بیماری بورگر
بیماری بورگر یا ترومبوآنژئیت انسدادی، یک بیماری نادر است که اغلب در افراد سیگاری دیده میشود. رگهای خونی در پاها، بازوها، کف پا و دستهای آنها ملتهب میشوند و عبور خون را دشوار میکنند. لختههای خون میتوانند تشکیل شوند که موانعی را در داخل رگهای خونی ایجاد میکنند. لختهها مشکل را بدتر میکنند و منجر به درد و آسیب بافت میشوند. در نتیجه، ممکن است درد و آسیب بافتها از انگشتان دست و پا شروع شده و به بازوها و پاها گسترش یابد. ترک سیگار بهترین راه برای بهبود علائم است.
بیماری بورگر چقدر شایع است؟
با کاهش تعداد افراد سیگاری، این بیماری نادر است. از هر ۱۰۰۰۰۰ نفر در آمریکا، فقط ۱۲ تا ۲۰ نفر به آن مبتلا هستند. کشورهای دیگری که مصرف دخانیات بیشتری دارند، موارد بیشتری از بیماری بورگر دارند.
علائم بیماری بورگر:
علائم اولیه این بیماری شامل درد شدید در پاها و بازوها است و این درد هنگام استراحت بدن، به آرامی و با گذشت زمان رخ میدهد.
به طورکلی علائم عبارتند از:
- درد دست یا پا (احساس سوزش یا گزگز).
- زخم روی انگشتان پا یا انگشتان دست.
- درد مچ پا، پا یا ساق پا هنگام راه رفتن.
- سندرم رینود.
- تغییر رنگ یا بافت پوست.
سایر علائم بیماری بورگر ممکن است پس از مدتی ابتلا به آن رخ دهند. این علائم عبارتند از:
- گرفتگی عضلات.
- لخته شدن خون در رگهای خونی.
- انگشتان دست یا پای قرمز، آبی یا رنگ پریده.
- سردی یا بیحسی پاها یا دستها.
- قانقاریا.
- زخمهای پوستی.
علل:
علت بیماری بورگر مشخص نیست، اما دانشمندان فکر میکنند چیزی در تنباکو وجود دارد که به پوشش رگهای خونی آسیب میرساند. اکثر افراد مبتلا به این بیماری، تنباکو مصرف میکنند.
ژنها ممکن است احتمال ابتلا به بیماری بورگر را افزایش دهند. برخی از دانشمندان فکر میکنند که این یک بیماری خودایمنی است.
عوامل خطر:
- استعمال سیگار، تنباکو یا مصرف ماری جوانا.
- ساختن سیگار
- جنسیت مرد.
- سن ۲۰ تا ۴۵ سال.
عوارض بیماری بورگر چیست؟
عوارض نادر بیماری بورگر (ترومبوآنژئیت انسدادی) عبارتند از:
- سکته مغزی.
- حمله قلبی.
- حمله ایسکمیک گذرا.
- قطع انگشتان پا یا دست (آمپوتاسیون).
- مشکلات رگهای خونی در رودهها.
- مشکلات سیستم عصبی.
تشخیص و آزمایشها
بیماری بورگر چگونه تشخیص داده میشود؟
پزشک نتایج موارد زیر را در نظر خواهد گرفت:
- معاینه فیزیکی.
- سابقه پزشکی.
- آزمایشهای عروقی.
- آزمایش ادرار.
چه آزمایشهایی برای تشخیص بیماری بورگر انجام خواهد شد؟
پزشک میتواند با این آزمایشها رگهای خونی را بررسی کند:
- سونوگرافی.
- شاخص مچ پا-بازویی (ABI).
- سی تی اسکن (CT).
- آنژیوگرافی.
- آنژیوگرافی تشدید مغناطیسی (MRA).
مدیریت و درمان
بیماری بورگر چگونه درمان میشود؟
هیچ درمانی برای بیماری بورگر وجود ندارد، اما ترک هرگونه دخانیات، ماریجوانا و نیکوتین بهترین راه برای جلوگیری از بدتر شدن بیماری بورگر است. پزشکان همچنین توصیه میکنند از قرارگرفتن در معرض دود دست دوم (دود دیگران) اجتناب کنید.
