سندرم ولف-پارکینسون-وایت
سندرم ولف-پارکینسون-وایت، وضعیتی است که در آن یک مسیر الکتریکی اضافی برای حرکت سیگنالها در قلب وجود دارد. داشتن این مسیر باعث میشود که احتمال ابتلا به ضربان قلب غیرطبیعی مانند تاکیکاردی فوق بطنی (SVT) یا فیبریلاسیون دهلیزی (AFib) بیشتر شود. درمان میتواند علائم این آریتمیها را مدیریت کرده و خطر عوارض را کاهش دهد.
به طور معمول، سیگنالها برای کنترل ضربان و ریتم قلب، مسیری قابل پیشبینی را در قلب طی میکنند. اما در سندرم ولف، شما با یک یا چند مسیر اضافی یا «فرعی» متولد میشوید که سیگنالها را در مسیری متفاوت هدایت میکنند، کمی شبیه به یک میانبر. باعث میشود سیگنالها خیلی زود به حفرههای پایینی قلب (بطنها) برسند. به ندرت، این سندرم منجر به مرگ ناگهانی قلبی میشود.
در نتیجه، بطنها زودتر از آنچه که باید منقبض میشوند. به این حالت پیشبرانگیختگی میگویند. و به همین دلیل است که ممکن است این سندرم را سندرم پیشبرانگیختگی نیز بنامید. به طور معمول، بطنها باید منتظر بمانند تا سیگنالها مسیر معمول خود را طی کنند از جمله از طریق ناحیهای به نام گره AV که آنها را کمی کند میکند. مسیر اضافی در اطراف گره AV منحرف میشود. بنابراین، سیگنالها خیلی سریع از قلب عبور میکنند.
و از هر 1000 نفر در ایالات متحده، 1 تا 3 نفر را تحت تأثیر قرار میدهد. این بیماری در بین افرادی که نقص قلبی به نام ناهنجاری ابشتین دارند، شایعتر است. حدود 100 تا 340 نفر از هر 1000 نفر مبتلا به ناهنجاری ابشتین نیز با این سندرم متولد میشوند.
علائم و علل
علائم سندرم ولف-پارکینسون-وایت
این بیماری ممکن است علائمی مانند موارد زیر ایجاد کند:
- تپش قلب، که ممکن است به صورت تصادفی یا در پاسخ به فعالیت بدنی، استرس یا مصرف محرک رخ دهد.
- سرگیجه
- غش کردن یا احساس اینکه ممکن است غش کنید.
- خستگی یا ضعف
- تنگی نفس
- فشار یا گرفتگی قفسه سینه
علائم زمانی ایجاد میشوند که قلب خیلی سریع یا خارج از ریتم میزند. قبل از ضربان قلب بعدی، زمان کافی برای پر کردن حفرههای قلب توسط خون وجود ندارد. این بدان معناست که قلب نمیتواند به اندازه کافی خون به بدن شما ارسال کند.
علل:
برای اکثر افراد مبتلا به سندرم ولف-پارکینسون-وایت، علت ناشناخته است. اما تغییرات در ژن PRKAG2 یکی از علل شناخته شده برای تعداد کمی از افراد است. این تغییرات ژنی میتواند در خانوادههای بیولوژیکی منتقل شود.
عوارض این بیماری:
بدون درمان، ممکن است منجر به موارد زیر شود:
- سقوط و آسیبهای ناشی از غش
- آریتمیهایی مانند فیبریلاسیون دهلیزی
- آریتمی خطرناکی به نام فیبریلاسیون بطنی
- مرگ ناگهانی قلبی
تشخیص و آزمایشها
چگونه پزشکان سندرم ولف-پارکینسون-وایت را تشخیص میدهند؟
پزشکان معمولاً این سندرم را با الکتروکاردیوگرام (ECG/EKG) تشخیص میدهند. پزشک شما میتواند تفاوتهای ضربان قلب قابل مشاهده را در نوار قلب ولف-پارکینسون-وایت در مقایسه با نوار قلب طبیعی مشاهده کند. به عنوان مثال، آنها میتوانند علائم انقباض زودرس بطنها (پیش تحریک) را ببینند.
اگر پزشک علائم یک مسیر فرعی را در نوار قلب ببیند، شما را با “الگوی WPW” تشخیص میدهد. اگر الگوی مشخصی در نوار قلب شما وجود داشته باشد، به علاوه علائم ضربان قلب غیرطبیعی را نشان دهد، شما مبتلا به سندرم ولف-پارکینسون-وایت هستید.
سایر آزمایشهایی که ممکن است نیاز داشته باشید، عبارتند از:
- اکوکاردیوگرام (اکو)
- مطالعه الکتروفیزیولوژی
- تست ورزش
- معاینه سرپایی
این آزمایشها اطلاعات بیشتری در مورد ضربان قلب، ریتم و فعالیت الکتریکی به پزشک میدهند. نتایج به پزشک کمک میکند تا خطر ابتلا به مشکلات جدی را در شما درک کند و درمان را برنامهریزی کند.
بیشتر افراد مبتلا به سندرم WPW بین سنین 10 تا 30 سال تشخیص داده میشوند.
مدیریت و درمان:
درمان شامل دارو و روشهای درمانی است. این روشها علائم را مدیریت میکنند، از ضربان قلب غیرطبیعی جلوگیری میکنند و خطر مرگ ناگهانی قلبی را کاهش میدهند. پزشک بر اساس سابقه علائم و نتایج آزمایشات، درمانهایی را پیشنهاد خواهد کرد. ممکن است به یک یا چند مورد از موارد زیر نیاز داشته باشید:
- داروهای ضد آریتمی: پزشک ممکن است داروهایی را برای کاهش تعداد دفعات ضربان قلب غیرطبیعی تجویز کند. این بدان معناست که علائم کمتری در زندگی روزمره خود دارید و خطر عوارض کمتری دارید.
- کاردیوورژن: این روش به توقف ضربان قلب غیرطبیعی در هنگام وقوع کمک میکند.
- کاتتر ابلیشن: این روش مسیر فرعی را از بین میبرد و از بازگشت آریتمیها جلوگیری میکند. این روش سندرم را در بیش از 94٪ موارد درمان میکند.
- جراحی ابلیشن: اگر ابلیشن کاتتر جواب ندهد، ممکن است به جراحی قلب نیاز داشته باشید. پزشکان همچنین در صورت داشتن بیماری قلبی دیگری که نیاز به ترمیم دارد، از این گزینه استفاده میکنند.
- مانورهای واگ: این مانورهای فیزیکی هستند که پزشک شما میتواند به شما در انجام آنها کمک کند تا در صورت آریتمی، ضربان قلب شما را کند کند. پزشک ممکن است نحوه انجام آنها را در خانه نیز به شما آموزش دهد.
زمان مراجعه به پزشک:
برای مدیریت سندرم ولف-پارکینسون-وایت به ویزیتهای منظم و پیگیری نیاز دارید. پزشک به شما خواهد گفت که هر چند وقت یکبار مراجعه کنید. هر زمان که علائم جدید نمایان شد یا علائم قبلی تغییر کرد، با پزشک خود تماس بگیرید.
جستجوی مراقبت برای سلامت روان نیز مهم است. سندرم بر قلب شما تأثیر میگذارد، اما میتواند بر احساسات و وضعیت روانی شما نیز تأثیر بگذارد. احساس اضطراب، افسردگی یا ترس از مرگ امری عادی است. صحبت با یک مشاور میتواند به شما کمک کند تا بر این احساسات غلبه کنید و روز به روز احساس بهتری داشته باشید.
در صورت وجود موارد زیر، به اورژانس مراجعه کنید:
- درد قفسه سینه
- غش
- ضربان قلب غیرطبیعی یا سریع که پس از چند دقیقه از بین نمیرود.
در صورت غش کردن، ممکن است لازم باشد شخص دیگری درخواست کمک کند. به عزیزان و هر کسی که مرتباً با او وقت میگذرانید، در مورد وضعیت خود اطلاع دهید. مطمئن شوید که آنها میدانند چه زمانی باید با اورژانس تماس بگیرند.
اگر به این بیماری مبتلا شوم، چه انتظاری میتوانم داشته باشم؟
اکثر افرادی که برای سندرم ولف-پارکینسون-وایت تحت درمان قرار میگیرند، امید به زندگی معمولی دارند. ابلیشن میتواند در بسیاری از موارد این سندرم را درمان کند و شما را از مرگ ناگهانی قلبی محافظت کند. پزشک شما میتواند در مورد آنچه در شرایط شما انتظار میرود، اطلاعات بیشتری به شما ارائه دهد.
پزشک همچنین در مورد نحوه مدیریت این بیماری در زندگی روزمره با شما صحبت خواهد کرد. به عنوان مثال، ممکن است لازم باشد از مواردی که باعث ضربان قلب غیرطبیعی میشوند، مانند موارد زیر، اجتناب کنید:
- الکل
- کافئین
- محرکهایی مانند: آمفتامین یا نیکوتین
- ورزش شدید
مصرف غذاهای سالم میتواند به قلب شما کمک کند. فعالیت بدنی نیز مهم است. از پزشک خود بپرسید که کدام نوع ورزش برای شما بیخطر است.
چگونه میتوانم از فرزندم که مبتلا به این سندرم است، حمایت کنم؟
اگر فرزند شما مبتلا به سندرم ولف-پارکینسون-وایت است، ممکن است نگران قلب او باشید. همچنین ممکن است سوالات زیادی در مورد آنچه برای او خطرناک است، داشته باشید. صحبت با پزشک فرزندتان برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد هرگونه محدودیت، مهم است.
به عنوان مثال، پزشک میتواند در مورد اینکه آیا ورزش کردن برای فرزندتان بیخطر است یا خیر، به شما مشاوره دهد و آنها توضیح میدهند که اگر فرزندتان در مدرسه ضربان قلب تندی داشت، چه کاری باید انجام دهد. آنها همچنین به شما کمک میکنند تا در مورد این سندرم به روشی که برای فرزندتان قابل درک باشد، صحبت کنید.
مطالب مشابه:
ایست قلبی ناگهانی در جوانان
سندرم HELLP در بارداری
تاکی کاردی در کودکان
برادی کاردی (ضربان قلب آهسته)
جراحی قلب باز
منبع: my.clevelandclinic
