هیچ تاثیری ندارند و نیازی به درمان ندارند، اما گاهی اوقات می توانند بر باروری تأثیر بگذارند.
در بین افراد ابتلا به فیبروم در زنان باردار بسیار متفاوت است. اگر فیبروم ها خطری برای سلامت بارداری داشته باشند، ممکن است زن نیاز به جراحی داشته باشد.
تنها درمان قطعی برای فیبروم، هیسترکتومی است. بنابراین، اگر زنان در دوران بارداری فیبروم داشته باشند، در صورت امکان قبل از درمان تومور باید تا زمان زایمان صبر کنند.
مطالب مشابه:
مزایای هیسترکتومی چیست؟
علائم و نشانه های ناباروری
جفت سر راهی
خونریزی غیر طبیعی رحم
فیبروئید رحم
منبع: medicalnewstoday
