فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا یک اختلال است که با درد گسترده ی اسکلتی عضلانی همراه با خستگی، اختلالات خواب و حافظه و مشکلات خلقی مشخص می شود. محققان بر این باورند که فیبرومیالژیا با تأثیر بر نحوه ی پردازش سیگنال های دردناک و غیر دردناک توسط مغز و نخاع، احساسات درد را تقویت می کند.

علائم اغلب پس از یک رویداد شروع می شود، مانند: ضربه فیزیکی، جراحی، عفونت یا استرس روانی قابل توجه، در موارد دیگر، علائم به تدریج و بدون محرک به وجود می آید.

زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به این بیماری هستند. بسیاری از افرادی که فیبرومیالژیا دارند، سردرد تنشی، اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMJ)، سندرم روده تحریک پذیر، اضطراب و افسردگی نیز دارند.

در حالی که هیچ درمانی برای فیبرومیالژیا وجود ندارد، انواع داروها می توانند به کنترل علائم کمک کنند. ورزش، تمدد اعصاب و اقدامات کاهش استرس نیز ممکن است کمک کند.

فیبرومیالژیا نوعی بیماری روماتوئید است که اغلب به اشتباه درک می شود و معمولاً در کنار سایر اشکال اختلالات روماتیسمی مانند: آرتریت و لوپوس طبقه بندی می شود. با این حال، علت دقیق فیبرومیالژیا ناشناخته باقی مانده است.

فیبرومیالژیا عمدتاً زنان را تحت تأثیر قرار می دهد. با توجه به مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، این بیماری در زنان دو برابر بیشتر از مردان است.

 شیوع:

CDC  تخمین می زند که حدود 4 میلیون بزرگسال در ایالات متحده به فیبرومیالژیا مبتلا هستند. از نظر فنی می تواند در هر فردی در هر سنی ایجاد شود، اما فیبرومیالژیا معمولاً در بزرگسالان میانسال ایجاد می شود.

عوامل خطر فیبرومیالژیا:

از آنجایی که این اختلال عمدتاً در زنان رخ می دهد، زن بودن یک عامل خطر است.

سایر عوامل خطر که شانس ابتلا به فیبرومیالژیا را افزایش می دهند، عبارتند از:

1. سابقه شخصی یا خانوادگی فیبرومیالژیا یا سایر بیماری های روماتوئید
2. آسیب های مکرر در همان قسمت بدن
3. اضطراب یا استرس طولانی مدت
4. اختلالات عصبی
5. گذر از یک رویداد فیزیکی بزرگ، مانند تصادف رانندگی
6. سابقه عفونت های جدی

داشتن سابقه هر یک از عوامل فوق لزوماً به این معنی نیست که شما به فیبرومیالژیا مبتلا خواهید شد. شما همچنان باید از این خطرات آگاه باشید و در صورت نگرانی آنها را با پزشک خود در میان بگذارید.

شایع ترین علائم فیبرومیالژیا:

هم مردان و هم زنان را به یک اندازه تحت تأثیر قرار می‌دهد. اما همه افراد مبتلا به این اختلال درد را در نقاط مشابه تجربه نمی کنند. این نقاط فشار حتی می توانند روز به روز تغییر کنند.

فیبرومیالژیا اغلب مانند درد شدید عضلانی است که معمولاً با خستگی همراه است.

برخی از رایج ترین علائم عبارتند از:

1. سردرد، چه از نوع تنش یا میگرن
2. کمر درد
3. درد و بی حسی در اندام ها
4. حساسیت به نور، تغییرات دما و صداها
5. درد و حساسیت صورت یا فک
6. فراموشی، که گاهی اوقات “مه فیبرو” نامیده می شود.
7. مشکلات خواب

علائم دیگری که در زنان دیده می شود.

هیچ ارتباط قطعی بین هورمون های خاص و فیبرومیالژیا وجود ندارد، اما محققان به برخی از ارتباطات قوی احتمالی اشاره کرده اند.

یک مطالعه در سال 2015 نشان داد که زنان مبتلا به فیبرومیالژیا به احتمال زیاد علائم مکرر سندرم پیش از قاعدگی (PMS) و دیسمنوره اولیه یا دوره های قاعدگی دردناک را دارند. زنان در گروه مورد مطالعه به مدت دو روز قبل از قاعدگی، درد شدید زیر شکم و کمر را تجربه کردند.

تشخیص:

تشخیص ممکن است دشوار باشد، زیرا علائم آن در رادیوگرافی، آزمایش خون یا سایر معاینه ها قابل مشاهده نیستند. زنانی که چرخه های قاعدگی دردناکی را تجربه می کنند ممکن است آن را به عنوان یک مشکل هورمونی طبیعی یاد کنند.

طبق گفته پزشکان، اکثر افراد قبل از تشخیص فیبرومیالژیا، درد گسترده ای را برای سه ماه یا بیشتر تجربه می کنند. فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن در نظر گرفته می شود که می تواند تا آخر عمر ادامه داشته باشد. این امر در مردان و زنان صادق است.

خبر خوب این است که این یک بیماری پیشرونده در نظر گرفته نمی شود و هیچ آسیب مستقیمی به بدن وارد نمی کند. این بیماری با آرتریت روماتوئید (RA) متفاوت است که می تواند به مفاصل آسیب برساند. همچنین، فیبرومیالژیا کشنده نیست.

نکته کلیدی این است که  توصیه می شود برنامه درمانی خود را دنبال کنند و در صورت عدم موفقیت به روماتولوژیست خود مراجعه کنید.

فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن است که شامل درد گسترده در سراسر بدن، حساسیت در نواحی خاص و خستگی است.

تشخیص فیبرومیالژیا برای پزشک ممکن است دشوار باشد. هیچ آزمایش یا تصویربرداری برای آن در دسترس نیست. در عوض، پزشک از بیمار می‌خواهد که علائم خود را توصیف کند..

تعدادی از شرایط دیگر می توانند علائمی مشابه با فیبرومیالژیا داشته باشند، از جمله:

1. HIV
2. ایدز
3. بیماری لایم
4. انواع خاصی از سرطان
5. بیماری های دژنراتیو ستون فقرات
6. کم کاری تیروئید

پزشک می تواند از آزمایش های بالینی برای رد بسیاری از این شرایط استفاده کند. اما انجام این کار به زمان، تلاش و هزینه زیادی نیاز دارد. با توجه به انجمن ملی فیبرومیالژیا و درد مزمن، به طور متوسط ​​5 سال طول می کشد تا یک بیمار مبتلا به این بیماری تشخیص مناسب را دریافت کند.

چگونه پزشک سایر بیماری ها را رد می کند؟

بسیاری از شرایط می توانند علائمی مشابه علائم فیبرومیالژیا ایجاد کنند. پزشک شما باید آن شرایط را برای تشخیص دقیق رد کند. برای انجام این کار، ممکن است از:

1. آزمایش خون برای بررسی علائم HIV یا ایدز، کم کاری تیروئید، آرتریت روماتوئید یا بیماری لایم
2. اشعه ایکس، سی تی اسکن، یا اسکن MRI برای بررسی علائم بیماری های دژنراتیو ستون فقرات یا انواع خاصی از سرطان
3. نمونه های بافتی برای بررسی سرطان

همچنین ممکن است آزمایش‌های دیگری مانند مطالعات خواب یا معاینات روان‌شناختی را تجویز کنند.

مطالب مشابه:

آیا فیبرومیالژیا ارثی است؟

سندرم دست بیگانه (سندرم دست بی قرار)

سندرم درد میوفاشیال

درد عصبی (نورالژی)

لومباگو

منابع: healthline, mayoclinic