این بیماری حتی اگر فقط یک نخ سیگار در روز بکشید، میتواند بدتر شود.
وقتی افراد مبتلا به این بیماری سیگار را ترک میکنند، علائم آنها معمولاً بهتر میشود. در برخی افراد، پس از ترک سیگار، بیماری به حالت بهبودی (غیرفعال شدن) میرود.
چه درمانهایی برای بیماری بورگر استفاده میشود؟
ممکن است با موارد زیر از علائم این بیماری رهایی یابید:
- ورزش.
- درمان با فشار روی دست و پا.
- جراحی برای درد یا بهبود جریان خون.
- تحریک نخاع.
- برداشتن انگشتان دست یا پا در صورت بروز عفونت یا قانقاریا.
عوارض جانبی درمان:
ترک سیگار هیچ عارضه جانبی ندارد. این کار از بسیاری جهات سلامت شما را بهبود میبخشد.
همه داروها عوارض جانبی احتمالی دارند و این عوارض با توجه به نوع دارو متفاوت است. پزشک با دقت بهترین دارو را برای شما در نظر خواهد گرفت.
قطع انگشت دست یا پا ممکن است منجر به تورم، درد یا عفونت شود.
تحریک نخاع خطرات متعددی دارد، از جمله:
- آسیب عصبی.
- سردردهای نخاعی.
- مشکلات مربوط به محرک.
اگر به بیماری بورگر مبتلا باشم، چه انتظاری میتوانم داشته باشم؟
از آنجایی که هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، تا زمانی که سیگار میکشید، علائم را خواهید داشت. همچنین به دارو و احتمالاً جراحی نیاز خواهید داشت. اما اگر سیگار را ترک کنید، میتوانید علائم خود را بهبود بخشید.
مدت زمان بیماری بورگر:
علائم از یک تا چهار هفته به طور همزمان ادامه دارند، اما معمولاً برمیگردند. ترک تمام محصولات دخانی، نیکوتین و ماریجوانا بهترین راه برای کنترل علائم این بیماری است.
پیشگیری
چگونه میتوانم خطر ابتلا به بیماری بورگر را کاهش دهم؟
برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری، سیگار نکشید و از هیچ نوع تنباکویی استفاده نکنید. همچنین باید از مصرف چسبهای نیکوتین و ماریجوانا خودداری کنید.
چگونه از خودم مراقبت کنم؟
بهترین کاری که میتوانید انجام دهید این است که مصرف هر نوع دخانیات را متوقف کنید تا از بدتر شدن این بیماری جلوگیری شود. همچنین باید از مصرف چسبهای نیکوتین و ماریجوانا خودداری کنید، زیرا این موارد ممکن است باعث ادامه یا بدتر شدن بیماری بورگر شوند.
حدود ۵۰٪ از افراد مبتلا به این بیماری که به مصرف دخانیات ادامه میدهند، در نهایت نیاز به قطع عضو انگشت دست یا پا پیدا میکنند. افراد مبتلا به این بیماری که سیگار را ترک میکنند، به ندرت نیاز به قطع عضو پیدا میکنند.
سایر توصیهها عبارتند از:
- از سرما دوری کنید.
- از آسیب دیدن دست یا پای آسیبدیده خود جلوگیری کنید.
- هر دارویی را که پزشک برای شما تجویز کرده است، ادامه دهید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
اگر علائم این بیماری را دارید یا علائم شما بدتر میشود، از پزشک کمک بگیرید. اگر به بیماری بورگر مبتلا هستید، باید معاینات منظمی را با پزشک خود انجام دهید.
به طورکلی
اگرچه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما میتوانید مصرف دخانیات را ترک کنید تا از بدتر شدن آن جلوگیری کنید. اگر به مصرف ادامه دهید، برای کمک به علائم خود به دارو و احتمالاً جراحی نیاز خواهید داشت. اگر وضعیت شما واقعاً وخیم شود، ممکن است پزشک شما نیاز به برداشتن یک یا چند انگشت پا یا دست شما داشته باشد.
مطالب مشابه:
تاثیر مصرف سیگار و مشروبات الکلی در دوران بارداری
پارگی مالوری_ وایس
ازوفاژیت یا التهاب مری
تاثیر سیگار بر روده
عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (URI)
منبع: my.clevelandclinic
