سرطان در سینه های متراکم
خطر رشد سرطان سینه در نوعی از پستان که به عنوان بافت سینه ی متراکم معروف است، بیشتر خواهد بود. این ناحیه در انجام ماموگرافی به رنگ سفید، و در نمونه غیرمتراکم به رنگ خاکستری دیده می شود. اکنون، تحقیقات نشان دادند که تفاوت های بیولوژیکی بزرگی میان این دو حالت وجود دارد. نتایج، حاکی از این است که این موضوع باعث افزایش رشد سرطان می شود.
همه پستان ها از نظر ظاهر و ترکیب یکسان نیستند. برخی از آنها متراکم بوده و احتمال خطر رشد سرطان در آنها پنج برابر بیشتر از نوع غیرمتراکم است. ماموگرافی منظم به زنان بالای 40 سال پیشنهاد می شود. روش های تشخیصی دیگر مانند MRI و سونوگرافی نیز وجود دارد. متدهای دیگر نیز می توانند به عنوان مکمل ماموگرافی انجام گیرند. اما هنوز به عنوان روش غربالگری برگزیده نشده اند. معرفی روش غربالگری برای زنانی که با خطر ابتلای بالا تشخیص داده میشوند و وضعیت آنها را در سیستم سلامت پیگیری میشود، نیازمند مطالعات زیادی است.
در این راستا، شارلوتا دابروسین، پروفسور دپارتمان علوم پزشکی و بالینی و همچنین مشاور کلینیک انکولوژی میگوید: این غربالگری ها برای جلوگیری از معاینات غیر ضروری در بانوان لازم است.
سینه متراکم
تراکم یک پستان عمدتا به بافت پیوندی، و اگر بخواهیم دقیق تر بگوییم، به هر چیزی غیر از بافت چربی بستگی دارد. چرا که تقسیم شدن بافت غده ای تقریبا در تمامی پستان ها، چه متراکم و چه غیر متراکم، یکسان است. در ماموگرافی، بافت غده ای و بافت پیوندی، هر دو سفید رنگ هستند. البته بافت سرطان نیز به رنگ سفید ظاهر می شود. این به این معناست که تشخیص تغییرات مربوط به سرطان از طریق روش ماموگرافی در پستان های متراکم دشوار است.
در هر حال، دشواری تشخیص تومور، از آگاهی کامل نسبت به خطر بالای سرطان در زنانی با سینه های متراکم ممانعت می کند. در حال حاضر، نسبت به عوامل دیگری که در افزایش خطر نقش داشتند، آگاهی نداریم.
تفاوت سینه های متراکم با معمولی به روش MRI
محققان وجود تفاوت بیولوژیکی سینه های متراکم و معمولی را بررسی کرده و برای این موضوع روشی از MRI ابداع شد که قادر است تراکم سینه و همچنین عوامل دیگر متمایزکننده این ناحیه را با دقت بیشتری نسبت به روش های فعلی اندازه گیری کند.
44 زن با پستان های متراکم و غیرمتراکم و با استفاده از روش MRI (با افزایش کنتراست) بررسی شدند.
روش میکرودیالیز
میکرودیالیز روش دیگری بود که محققان از آن استفاده کردند که در آن یک میل جراحی یا سوند نازک برای جمع آوری مایع اطراف سلول ها که به عنوان ریزپیرامون (Microenvironment) نیز شناسایی می شوند، وارد بافت پستان می شود. محققان در این مایع قادر به اندازه گیری انواع پروتئین هستند. در مطالعات قبلی، نشان داده شد که محیط های خرد یا ریزپیرامون ها در پستان های متراکم بسیار شبیه به همین محیط ها در تومور های پستان می باشند.
اخیرا در مطالعه ای، به تفاوت های بزرگ و غیرمنتظره ای میان دو نوع متراکم و سالم اشاره شد. پژوهشگران سطح 270 پروتئین را اندازه گیری کردند و متوجه شدند که سطح 124 تا از آنها در نوع متراکم افزایش پیدا کرده است. این پروتئین ها از طریق فرآیندهای زمینه ای مثل التهاب، شکل گیری رگ های خونی جدید و رشد سلول با رشد سرطان در ارتباط هستند.
جمع بندی
خوب است بدانید، سطح این پروتئین ها، مانند پروتئین های التهابی و فاکتورهای رشد را با تفاوت های آن در فیزیولوژی سینه که با روش MRI مشاهده شد ارتباط دادیم. برای مثال، عامل کنتراست، در انواع مختلف پستان به صورت های متفاوت انتشار می یابد. این موضوع حاکی از آن است که رگ های خونی درگیر شدند و تغییر کرده اند.
محققان متوجه این ارتباطات و همبستگی ها شدند، اما علت و اثر آن هنوز مشخص نیست. به هر حال رابطه قوی میان میزان پروتئین و تفاوت های فیزیولوژیکی وجود دارد و باورها منطقی بودن این ارتباط ها را تایید می کند. تقریبا یک زن از هر زن 40-50 ساله پیش زمینه سرطان سینه دارند. غالبا رشد این تومورها در همین مرحله متوقف و در کمتر از یک درصد از زنان رشد سرطان اتفاق می افتد.
بنا به اظهارات پژوهشگران نوع متراکم دارای ریز محیط هایی هستند که منجر به افزایش انتقال سلول های غیرعادی به سرطان می شوند، که ممکن است بخشی از توضیح چگونگی خطر بالاتر سرطان در این نوع از پستان ها باشد.
نتایج این مطالعه سوالات زیادی را در رابطه با امکان کاهش سطح این پروتئین ها و خطر رشد سرطان فراهم کرده است.
مطالعات بالینی و تاثیر درمان ضدالتهابی بر روی این زنان همچنان ادامه دارد.
مطالب مشابه:
