لوسمی لنفوسیتی حاد
لوسمی لنفوسیتی حاد (ALL) یک نوع سرطان خون و مغز استخوان است. مغز استخوان یک بافت اسفنجی در برخی استخوان های بدن است. در این بافت سلول های خونی ساخته می شود.
کلمه «حاد» در لوسمی لنفوسیتی حاد از این واقعیت ناشی می شود که بیماری به سرعت پیشرفت می کند و سلول های خونی نابالغ را به جای سلول های بالغ ایجاد می کند. کلمه «لنفوسیتی» در لوسمی لنفوسیتی حاد به گلبول های سفید خونی به نام لنفوسیت ها اشاره دارد که ALL روی آنها تاثیر می گذارد. لوسمی لنفوسیتی حاد به عنوان لوسمی لنفوبلاستیک حاد نیز شناخته می شود.
این بیماری شایع ترین نوع سرطان در کودکان است و شانس اثربخشی درمان ها بسیار بالا ست. لوسمی لنفوسیتی حاد می تواند در بزرگسالان نیز رخ دهد، اگر چه احتمال درمان بسیار کاهش می یابد.
علائم و نشانه های لوسمی لنفوسیتی حاد:
علائم و نشانه های لوسمی لنفوسیتی حاد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خونریزی از لثه
- درد استخوان
- تب
- عفونت های مکرر
- خونریزی های مکرر یا شدید بینی
- توده های ناشی از تورم غدد لنفاوی در داخل و اطراف گردن، زیر بغل، شکم یا کشاله ران
- پوست رنگ پریده
- تنگی نفس
- ضعف، خستگی یا کاهش کلی انرژی
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورت مشاهده هر گونه علائم و نشانه های مداومی که شما را نگران می کند، با پزشک یا پزشک کودک خود قرار ملاقات بگذارید.
بسیاری از علائم و نشانه های لوسمی لنفوسیتی حاد شبیه آنفولانزا هستند. با این حال، علائم و نشانه های آنفولانزا در نهایت بهبود می یابند. اگر علائم و نشانه ها آنطور که انتظار می رود بهبود نیافتند، به پزشک مراجعه کنید.
علل لوسمی لنفوسیتی:
لوسمی لنفوسیتی حاد زمانی رخ می دهد که یک سلول مغز استخوان تغییرات (جهش) در ماده ژنتیکی یا DNA خود ایجاد کند. DNA سلول حاوی دستورالعمل های است که به سلول می گوید چه کاری انجام دهد. به طور معمول، DNA به سلول می گوید که با سرعت مشخصی رشد کند و در زمان مشخصی بمیرد. در لوسمی لنفوسیتی حاد، جهش ها به سلول مغز استخوان می گویند که به رشد و تقسیم خود ادامه دهد.
وقتی این اتفاق می افتد، تولید سلول های خونی از کنترل خارج می شود. مغز استخوان سلول های نابالغی تولید می کند که به گلبول های سفید لوسمیک به نام لنفوبلاست تبدیل می شوند. این سلول های غیرطبیعی قادر به عملکرد صحیح نیستند و می توانند سلول های سالم را از بین ببرند.
مشخص نیست که چه چیزی باعث جهش های DNA می شود که می تواند منجر به لوسمی لنفوسیتی حاد شود.
عوامل خطر:
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به لوسمی لنفوسیتی حاد را افزایش دهند عبارتند از:
- درمان سرطان قبلی: برخی کودکان و بزرگسالان به انواع دیگر از سرطان مبتلا هستند. آنها برای درمان بیماری خود ممکن است از شیمی درمانی و پرتودرمانی استفاده کنند. این افراد در معرض خطر ابتلای به لوسمی لنفوسیتی حاد هستند.
- قرار گرفتن در معرض تشعشعات رادیواکتیو: برخی افراد، در معرض سطوح بسیار بالایی از تشعشعات هستند. این افراد ممکن است در معرض خطر ابتلا به لوسمی لنفوسیتی حاد باشند.
- اختلالات ژنتیکی: برخی از اختلالات ژنتیکی، مانند سندرم داون، با افزایش خطر ابتلا به لوسمی لنفوسیتی حاد مرتبط هستند.
تشخیص لوسمی لنفوسیتی:
آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص لوسمی لنفوسیتی حاد عبارتند از:
- آزمایشات خون: آزمایش خون ممکن است تعداد بسیار زیاد یا کم گلبول های سفید، گلبول های قرمز کافی و پلاکت ها را نشان دهد. آزمایش خون همچنین ممکن است وجود سلول های بلاست را نشان دهد – سلول های نابالغی که معمولا در مغز استخوان یافت می شوند.
- آزمایش مغز استخوان: در طول آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی، از یک سوزن برای برداشتن نمونه ای از مغز استخوان از استخوان لگن یا سینه استفاده می شود. نمونه برای بررسی سلول های سرطان خون به آزمایشگاه فرستاده می شود.
پزشکان در آزمایشگاه سلول های خونی را بر اساس اندازه، شکل و سایر ویژگی های ژنتیکی یا مولکولی به انواع خاصی دسته بندی می کنند. آنها همچنین به دنبال تغییرات خاصی در سلول های سرطانی هستند و تعیین می کنند که آیا سلول های سرطان خون از لنفوسیت های B یا لنفوسیت های T شروع شدند. این اطلاعات به پزشک شما کمک می کند تا یک برنامه درمانی ایجاد کند.
- تست های تصویربرداری: آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه X، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا اسکن اولتراسوند مفید هستند. این تکنیک ها به پزشک در تشخیص میزان گسترش سرطان به مغز و نخاع یا سایر قسمت های بدن کمک میکند.
- آزمایش مایع نخاعی: آزمایش پونکسیون کمری، که به آن ضربه نخاعی نیز می گویند، ممکن است برای جمع آوری نمونه ای از مایع نخاعی (مایعی که مغز و نخاع را احاطه کرده است) استفاده شود. نمونه آزمایش می شود تا ببیند آیا سلول های سرطانی به مایع نخاعی گسترش یافتند یا خیر.
تعیین پیش آگهی:
پزشک بر اساس نتایج آزمایشات بهترین روش درمان را انتخاب میکند. مراحل مختلف سرطان ها با استفاده از اعداد 0 تا 4 نمایش داده میشود. با این حال، این قانون برای مراحل مختلف لوسمی لنفوسیتی حاد صدق نمیکند.
در عوض، وخیم بودن وضعیت بیماری لوسمی لنفوسیتی حاد با موارد زیر تعیین می شود:
- نوع لنفوسیت های درگیر: سلول های B یا سلول های T
- تغییرات ژنتیکی خاص موجود در سلول های لوسمی
- سن
- نتایج آزمایش های آزمایشگاهی، مانند تعداد گلبول های سفید شناسایی شده در نمونه خون
درمان لوسمی لنفوسیتی حاد:
در کل، درمان لوسمی لنفوسیتی حاد به مراحل جداگانه تقسیم می شود:
- درمان القایی: هدف از مرحله اول درمان، نابود کردن بیشتر سلول های سرطان خون و مغز استخوان و بازگرداندن تولید طبیعی سلول های خونی است.
- درمان تثبیت کننده: همچنین به عنوان درمان پس از بهبودی نیز نام دارد، که با هدف از بین بردن لوسمی باقی مانده در بدن میباشد.
- درمان نگهدارنده: مرحله سوم درمان از رشد مجدد سلول های سرطان خون جلوگیری می کند. درمان های مورد استفاده در این مرحله معمولا با دوزهای بسیار پایین تر در مدت زمان طولانی تجویز می شوند.
- درمان پیشگیرانه برای نخاع: در طول هر مرحله از درمان، افراد مبتلا به لوسمی لنفوسیتی حاد ممکن است درمان بیشتری برای کشتن سلول های لوسمی واقع در سیستم عصبی مرکزی دریافت کنند. در این نوع درمان، داروهای شیمی درمانی اغلب مستقیما به مایعی که نخاع را می پوشاند تزریق می شود.
بسته به وضعیت بیماری، مراحل درمان لوسمی لنفوسیتی حاد می تواند دو تا سه سال طول بکشد.
درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
-
شیمی درمانی:
شیمی درمانی که از داروها برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند، معمولا به عنوان یک درمان القایی برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به لوسمی لنفوسیتی حاد استفاده می شود. از داروهای شیمی درمانی نیز می توان در مراحل تثبیت و نگهداری استفاده کرد.
-
درمان هدفمند:
درمان های دارویی هدفمند بر روی ناهنجاری های خاص موجود در سلول های سرطانی تمرکز دارند. با مسدود کردن این ناهنجاری ها، درمان های دارویی هدفمند می توانند باعث مرگ سلول های سرطانی شوند. سلول های لوسمی مورد آزمایش قرار می گیرند تا مشخص شود که آیا درمان هدفمند برای شما مفید است یا خیر. درمان هدفمند را می توان به تنهایی یا در ترکیب با شیمی درمانی برای درمان القایی، درمان تثبینی یا درمان نگهدارنده استفاده کرد.
-
پرتو درمانی:
پرتو درمانی از پرتوهای پرقدرت مانند اشعه X یا پروتون ها برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. اگر سلول های سرطانی به سیستم عصبی مرکزی گسترش پیدا کرده باشند، پزشک ممکن است پرتودرمانی را توصیه کند.
-
پیوند مغز استخوان:
پیوند مغز استخوان که به عنوان پیوند سلول های بنیادی نیز شناخته می شود، ممکن است به عنوان درمان تثبیت کننده یا برای درمان بیماری عود کرده استفاده شود. این روش با جایگزینی مغز استخوان لوسمی با مغز استخوان بدون لوسمی امکان بازسازی مغز استخوان را برای فرد مبتلا به لوسمی لنفوسیتی فراهم می کند.
پیوند مغز استخوان با دوزهای بالای شیمی درمانی یا پرتودرمانی برای کشتن هر نوع مغز استخوان تولیدکننده لوسمی آغاز می شود. سپس مغز استخوان از یک اهداکننده سازگار (پیوند آلوژنیک) جایگزین می شود.
-
مهندسی سلول های ایمنی برای مبارزه با لوسمی:
یک درمان تخصصی به نام گیرنده آنتی ژن کایمریک (CAR) – سلول های T ، سلول های T بدن که با میکروب مبارزه می کنند، مهندسی می کند تا با سرطان مبارزه کنند و دوباره به بدن شما ترزیق می کند.
سلول درمانی CAR-T ممکن است یک گزینه برای کودکان و بزرگسالان جوان باشد. ممکن است برای درمان تثبیت کننده یا برای درمان بیماری عوده شده استفاده شود.
-
آزمایشات بالینی:
آزمایش های بالینی آزمایش هایی برای آزمایش درمان های جدید سرطان و روش های جدید استفاده از درمان های موجود هستند. در حالی که آزمایشات بالینی به شما یا فرزندتان فرصتی برای امتحان آخرین درمان سرطان می دهد، ممکن است مزایا و خطرات درمان نامشخص باشد. مزایا و خطرات آزمایشات بالینی را با پزشک خود در میان بگذارید.
درمان برای افراد مسن:
افراد مسن، مانند افراد مسن تر از 65 سال، معمولا عوارض درمان بیشتری دارند و بزرگسالان مسن تر معمولا پیش آگهی بدتری نسبت به کودکانی دارند که برای لوسمی لنفوسیتی حاد درمان می شوند.
مطالب مشابه:
