بیماری کرون
بیماری کرون یا سرطان روده بزرگ نوعی بیماری التهابی روده (IBD) است. این باعث تورم بافتها (التهاب) در دستگاه گوارش شما میشود که میتواند منجر به درد شکم، اسهال شدید، خستگی، کاهش وزن و سوء تغذیه شود.
التهاب ناشی از سرطان روده بزرگ میتواند نواحی مختلفی از دستگاه گوارش را در افراد مختلف، به ویژه روده کوچک را درگیر کند. این التهاب اغلب به لایه های عمیق تر روده گسترش می یابد.
بیماری کرون میتواند دردناک و ناتوان کننده باشد و گاهی ممکن است منجر به عوارض تهدیدکننده زندگی شود.
هیچ درمان شناخته شده ای برای بیماری سرطان روده بزرگ وجود ندارد. اما درمان ها میتوانند علائم و نشانه های آن را تا حد زیادی کاهش دهند و حتی باعث بهبود طولانی مدت و بهبود التهاب شوند. با درمان، بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کرون میتوانند عملکرد خوبی داشته باشند.
علائم بیماری کرون:
در سرطان روده بزرگ، هر بخشی از روده کوچک یا بزرگ شما میتواند درگیر شود. ممکن است چندین بخش مجزا را شامل شود یا ممکن است پیوسته باشد. در برخی افراد، این بیماری فقط در کولون (بخشی از روده بزرگ) است.
علائم و نشانه های بیماری کرون میتواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. آنها معمولا به تدریج ایجاد میشوند، اما گاهی اوقات به طور ناگهانی و بدون هشدار ظاهر میشوند. همچنین ممکن است دوره هایی داشته باشید که هیچ علامت یا نشانی از بیماری نداشته باشید.
هنگامی که بیماری فعال است، علائم معمولا عبارتند از:
- اسهال
- تب
- خستگی
- درد و گرفتگی شکم
- کاهش اشتها
- زخم های دهان
- کاهش وزن
- درد در نزدیکی یا اطراف معقد به دلیل التهاب (فیستول)
سایر علائم و نشانه ها:
افراد مبتلا به بیماری کرون شدید ممکن است علائم خارج از دستگاه روده را نیز تجربه کنند، از جمله:
- التهاب پوست، چشم و مفاصل
- التهاب کبد یا مجاری صفراوی
- سنگ کلیه
- کمبود آهن (آنمی)
- تاخیر در رشد جسمی یا رشد جنسی در کودکان
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر تغییرات مداومی در عادات روده خود دارید یا اگر هر یک از علائم و نشانه های سرطان روده بزرگ را دارید، مانند:
- شکم درد
- خون در مدفوع
- تهوع و استفراغ
- اسهال بیش از دو هفته
- کاهش وزن بیدلیل
- تب علاوه بر یکی از علائم بالا
علل بیماری کرون:
علت دقیق بیماری کرون ناشناخته است. پیش از این، متخصصین به رژیم غذایی و استرس مشکوک بودند و آنها را علت اصلی این بیماری میدانستند. اما اکنون پزشکان میدانند که این عوامل ممکن است باعث تشدید بیماری کرون شوند ولی باعث ایجاد بیماری نمیشوند. عوامل متعددی احتمالا در ایجاد و پیشرفت این بیماری نقش دارد.
-
سیستم ایمنی:
این امکان وجود دارد که یک ویروس یا باکتری باعث سرطان روده بزرگ شود. با این حال، دانشمندان هنوز چنین محرکی را شناسایی نکرده اند. هنگامی که سیستم ایمنی بدن شما سعی میکند با یک میکروارگانیسم مهاجم یا محرک های محیطی مبارزه کند، یک پاسخ ایمنی غیرمعمول باعث میشود که سیستم ایمنی به سلول های دستگاه گوارش نیز حمله کنند.
-
وراثت:
بیماری کرون در افرادی که اعضای خانواده آنها مبتلا به این بیماری هستند شایعتر است، بنابراین ژن ها ممکن است در افزایش احتمال ابتلای افراد به آن نقش داشته باشند. با این حال، اکثر افراد مبتلا به بیماری کرون سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند.
فاکتورهای خطر:
فاکتورهای خطر برای بیماری کرون ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سن: بیماری کرون در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما احتمال دارد در جوانی به این بیماری مبتلا شوید. اکثر افرادی که به بیماری کرون مبتلا میشوند، قبل از سن 30 سالگی تشخیص داده میشوند.
- نژاد: اگر چه بیماری کرون میتواند هر گروه قومی و نژادی را تحت تاثیر قرار دهد، سفیدپوستان بالاترین خطر ابتلا را دارند. به ویژه افراد یهودی اروپای شرقی (اشکنازی). با این حال، بروز بیماری کرون در میان سیاه پوستان ساکن امریکای شمالی و بریتانیا در حال افزایش است. بیماری کرون همچنین در جمعیت خاورمیانه و در میان افراد مهاجر به ایالات متحده رو به افزایش است.
- سابقه خانوادگی: اگر یکی از بستگان درجه یک مانند والدین، خواهر و برادر یا فرزندتان به این بیماری مبتلا باشد، در معرض خطر بیشتری قرار دارید. از هر 5 نفر مبتلا به بیماری کرون 1 نفر دارای یکی از اعضای خانواده مبتلا به این بیماری است.
- سیگار کشیدن: سیگار کشیدن مهمترین عامل خطر قابل کنترل برای ابتلا به بیماری کرون است. سیگار کشیدن همچنین منجر به بیماری شدیدتر و خطر بیشتر جراحی میشود. اگر سیگار میکشید، برای پیشگیری یا کنترل بیماری آن را ترک کنید.
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی: اینها عبارتند از ایبوپروفن، ناپروکسن، دیکلوفناک و غیره. در حالی که آنها باعث بیماری کرون نمیشوند، میتوانند منجر به التهاب روده شوند که بیماری کرون را بدتر میکند.
عوارض بیماری کرون:
بیماری کرون ممکن است منجر به یک یا چند مورد از عوارض زیر شود:
-
انسداد روده:
بیماری کرون میتواند ضخامت کل دیواره روده را تحت تاثیر قرار دهد. با گذشت زمان، قسمت هایی از روده میتواند زخم و باریک شود، که ممکن است جریان محتویات گوارشی را مسدود کند، که اغلب به عنوان تنگی (stricture) شناخته میشود. ممکن است برای گشاد کردن تنگی یا گاهی اوقات برای برداشتن قسمت بیمار روده خود نیاز به جراحی داشته باشید.
-
زخم ها:
التهاب مزمن میتواند منجر به زخم های باز (Ulcers) در هر نقطه از دستگاه گوارش شما، از جمله دهان و مقعد، و در ناحیه تناسلی (perineum) شود.
-
فیستول:
گاهی اوقات زخم ها میتوانند به طور کامل از طریق دیواره روده گسترش یافته و فیستول ایجاد کنند (اتصالی غیر طبیعی بین قسمت های مختلف بدن). فیستول میتواند بین روده و پوست شما یا بین روده و اندامی دیگر ایجاد شود. فیستول های نزدیک یا اطراف ناحیه مقعدی (perianal) شایع ترین نوع هستند.
هنگامی که فیستول در داخل شکم ایجاد میشود، ممکن است منجر به عفونت و آبسه شود. این موارد در صورت عدم درمان میتواند تهدیدکننده زندگی باشد. فیستول ممکن است بین حلقه های روده، در مثانه یا واژن یا از طریق پوست ایجاد شود و باعث تخلیه مداوم محتویات روده به پوست شما شود.
-
شقاق مقعدی:
شقاق مقعدی یک پارگی کوچک در بافتی است که مقعد را میپوشاند یا در پوست اطراف مقعد که میتواند دچار عفونت شود. اغلب با حرکات دردناک روده همراه است و ممکن است منجر به فیستول پریآنال (perianal) شود.
-
سوءتغذیه:
اسهال، درد شکم و گرفتگی ممکن است غذا خوردن را برای شما دشوار کند یا روده شما را در جذب مواد مغذی کافی برای تغذیه شما دچار مشکل کند. همچنین ایجاد کم خونی به علت کمبود آهن و ویتامین B12 ناشی از این بیماری شایع است.
-
سرطان کولون:
ابتلا به کرون که روده بزرگ شما را تحت تاثیر قرار میدهد، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش میدهد. دستورالعمل های عمومی غربالگری سرطان کولون برای افراد بدون بیماری کرون مستلزم انجام کولونوسکوپی حداقل هر 10 سال یکبار از سن 45 سالگی به بعد است. در افراد مبتلا به سرطان روده بزرگ که بخش بزرگی از روده بزرگ را تحت تاثیر قرار میدهد، کولونوسکوپی برای غربالگری سرطان کولون حدود 8 سال بعد از شروع بیماری توصیه میشود و معمولا هر یک یا دو سال یکبار باید انجام شود.
-
اختلالات پوستی:
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان روده بزرگ نیز ممکن است به وضعیتی به نام هیدرادنیت چرکی (Hidradenitis suppurativa) مبتلا شوند. این اختلال پوستی شامل برجستگی های مانند آکنه گنبدی شکل در زیر بغل، کشاله ران، زیر سینه ها و در ناحیه پریآنال یا ناحیه تناسلی است.
-
سایر مشکلات سلامتی:
بیماری کرون همچنین میتواند باعث بروز مشکلاتی در نواحی دیگر بدن شود. کمبود آهن (آنمی)، پوکی استخوان، آرتریت، و بیماری های کیسه صفرا یا کبد از جمله مشکلات نسبتا شایع است.
-
خطرات دارویی:
برخی از داروهای بیماری کرون که با مسدود کردن عملکرد سیستم ایمنی عمل میکنند، ممکن است اندکی خطر ابتلا به سرطان های مانند سرطان لنفوم و پوست را افزایش دهند. همچنین ممکن است خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند.
کورتیکواستروئیدها میتوانند با خطر پوکی استخوان، شکستگی استخوان، آب مروارید، گلوکوم، دیابت و فشار خون بالا و ارتباط داشته باشند. برای تعیین خطرات و فواید داروها به پزشک خود مراجعه کنید.
-
لخته شدن خون:
بیماری کرون خطر لخته شدن خون در سیاهرگ ها و شریان ها را افزایش میدهد.
مطالب مشابه: