پیشگیری و درمان ویروس EBV
هیچ واکسنی برای محافظت در برابر عفونت EBV وجود ندارد. شما میتوانید با انجام پیشگیری هایی از قبیل عدم استفاده از وسایل شخصی افرادی که دچار ویروس EBV هستند مانند مسواک، لیوان یا عدم رو بوسی با این قبلی افراد از آلوده شدن خودتان به ویروس ممانعت نمائید. هیچ درمان خاصی وجود ندارد با این حال برای رفع علائم از موارد زیر کمک گرفت:
- نوشیدن مایعات
- استراحت
مصرف مسکن (با تجویز پزشک) برای کاهش درد و تب منونوکلئوز عفونی (IM) معمولا عفونت خود به خود بهبود شونده است که اغلب ناشی از ویروس EBV میباشد. با این حال در حدود 10 درصد از موارد عفونت منونوکلئوز عفونی غیر حاد با سایتومگالوویروس مرتبط می باشد. IM بیشتر در کودکان و نوجوانان بسیار رایج است.
راه های انتقال ویروس اپشتین بار (ویروس EBV)
ویروس EBV به طور گسترده ای از طریق مایعات بدن به ویژه بزاق انتقال می یابد.
با این حال، ویروس اپشتین بار EBV همچنین میتواند از طریق خون و اسپرم در طول رابطه جنسی، انتقال خون و پیوند اعضای بدن انتقال پیدا کند.
ویروس EBV میتواند از اشیائی که اخیرا توسط فرد مبتلا استفاده شده است مانند مسواک، لیوان نیز انتقال یابد. ویروس بر روی اشیاء حداقل تا زمانی که اشیاء مرطوب است احتمالا میتواند زنده بماند.
اولین باری که به ویروس EBV مبتلا می شوید (عفونت اولیه EBV) شما می توانید ویروس را برای هفته ها و حتی قبل از شروع علائم ویروس اپشتین بار را به دیگران انتقال دهید. سپس ویروس در بدن شما به حالت نهفته باقی میماند و اگر دوباره فعال گردد، شما می توانید به صورت بالقوه ویروس را به مدت زیادی به دیگران منتقل نمائید.
علائم ویروس اپشتین بار (ویروس EBV)
علائم عفونت EBV یا ویروس اپشتین بار میتوان شامل موراد زیر باشد:
- بستری شدن کودک
- خستگی
- تب
- گلوی ملتهب
- تورم گره‌های لنفاوی گردن
- بزرگ شدن طحال
- تورم کبد
- راش
بسیاری از افراد در دوران کودکی به ویروس EBV مبتلا می شوند. عفونت EBV در کودکان معمولا فاقد علائم است و یا نشانه های خفیفی از بیماری که غیر قابل تشخیص از سایر بیماری هایی میباشد که در دوران کودکی رخ میدهد. افرادی که علائم عفونت EBV را دارند معمولا نوجوانان یا بزرگسالانی هستند که در طول 4 هفته بهبود می یابند. با این حال، ممکن است برخی از افراد چندین هفته یا حتی چندین ماه احساس خستگی داشته باشند.
پس از آلوده شدن با ویروس EBV، ویروس در بدن شما به حالت نهفته (غیرفعال) در می‌آید. در برخی از موارد ممکن است ویروس دوباره فعال گردد. در این موارد همیشه با بروز علائم همراه نیست. بلکه افرادی که دچار ضعف سیستم ایمنی هستند. زمانی که ویروس EBV یا اپشتین بار دوباره فعال میگردد، با احتمال بیشتری علائم در آنها بروز و پیشرفت میکند.
بسیاری از بیماران علائم محدودی دارند و علائم در صورت وجود (اکثر بزرگسالان شواهد سرولوژیکی عفونت قبلی با EBV را نشان میدهند) شامل موارد زیر میباشد:
تب درجه پایین، خستگی و بی قراری طولانی مدت. خستگی و بی قراری ممکن است برای چندین ماه پس از عفونت حاد باقی بماند.
گلود درد، بزرگ شدن تنسیلار (tonsillar) متداول است.
بثورات پوستی خفیف که به سرعت ناپدید می‌شود.
ادم (ورم) زودگذر دو طرفه پلک بالا
لنفادنوپاتی به ویژه غدد گردن
تهوع و بی اشتهایی
سایر علائم ویروس EBV عبارتند از: سرفه، درد قفسه سینه، فتوفوبیا
بیماران بزرگسال و سالمند اغلب علائم گلو در آنها کم است و لنفادنوپاتی وجود ندارد و یا کم است.
علائم بعدی اپشتین بار ویروس شامل:
هپاتومگالی خفیف و اسپلنومگالی (معمولا 3 هفته پس از ظهور علائم بالینی طحال بزرگ به حالت نرمال خود یا تزدیک به نرمال خود بر میگردد) با حساسیت بیش از حد طحال.
زردی در کمتر از 10 درصد جوانان بالغ رخ میدهد. اما در بیش از 30 درصد از افراد سالمند مشاهده میگردد.
مطالب مشابه:
