جفت آکرتا
جفت آکرتا یک وضعیت خطرناک در بارداری است. در جفت آکرتا، جفت در دیواره رحم رشد کرده و پس از زایمان به راحتی جدا نمی شود. در موارد شدید، می تواند منجر به خونریزی واژینال تهدید کننده زندگی شود. ممکن است فرد نیاز به تزریق خون و هیسترکتومی (برداشتن رحم) داشته باشد. پزشکان این وضعیت را در دوران بارداری یا در حین زایمان تشخیص می دهند. درمان معمولاً شامل زایمان زودرس سزارین (سزارین) و به دنبال آن هیسترکتومی برای به حداقل رساندن خطر عوارض شدید است.
افرادی که چندین سزارین، سایر اختلالات جفت یا سابقه جراحی رحم داشتند، در معرض خطر بیشتری برای ایجاد این وضعیت هستند. همچنین می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
انواع مختلف جفت آکرتا:
سه نوع وجود دارد. پزشکان نوع را بر اساس عمق چسبیدن جفت به رحم تعیین می کنند.
- جفت آکرتا: جفت محکم به دیواره رحم می چسبد. از دیواره رحم عبور نمی کند یا بر عضلات رحم تأثیر نمی گذارد. این رایج ترین نوع است.
- جفت اینکرتا: در این نوع، جفت عمیقتر در دیواره رحم فرو میرود. هنوز از دیواره رحم نمی گذرد اما محکم به عضله رحم چسبیده است. جفت اینکرتا حدود 15% موارد را تشکیل می دهد.
- جفت پرکرتا: شدیدترین نوع، جفت پرکرتا زمانی اتفاق می افتد که جفت از دیواره رحم عبور کند. جفت ممکن است از طریق رحم رشد کند و بر اندام های دیگر مانند: مثانه یا روده تأثیر بگذارد. حدود 5% موارد را تشکیل می دهد.
چه کسانی در معرض خطر هستند؟
- کسانی که قبلاً زایمان سزارین داشتند.
- جفت در یک مکان غیر طبیعی در رحم خود داشتند.
- سابقه جراحی روی رحم داشتند.
- بیش از یک بار بارداری داشتند.
- از طریق IVF باردار شدند.
آیا جفت آکرتا به جنین آسیب می رساند؟
این وضعیت مستقیماً به جنین آسیب نمی رساند. اما اغلب منجر به زایمان زودرس می شود. زایمان زودرس خطراتی مانند: مشکلات تنفسی یا مشکل در افزایش وزن را به همراه دارد. نوزادانی که قبل از هفته 37 بارداری متولد می شوند، در معرض خطر بیشتری برای بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) برای درمان تخصصی هستند.
خطرات جفت آکرتا برای مادرباردار
- زایمان زودرس
- آسیب به رحم و اندام های اطراف.
- عدم قدرت باروری در اثر هیسترکتومی.
- خونریزی بیش از حد که نیاز به تزریق خون دارد.
- مشکلات لخته شدن خون
- نارسایی ریه یا کلیه.
- مرگ.
شیوع جفت آکرتا:
این مشکل ممکن است تا 1 مورد از هر 533 حاملگی را تحت تأثیر قرار دهد. وقوع جفت آکرتا در چند دهه گذشته افزایش پیدا کرده است که بیشتر به دلیل افزایش میزان سزارین است.
علائم جفت آکرتا:
معمولاً هیچ علائمی وجود ندارد. در برخی موارد، ممکن است فرد باردار خونریزی در سه ماهه سوم بارداری (هفته های 28 تا 40) یا درد لگن (در اثر فشار جفت به مثانه یا سایر اندام ها) را تجربه کند.
علت:
ناهنجاری های پوشش داخلی رحم باعث ایجاد جفت آکرتا می شود. پوشش رحم ممکن است در اثر جراحی های قبلی رحم آسیب دیده یا زخمی شود. همچنین ممکن است برای افرادی که جراحی رحم انجام ندادند نیز اتفاق بیفتد.
عوامل خطر عبارتند از:
سزارین های متعدد: افرادی که چندین سزارین انجام دادند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به جفت آکرتا هستند. این ناشی از زخم شدن رحم در اثر این عمل است. هر چه تعداد سزارین های یک زن در طول زمان بیشتر باشد، خطر ابتلا به جفت آکرتا در او بیشتر می شود. این وضعیت در بیش از 60 درصد موارد سزارین های متعدد وجود دارد.
سابقه جراحی های رحم: اگر فیبروم رحم (یک رشد غیرسرطانی یا تومور عضله رحم) برداشته شده باشد، جای زخم می تواند منجر به این وضعیت شود. جراحی هایی مانند: کورتاژ (برداشتن بافت از رحم) یا ابلیشن آندومتر نیز می تواند منجر به ایجاد اسکار شود.
جفت سرراهی: این وضعیت زمانی رخ می دهد که جفت دهانه رحم را مسدود کند. در افراد مبتلا به جفت سرراهی و سابقه زایمان سزارین قبلی، خطر جفت آکرتا با تعداد سزارینهایی که انجام دادند افزایش مییابد.
زمان مراجعه به پزشک:
اغلب، زنان مبتلا به این وضعیت به طور کلی هیچ علائمی را هنگام بارداری نشان نمی دهند. این وضعیت معمولاً در طی یک سونوگرافی معمولی مشخص می شود. بنابراین، بایستی فرد باردار سلامت خود را در دوران بارداری تحت نظر داشته باشد.
پیشگیری:
نمی توانید از جفت آکرتا جلوگیری کنید. اگر زنی در گذشته چندین سزارین داشته باشد، عوامل خطر آن افزایش می یابد. به طور مشابه، وضعیت جفت سرراهی (جفت بسیار پایین در رحم قرار دارد که تمام یا بخشی از دهانه رحم را می پوشاند) نیز خطر را افزایش می دهد. زنان با چنین شرایط پزشکی باید با پزشک خود در مورد خطرات دریافت درمان مناسب مشورت کنند.
تشخیص جفت آکرتا:
سونوگرافی قبل از تولد می تواند این وضعیت را در دوران بارداری تشخیص دهد. با این حال اگر تصویر سونوگرافی نتواند تشخیص دهد، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می تواند برای نشان دادن عمق نفوذ جفت به دیواره رحم مفید باشد.
در موارد دیگر، پزشک بعد از تولد نوزاد جفت آکرتا را تشخیص میدهد. در حالت ایده آل، انقباضات رحمی، جفت را ظرف 30 دقیقه پس از زایمان خارج می کند. هنگامی که این اتفاق نمی افتد، ممکن است پزشک به جفت آکرتا مشکوک شود.
اهمیت تشخیص زودهنگام جفت آکرتا:
تشخیص زودهنگام ضروری است زیرا می تواند به چندین ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی اجازه دهد تا در مراقبت های بارداری و زایمان فرد مشارکت داشته باشند. به عنوان مثال، یک متخصص نوزادان ممکن است در مراقبت از نوزاد نقش داشته باشد یا یک متخصص پریناتولوژی ممکن است در مراقبت از مادر نقش داشته باشد. پزشک به دقت فرد را زیر نظر خواهد گرفت تا بهترین نتایج را برای مادر و کودک تضمین کند. با این حال، خطرات سایر عوارض با تشخیص زودهنگام کاهش می یابد.
درمان جفت آکرتا:
درمان می تواند متفاوت باشد. اگر پزشک قبل از زایمان آن را تشخیص دهد، فرد را از نزدیک برای بقیه دوران بارداری تحت نظر خواهد داشت. ممکن است برای جلوگیری از زایمان زودرس در بیمارستان بستری شده یا در بستر استراحت کنند. پزشک یک سزارین را برای زایمان برنامه ریزی می کند، معمولاً بین هفته های 34 تا 37. این کار برای کاهش خطر خونریزی ناشی از انقباضات یا زایمان انجام می شود. اگر می خواهید حاملگی های بعدی داشته باشید، پزشک می تواند سعی کند رحم را نجات دهد.
با این حال، در موارد شدید که جفت عمیق یا محکم چسبیده است یا به اندامهای دیگر حمله میکند، هیسترکتومی (برداشتن رحم) ممکن است مطمئنترین گزینه باشد. هیسترکتومی سزارین زمانی است که رحم در زمان زایمان سزارین برداشته می شود. در این صورت، پزشک نوزاد، رحم و جفت را همزمان به دنیا می آورد. برداشتن رحم با جفتی که هنوز متصل است، خطر خونریزی بیش از حد (خونریزی) را به حداقل می رساند.
برخی از پزشکان بخشهای کوچکی از جفت را در داخل رحم باقی می گذارند زیرا جفت به مرور زمان حل می شود. این همچنین خطراتی مانند: خونریزی شدید واژن، عفونت و لخته شدن خون را به همراه دارد. ممکن است هنوز در آینده باردار شدن مشکل باشد.
به طور کلی جفت آکرتا یک بیماری بالقوه تهدید کننده زندگی است که معمولاً علائمی در دوران بارداری ایجاد نمی کند. با این حال، تشخیص زودهنگام از طریق سونوگرافی و نظارت دقیق می تواند به کاهش خطر عوارض ناشی از جفت آکرتا کمک کند. در برخی موارد، جفت آکرتا تا پس از زایمان کشف نمی شود.
مطالب مشابه:
منابع: healthlibrary.askapollo ، my.clevelandclinic