ولوواژینیت (التهاب واژن)
ولوواژینیت یک التهاب یا عفونت فرج و واژن است. این یک بیماری شایع است که زنان و دختران را در هر سنی تحت تاثیر قرار می دهد. علل مختلفی دارد. نام های دیگر این بیماری ولویت و واژینیت است.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) ولوواژینیت باکتریایی تقریبا 30 درصد از زنان را در طول زندگی خود در ایالات متحده تحت تاثیر قرار می دهد. این شایع ترین علت علائم واژن است.
دستورالعمل راهنمای CDC در سال 2017 نشان می دهد که کاندیدیازیس واژینال (عفونت مخمری) دومین عفونت شایع واژن است.
علت ولوواژینیت چیست؟
بسیاری از محرک ها می توانند باعث عفونت در ناحیه واژن و فرج شوند. شایع ترین علت باکتری است. سایر علل شایع عبارتند از:
- مخمر
- ویروس ها
- انگل ها
- فاکتورهای محیطی
- عفونت های مقاربتی و (STIs)
- قرار گرفتن در معرض محرک های شیمیایی و آلرژن ها
باکتری ها:
برخی از باکتری ها می توانند تکثیر شوند و باعث ولوواژینیت شوند. گاردنالایک یک باکتری رایج در واژن است. رشد بیش از حد منجر به واژینوز باکتریایی، شایع ترین ولوواژینیت می شود.
استرپتوکوک یا استافیلوکوک نیز می تواند در این ناحیه وجود داشته باشند اما معمولا منجر به عفونت نمی شوند. عفونت باکتریایی می تواند باعث ترشحات سفید مایل به خاکستری با بوی ماهی شود.
مخمر:
یکی از شایع ترین علل ولوواژینیت کاندیدا آلبیکنس است. این عفونت قارچی می تواند باعث خارش ناحیه تناسلی و ترشحات غلیظ و سفید رنگ واژن با بافتی شبیه به پنیر شود.
برخی از زنان پس از استفاده از آنتی بیوتیک ها عفونت قارچی را تجربه می کنند. این به این دلیل است که آنتی بیوتیک ها می توانند باکتری های ضدقارچی را که به طور طبیعی در واژن زندگی می کنند از بین ببرند.
ویروس ها:
ویروس هایی که می توانند باعث ولوواژینیت شوند معمولا از طریق جنسی منتقل می شوند. اینها عبارتند از تبخال و ویروس پایپلومای انسانی (HPV)
انگل ها:
کرم های سوزنی، گال و شپش می توانند باعث التهاب فرج و واژن شوند.
فاکتورهای محیطی:
بهداشت نامناسب و مواد آلرژی زا می توانند باعث این عارضه شوند. لباس های تنگ می توانند روی پوست ساییده شوند و باعث تحریک و جذب رطوبت در آن ناحیه شوند.
پوست تحریک شده بیشتر از پوست سالم مستعد ابتلا به ولوواژینیت است. تحریک نیز می تواند بهبودی را به تاخیر بیندازد.
عفونت های مقاربتی (STIs):
واژینیت تریکوموناس STI می تواند باعث ولوواژینیت شود. این عفونت باعث ناراحتی دستگاه تناسلی، خارش و ترشح زیاد می شود. ترشحات می تواند زرد، سبز یا خاکستری باشد. اغلب بوی قوی دارد. کلامیدیا، سوزاک و تبخال نیز می توانند باعث واژینیت شوند.
مواد شیمیایی:
برخی از مواد شیمیایی می توانند باعث ولوواژینیت شوند. اینها اغلب در صابون ها، اسپری های زنانه، عطرها و ضدبارداری های واژینال یافت می شوند. مواد شیمیایی که می توانند باعث واکنش آلرژیک شوند عبارتند از:
- پارابن ها
- سولفات سدیم
- تریکلوزان
- دی اکسان
اگر هر یک از این مواد در صابون یا مواد شوینده لباسشویی شما وجود دارد، ممکن است بخواهید به یک برند ضدحساسیت یا بدون عطر تغییر دهید. این می تواند به جلوگیری از عود عفونت کمک کند.
ولوواژینیت (التهاب واژن) در کودکان:
ولووژاینیت شایع ترین بیماری زنان در دختران پیش از بلوغ است. پزشکان معتقدند که این به دلیل سطوح پایین استروژن است. هنگامی که بلوغ شروع می شود، واژن اسیدی تر می شود و عفونت ها معمولا متوقف می شوند.
ولوواژینیت در کودکان را می توان با استحمام روزانه، استروئیدها و آنتی بیوتیک های موضعی با دوز کم درمان کرد. مهم است که به کودک خود توصیه کنید که بهداشت مناسبی داشته باشد. پوشیدن لباس زیر نخی گشاد می تواند از بروز مجدد عفونت جلوگیری کند.
