خون در مایع منی

مشاهده خون در مایع منی می تواند عجیب باشد. زیرا غیر معمول است و به ندرت نشان دهنده یک مشکل جدی است به خصوص در مردان زیر 40 سال. خون در مایع منی (هماتوسپرمی) اغلب دوام زیادی ندارد.

علائم خون در مایع منی؟

مقدار خون در منی شما می تواند از یک قطره کوچک تا اندازه ای متفاوت باشد که به منی شما ظاهر خونی بدهد. میزان خون در مایع منی به علت خونریزی شما بستگی دارد. همچنین ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:

1. درد هنگام انزال
2. درد هنگام ادرار
3. حساسیت یا تورم در کیسه بیضه
4. حساسیت در ناحیه کشاله ران
5. درد در قسمت پایین کمر
6. خون در ادرار

علل احتمالی خون در مایع منی

منی از یک سری لوله در مسیر مجرای ادرار برای انزال عبور می کند. هر تعدادی از مواد می توانند باعث شکستن رگ های خونی در این مسیر و نشت خون به مایع منی شوند. در بسیاری از موارد، علت دقیق هماتوسپرمی هرگز مشخص نمی شود. اکثر موارد خون در مایع منی جدی نیستند. به خصوص اگر 40 سال یا کمتر دارید.

در زیر برخی از علل احتمالی منی خونی وجود دارد که ممکن است پزشک آنها را بررسی کند.

التهاب

التهاب وزیکول های منی یکی از علل شایع هماتوسپرمی است. همچنین التهاب هر غده، مجرا، لوله یا اندامی، درگیر در اندام تناسلی مردانه می تواند باعث ایجاد خون در مایع منی شود و این شامل موارد زیر است:

• پروستاتیت (التهاب غده ی پروستات) که می تواند باعث درد، مشکلات ادراری و اختلال عملکرد جنسی شود.
• اپیدیدیمیت (التهاب اپیدیدیم یا لوله پیچ خورده در پشت بیضه که در آن اسپرم ذخیره می شود) که اغلب در اثر عفونت باکتریایی از جمله عفونت های مقاربتی (STIs) مانند تبخال، سوزاک یا کلامیدیا ایجاد می شود. علائم آن شامل قرمزی یا متورم شدن کیسه بیضه، درد و حساسیت بیضه در یک طرف، ترشح و ادرار دردناک است.
• اورتریت (التهاب مجرای ادرار)، که می تواند باعث درد در هنگام ادرار، خارش یا سوزش در نزدیکی دهانه آلت تناسلی یا ترشحات آلت تناسلی شود.

عفونت ها

درست مانند التهاب، عفونت در هر غده، مجرا، لوله یا اندامی، درگیر در اندام تناسلی مردانه می تواند باعث ایجاد هماتوسپرمی شود.

بیماری های مقاربتی (که معمولاً به عنوان بیماری های مقاربتی یا STD شناخته می شوند) مانند کلامیدیا، سوزاک یا تبخال نیز می توانند باعث ایجاد هماتوسپرمی شوند. عفونت های ناشی از ویروس ها، باکتری ها یا قارچ ها نیز می توانند منجر به این بیماری شوند.

انسداد

اگر مجاری مانند مجرای انزال مسدود شود، رگ های خونی اطراف می توانند گشاد شوند و بشکنند. اگر پروستات شما بزرگ شده باشد، می تواند به مجرای ادرار شما فشار بیاورد که می تواند باعث هماتوسپرمی شود.

تومورها

پولیپ‌ های خوش‌خیم یا تومورهای بدخیم در پروستات، بیضه‌ها، اپیدیدیم یا وزیکول‌ های منی می‌توانند منجر به خون در منی شوند.

ناهنجاری های عروقی

ناهنجاری های عروقی در اندام تناسلی مردان، مانند کیست های عروقی، می تواند خونی را که در منی خود مشاهده کردید، توضیح دهد.

به طور کلی، شرایطی که کل بدن شما را تحت تاثیر قرار می دهد می تواند باعث ایجاد خون در مایع منی شود. اینها عبارتند از: فشار خون بالا و هموفیلی (اختلالی که منجر به خونریزی آسان و بیش از حد می شود). سایر احتمالات شامل لوسمی و بیماری مزمن کبدی است.

تروما یا موارد پزشکی

ضربه های فیزیکی، مانند ضربه به بیضه ها در حین ورزش، می تواند منجر به هماتوسپرمی شود. تروما می تواند باعث نشت رگ های خونی شود و این خون ممکن است از بدن شما در مایع منی خارج شود. یک روش پزشکی مانند معاینه پروستات یا بیوپسی یا وازکتومی می تواند باعث ایجاد خون در مایع منی شود.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

به عنوان یک قاعده کلی، اگر سابقه خانوادگی یا شخصی سرطان یا بیماری های مقاربتی دارید، باید به پزشک مراجعه کنید. سن شما نیز می تواند به عنوان یک دلیل برای مراجعه به پزشک باشد.

اگر بالای 40 سال دارید:

مردان 40 ساله و بالاتر در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری هایی مانند سرطان پروستات هستند. به همین دلیل، هر زمان که خون در مایع منی خود مشاهده کردید، باید به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک باید در اسرع وقت علت خون را بررسی کند.

اگر زیر 40 سال دارید:

چنانچه زیر 40 سال سن دارید و هیچ علامت دیگری به جز مایع منی خونی ندارید، صبر کنید و ببینید که آیا این خون به خودی خود از بین می رود یا خیر.

اگر مایع منی شما همچنان خونی است یا اگر علائم دیگری مانند: درد یا تب را تجربه کردید، با پزشک خود مشورت کنید. آنها ممکن است معاینه پروستات یا تجزیه و تحلیل مایع منی و ادرار شما را برای تعیین منبع خون انجام دهند.

تشخیص خون در مایع منی

هنگامی که به پزشک خود مراجعه می کنید، ابتدا باید علت هماتوسپرمی را تعیین کند. کارهایی که ممکن است انجام دهند عبارتند از:

• معاینات فیزیکی: پزشک ممکن است شما را از نظر علائم دیگر، از جمله تورم بیضه، قرمزی، یا سایر علائم قابل مشاهده عفونت یا التهاب معاینه کند.
• تست های STI: از طریق آزمایش‌ هایی از جمله آزمایش خون، پزشک بررسی می‌کند تا مطمئن شود که شما به بیماری‌ های مقاربتی که می‌تواند باعث خونریزی شود، ابتلا هستید یا خیر.
• آزمایش ادرار: این می تواند به تشخیص عفونت های باکتریایی یا سایر ناهنجاری ها در ادرار شما کمک کند.
• آزمایش PSA: که آنتی ژن های ایجاد شده در پروستات را آزمایش می کند و سلامت پروستات را ارزیابی می کند.
• تست های غربالگری: مانند سونوگرافی، سی تی اسکن و ام آر آی که می تواند به تعیین محل انسداد کمک کند.
• سونوگرافی ترانس رکتال: که از یک قلم مبدل برای بررسی تومورها و سایر ناهنجاری های اطراف پروستات استفاده می کند.

مردان بالای 40 سال ممکن است برای ارزیابی بیشتر به اورولوژیست ارجاع داده شوند. افراد زیر 40 سال نیز ممکن است نیاز به مراجعه به متخصص اورولوژی داشته باشند اگر علائم آنها با وجود درمان ادامه یابد.

مطالب مشابه:

فشار خون دیاستولیک بالا

تست فیبرونکتین جنین

منبع: healthline