فریز کردن جنین
فریز کردن جنین روشی است که به افراد اجازه می دهد جنین ها را برای استفاده بعدی ذخیره کنند. فرد همچنین می تواند تخمک هایی را که بارور نشدند منجمد کند. جنین پس از لقاح و پس از شروع تقسیم سلولی تشکیل می شود. یک لقاح آزمایشگاهی (IVF) موفق می تواند منجر به چندین جنین شود. برخی افراد ترجیح می دهند جنین های اضافی را برای تشکیل خانواده در آینده منجمد کنند. پزشکان می توانند تخم های بارور ایجاد شده در طی IVF را منجمد و ذخیره کنند، که ممکن است شامل تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI)، با استفاده از فرآیندی به نام انجماد جنین باشد.
این تکنیک یک روش بسیار کارآمد است که در آن جنین های زنده در مکانی با دمای بسیار پایین (در 196- درجه سانتیگراد)، حفظ می شوند. پس از انجام فرآیند لقاح و پرورش جنین، بهترین جنین ها برای فریز شدن انتخاب می شوند.
اولین بارداری موفقیت آمیز ناشی از انجماد یک جنین سالم در دهه 1980 اتفاق افتاد. از آن زمان، فریز کردن جنین صورت گرفت. به این صورت که در آینده در صورت نیاز برای استفاده در IVF ذوب می شوند. این امر به افرادی که در حال حاضر تحت IVF قرار می‌گیرند، اجازه میدهد تا در زمان و هزینه خود در آینده صرفه جویی کنند. انجماد از نظر جسمی برای خانمی که تحت IVF قرار می گیرد با کاهش احتمال وقوع حاملگی چند قلو مفید است. انجماد به طور قابل توجهی استرس های فیزیکی ناشی از IVF را برای بیماران کاهش می دهد. همچنین این روش از تحریک مکرر تخمدان و جراحی های بازیابی تخمک (لاپاراسکوپی) و مصرف تعداد زیادی دارو جلوگیری می کند.
عواملی که در تصمیم گیری برای فریز کردن جنین موثر است:
عواملی مانند درمان سرطان، افزایش سن یا خطر آسیب (مثلاً به دلیل یک وضعیت پزشکی یا اعزام نظامی) و یا برخی عوامل همچون هورمون درمانی، درمان سرطان، جراحی تایید جنسیت یا مداخلات پزشکی دیگر که بر باروری تأثیر می گذارد دلایلی هستند که مردم را به فکر فریز کردن جنین می اندازد. در برخی شرایط، پزشک شما ممکن است برای کمک به جلوگیری از خطر بیماری به نام سندرم تحریک بیش از حد تخمدان که پس از بارداری بدتر می شود، فریز کردن جنین را توصیه کند. همچنین ممکن است برای کمک به افزایش شانس بارداری در صورت بالا بودن سطح هورمون های خاص در طول چرخه IVF توصیه شود.
روش فریز کردن جنین
این روش با استفاده از هورمون ها و سایر داروها برای تحریک تولید تخمک های بارور آغاز می شود و شامل برداشتن تخمک ها از تخمدان ها، لقاح آنها برای ایجاد جنین، اجازه دادن به آنها برای چند روز رشد و سپس فریز کردن آنهاست. هنگامی که ذوب می شوند، تخم های بارور شده (جنین ها) می توانند در بیمار یا در فرد دیگری کاشته شوند. امروزه انتقال جنین با جنین های منجمد به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین میزان بارداری مشابه و گاهی حتی بیشتر از جنین هایی است که فریز نشدند.
چگونه می توان برای فریز کردن جنین آماده شد؟
برای ایجاد جنین قبل از شروع چرخه بازیابی تخمک، پزشک سطح هورمون فرد را آزمایش می کند و سونوگرافی انجام می دهد تا اطمینان حاصل شود که تخمدان ها برای شروع این فرآیند آماده هستند. سپس از داروهای تزریقی استفاده می شود که تخمدان ها را برای رشد فولیکول های متعدد تحریک می‌کنند. تا جایی که تخمک ها رشد می کنند و میتوان به راحتی از آن برداشت کرد. یک متخصص باروری به دقت پاسخ فرد به این داروها را پیگیری می کند.
عمل پانکچر (تخمک کشی): این عمل روشی است که عموما در IVF انجام می شود و هدف از انجام این عمل درمان ناباروری می باشد. در مرحله تخمک کشی یا پانکچر با مشاهده فولیکول های بالغ توسط سونوگرافی، این فولیکول ها با سوزن نازکی استخراج می گردند. این عمل معمولاً با جراحی تحت بیهوشی صورت می پذیرد. اما عوارض چندانی ندارد.
نمونه‌گیری از مایع منی: ضمن دریافت تخمک از زن، لازم است اسپرم های مناسبی از مرد دریافت شود که این کار با نمونه گیری از مایع منی و جداسازی اسپرم های قوی و سالم صورت میگیرد.
چه زمانی میتوان جنینی را فریز کرد؟
در مرحله اول، شما باید برای هر گونه بیماری عفونی مانند HIV و هپاتیت آزمایش شوید. همه جنین ها برای انجماد مناسب نیستند. بنابراین فقط جنین های با کیفیت خوب برای انجماد انتخاب می شوند.
جنین ها را می توان در مراحل مختلف رشد خود منجمد کرد. چه در زمانی که آنها فقط یک سلول هستند، چه زمانیکه در مرحله دو تا هشت سلولی یا بعد از رشد خود (به نام مرحله بلاستوسیست) قرار دارند.
مزایای فریز کردن جنین
یکی از بهترین مزایای فریز کردن جنین این است که می توان جنین های منجمد را ذوب کرد. سپس بدون تحریک تخمدان ها، آنها را در رحم زنان منتقل کرد. چرخه انتقال جنین های منجمد بسیار ساده است. ارزیابی توسعه پوشش داخلی رحم و تعیین زمان تخمک گذاری و در نتیجه انتقال جنین بررسی می شود. همچنین ممکن است جنین های منجمد به اندازه کافی برای بیش از یک سیکل بعدی وجود داشته باشد. در برخی موارد، سابقه پزشکی زنان قبل از تخمک گذاری بررسی میشود و چرخه هورمونی کنترل می گردد. با این حال، تصمیم گیری در مورد مناسب ترین درمان با مشورت پزشک انجام می شود.
معایب یا خطرات انجماد جنین
طبق تحقیقات، تقریباً 70 درصد جنین های منجمد می توانند از عمل ذوب زنده بمانند. اما میزان موفقیت از فردی به فرد دیگر متفاوت است. ممکن است حتی پس از نجات بسیاری از جنین ها، هیچ یک از جنین ها در فرآیند ذوب زنده نمانند. تحقیقات نشان می دهد که انجماد و ذوب جنین ها به نوزادان بعدی که از طریق IVF ساخته می شوند آسیبی نمی زند. مدت زمان نگهداری جنین بر میزان موفقیت IVF تاثیری ندارد. با بهبود این روش، تفاوت در میان حاملگی بین جنین های منجمد و تازه ناچیز است و سطح هورمون ها در زنان به حد طبیعی نزدیک تر است، که میزان بارداری را نیز بهبود می بخشد.
احتمال اینکه انجماد جنین منجر به بارداری شود چقدر است؟
شانس بارداری از انتقال جنین تا حد زیادی به سن زن در هنگام ایجاد جنین بستگی دارد. روش های استفاده از تخم های برداشت شده از افراد 35 ساله یا کمتر، بیشترین شانس را برای بارداری دارند. بیش از 95 درصد جنین های منجمد از فرآیند ذوب زنده می مانند.
جنین های منجمد در کجا نگهداری می شوند؟
جنین های منجمد در مراکز بیمارستانی، معمولاً آزمایشگاهی، یا مراکز تجاری پزشکی تولید مثل، ذخیره و نظارت می شوند. آنها را می توان با خیال راحت برای 10 سال و حتی بیشتر نگهداری کرد.
هزینه فریز کردن جنین
انجماد جنین شامل هزینه هایی برای پوشش درمان های اولیه هورمونی همچنین برداشتن تخمک ها از تخمدان، لقاح آنها برای ایجاد جنین، انجماد، نگهداری و کاشت تخمک های بارور است. برخی از طرح های بیمه پزشکی، روش های کمک باروری، هزینه های مرتبط با انجماد جنین را پوشش می دهند.
مطالب مشابه:
فریز کردن تخمک
تکه تکه شدن DNA اسپرم
پونکسیون فولیکولی
باروری آزمایشگاهی به روش IVF
انتقال جنین در باروری آزمایشگاهی
منابع: fertility.womenandinfants ، hopkinsmedicine ، hfea