علائم و نشانه ها:
علائم ولوواژینیت متنوع است و به علت آن بستگی دارد. به طور کلی، علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تحریک ناحیه تناسلی
- خارش
- التهاب اطراف لابیا و ناحیه پرینه
- افزایش ترشحات واژن با بوی قوی
- ناراحتی در هنگام ادرار کردن
تشخیص ولوواژینیت (التهاب واژن):
پزشک در مورد علائمی که دارید از شما سوال می پرسد و بر اساس علائمی که دارید و همچنین آزمایش ترشحات جمع آوری شده از واژن می تواند ولوواژینیت را تشخیص دهد.
در بیشتر موارد، پزشک نیاز به معاینه لگن دارد. برای شناسایی درست علت التهاب ممکن است نیاز به نمونه برداری باشد. این شامل جمع آوری مقداری ترشحات واژن برای ارزیابی میکروسکوپی است.
سپس پزشک می تواند ارگانیسم ایجادکننده این بیماری را شناسایی کند و به درمان سریعتر و موفق تر منجر شود.
در موارد نادر، ممکن است نیاز به بیوپسی از فرج برای شناسایی ارگانیسم باشد. این بدان معناست که پزشک نمونه کوچکی از بافت را برای بررسی بیشتر می گیرد. نمونه برداری معمولا تنها در صورتی ضروری است که روش های درمانی مرسوم ناموفق باشند.
ولوواژینیت چطور درمان می شود؟
درمان صحیح برای ولوواژینیت بستگی به نوع عفونت و ارگانیسم ایجادکننده آن دارد.
برخی از انواع ولوواژینیت بدون مراجعه به پزشک و با درمان های خانگی می توان درمان کرد. اما قبل از شروع هر درمان خانگی با پزشک مشورت کنید.
درمان های خانگی:
اگر در گذشته عفونت قارچی داشته اید، ممکن است بتوانید ولوواژینیت را با استفاده از محصولات بدون نسخه موجود در هر داروخانه درمان کرد از جمله:
- کرم های واژینال
- شیاف ها
- پمادهای موضعی
- قرص های خوراکی
احتمالا یک داروساز می تواند به شما در مورد بهترین محصول برای علائم و نحوی استفاده از آن کمک کند.
سیر له شده و روغن نارگیل که هر دو به دلیل خواص ضد باکتریایی خود شناخته شده اند نیز ممکن است به درمان این بیماری کمک کنند.
ممکن است بتوانید برخی از علائم ولوواژینیت خود را با نشستن در یک تشت حاوی آب ولرم و سرکه برطرف کنید. افزودن مقداری روغن درخت چای یا نمک دریا ممکن است به آب ولرم نیز می تواند به کشتن برخی از باکتری ها کمک کند.
مراقب باشید که برای مدت طولانی در تشت ننشینید. بعد از آن از یک حوله برای خشک کردن کامل ناحیه آسیب دیده استفاده کنید. اگر التهاب یا ترشح پس از یک هفته درمان خانگی بهبود نیافت، به پزشک مراجعه کنید.
داروهای تجویزی برای درمان ولوواژینیت (التهاب واژن):
پس از اینکه پزشک نوع ارگانیسمی که باعث ولوواژینیت می شود را شناسایی کرد، احتمالا دارو تجویز می کند.
داروهای این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آنتی بیوتیک های خوراکی
- کرم های آنتی بیوتیک (مستقیما روی پوست استفاده می شود)
- کرم های آنتی باکتریال (مستقیما روی پوست مالیده می شود)
- کرم های ضد قارچ (مستقیما روی پوست مالیده می شود)
- قرص های ضد قارچ خوراکی
- آنتی هیستامین های خوراکی، اگر یک علت احتمالی واکنش آلرژیک باشد
- کرم های استروژن
پزشک همچنین ممکن است یک روال بهداشتی شخصی را برای کمک به بهبود عفونت و جلوگیری از عود آن توصیه کند. این می تواند شامل استفاده از تشت آب ولرم و پاک کردن مناسب بعد از استفاده از توالت باشد.
پیشنهادهای دیگر شامل پوشیدن لباس های گشاد و لباس زیر نخی برای گردش هوا و کاهش رطوبت در ناحیه است. درآوردن لباس زیر قبل از خواب نیز ممکن است به پیشگیری از ولوواژینیت کمک کند.
پاکسازی مناسب مهم است و ممکن است به جلوگیری از تحریک کمک کند. این امر به ویژه اگر عفونت باکتریایی باشد صادق است. از استفاده از حمام های حباب دار، صابون های معطر، دوش ها و پودرهای لباسشویی خودداری کنید. به جای آن حمام sitz یا محصولات مرتبط با پوست حساس را انتخاب کنید.
کمپرس سرد نیز ممکن است در نواحی متورم یا حساس باعث تسکین درد شود.
مطالب مشابه:
