آلرژی غذایی درکودکان
آلرژی غذایی درکودکان یک نگرانی رو به رشد است که میلیون ها کودک را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. به عنوان والدین یا یک مراقب کودک، درک پیچیدگی‌های این آلرژی‌ها برای اطمینان از ایمنی، رفاه و کیفیت زندگی فرزندان بسیار مهم است.
آلرژی غذایی چیست؟
آلرژی غذایی واکنش غیر طبیعی بدن به یک غذای خاص است. مهم است بدانید که این با عدم تحمل غذایی متفاوت است و بر سیستم ایمنی تأثیر نمی گذارد، اگرچه ممکن است برخی از علائم مشابه وجود داشته باشد.
آلرژی غذایی درکودکان زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن کودک به پروتئین های خاصی در غذا واکنش غیرعادی نشان دهد. این پاسخ ایمنی می تواند از ناراحتی خفیف تا واکنش های شدید که می تواند تهدید کننده زندگی باشد متغیر باشد. آلرژن های رایج شامل شیر، تخم مرغ، بادام زمینی، آجیل درختی، سویا، گندم، ماهی و صدف هستند.
علت آلرژی غذایی درکودکان:
سیستم ایمنی کودک با عفونت ها و سایر خطرات مبارزه می کند تا او را سالم نگه دارد. آلرژی غذایی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی کودک تصمیم بگیرد که یک غذا برای سلامتی کودک “مضر” است. دلیل این اتفاق مشخص نیست. سیستم ایمنی کودک آنتی بادی های ایمونوگلوبولین E (یا IgE) را ارسال می کند. این آنتی بادی ها به غذا واکنش نشان می دهند و باعث آزاد شدن هیستامین و سایر مواد شیمیایی می شوند. این مواد شیمیایی می توانند باعث کهیر، آسم، خارش در دهان، مشکلات تنفسی، معده درد، استفراغ یا اسهال شوند. برای ایجاد واکنش شدید در کودکان بسیار آلرژیک، مقدار زیادی غذا لازم نیست.
تفاوت بین آلرژی غذایی و عدم تحمل غذایی چیست؟
آلرژی غذایی باعث پاسخ سیستم ایمنی می شود و علائمی را در کودک ایجاد می کند که از ناراحت کننده تا تهدید کننده زندگی متغیر است. عدم تحمل غذایی بر سیستم ایمنی تأثیر نمی گذارد، اگرچه برخی از علائم ممکن است مانند آلرژی غذایی باشد.
چه غذاهایی بیشتر باعث آلرژی غذایی می شوند؟
تقریباً 90 درصد از همه آلرژی های غذایی توسط هشت ماده غذایی زیر ایجاد می شود:
- شیر
- تخم مرغ
- گندم
- سویا
- آجیل درختی
- بادام زمینی
- ماهی
- صدف
تخم مرغ، شیر و بادام زمینی شایع ترین علل آلرژی غذایی درکودکان هستند. بادام زمینی، آجیل درختی، ماهی و صدف معمولاً شدیدترین واکنش ها را ایجاد می کنند. تقریباً 5 درصد از کودکان زیر پنج سال آلرژی غذایی دارند. از سال 1997 تا 2007، شیوع آلرژی غذایی گزارش شده 18 درصد در میان کودکان زیر 18 سال افزایش یافته است. اگرچه اکثر کودکان آلرژی خود را «شدیدتر» می کنند، اما آلرژی به بادام زمینی، آجیل درختی، ماهی و صدف ممکن است مادام العمر باشد.
شناخت علائم:
آلرژی غذایی درکودکان می تواند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کند. کهیر، خارش و آبریزش بینی نمونه هایی از واکنش های خفیف هستند. علائم شدیدتر ممکن است شامل: مشکلات تنفسی، تورم صورت و گردن و حتی آنافیلاکسی باشد، آنافیلاکسی یک واکنش آلرژیک شدید می باشد، که نیاز به کمک فوری پزشکی دارد.
آنافیلاکسی چیست؟
آنافیلاکسی یک واکنش آلرژیک شدید و بالقوه تهدید کننده زندگی است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. علائم ممکن است شامل: مشکل در تنفس، تورم صورت و گلو، ضربان قلب سریع و فشار خون پایین باشد.
شایع ترین علائم آلرژی غذایی درکودکان:
علائم آلرژیک ممکن است در عرض چند دقیقه تا یک ساعت پس از مصرف غذا شروع شود. موارد زیر شایع ترین علائم آلرژی غذایی درکودکان است. با این حال هر کودکی ممکن است علایم مجزایی را تجربه کند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- استفراغ
- اسهال
- گرفتگی عضلات
- معده درد
- تورم
- اگزما
- بثورات قرمز و خارش دار (کهیر)
- خارش یا تورم لب، زبان یا دهان
- خارش یا گرفتگی در گلو
- مشکل در تنفس
- خس خس سینه
- سرگیجه و کاهش فشار خون
برخی از نوزادان ممکن است به شیر، سویا یا سایر آلرژن‌ها حساسیت‌های غیرتهدیدکننده زندگی داشته باشند. این علائم اغلب شبیه علائم سایر آلرژی ها نیستند.
در عوض ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- کولیک یا بداخلاقی در رفتار
- خون در مدفوع کودک
- رشد ضعیف
- اگزمای شدید که از بین نمی رود، شود.
این آلرژی های غیر تهدید کننده زندگی ممکن است مانند: سایر مشکلات سلامتی به نظر برسند و اغلب تشخیص آنها با آزمایش آلرژی دشوار است. برای تشخیص همیشه باید با پزشک کودک مشورت کرد.
تشخیص آلرژی غذایی درکودکان:
متخصص آلرژی اطفال آلرژی غذایی را از طریق تاریخچه پزشکی، معاینات فیزیکی و تست های آلرژی مانند: تست های پوستی و آزمایش خون برای شناسایی آلرژن های خاص تشخیص می دهد.
پزشک آزمایش هایی را برای تشخیص دقیق انجام می دهد. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تست خراش پوستی:
تست های پوستی رایج ترین تست های آلرژی هستند. آزمایش‌های پوستی وجود آنتی‌بادی‌های IgE برای آلرژن‌های خاص مانند: غذاها، گرده‌ها یا شوره حیوانات را اندازه‌گیری می‌کنند. مقدار کمی از آلرژن رقیق شده روی پوست ناحیه دچار خارش یا خراشیده شده، قرار می گیرد. اگر کودکی به ماده حساسیت زا، حساسیت داشته باشد، یک برآمدگی کوچک برجسته که شبیه نیش پشه است، پس از حدود 15 دقیقه ظاهر می شود. آزمایش برای بسیاری از آلرژن ها ممکن است همزمان انجام شود. نتایج آزمایش پوست بلافاصله پس از انجام آزمایش در دسترس است. اگر کودک اخیراً واکنش شدیدی داشته باشد، یا اگر کهیر طولانی مدت (مزمن) یا اگزمای شدید داشته باشد، ممکن است آزمایش پوستی انجام نشود.
آزمایشات خون:
آزمایش خون برای آلرژی، آنتی بادی های IgE را نسبت به آلرژن های خاص در خون اندازه گیری می کند. آزمایش خونی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد RAST (آزمون رادیو آلرژی جاذب) نامیده می شود. زمانی که آزمایشات پوستی قابل انجام نیست یا اگر بعد از آزمایش پوست هنوز سؤالاتی در مورد حساسیت غذایی وجود دارد، ممکن است از آزمایش خون استفاده شود. مثبت بودن آزمایش خون همیشه به این معنا نیست که کودک شما حساسیت خاصی دارد. هر آزمایش خون مثبت باید توسط یک پزشک توضیح داده شود که با آزمایش ها آشنا باشد و سابقه سلامتی فرزند را بداند. این آزمایش ها برای به دست آوردن نتیجه بیشتر طول می کشد. ممکن است هزینه بیشتری نسبت به سایر تست های آلرژی داشته باشند.
تست چالش غذا:
این آزمایش توسط متخصص آلرژی انجام می شود. او مقدار بسیار کمی از یک آلرژن را از طریق دهان به کودک می دهد. آلرژن را نیز می توان استنشاق کرد. سپس کودک برای هر واکنشی از نزدیک زیر نظر گرفته می شود. چالش‌های غذایی اغلب در صورتی انجام می‌شوند که متخصص آلرژی فکر کند کودک شما می‌تواند دوباره بدون واکنش غذا بخورد.
درمان آلرژی غذایی:
هیچ دارویی برای جلوگیری از آلرژی غذایی وجود ندارد. هدف از درمان پرهیز از غذاهایی است که باعث ایجاد علائم می شوند. پس از مراجعه به پزشک کودک و یافتن غذاهایی که کودک به آنها حساسیت دارد، بسیار مهم است که از مصرف این غذاها و سایر غذاهای مشابه در آن گروه غذایی خودداری کنید. اگر به کودک خود شیر می دهید، مهم است که از غذاهایی که کودک شما به آنها حساسیت دارد در رژیم غذایی خود اجتناب کنید. مقدار کمی از آلرژن غذایی ممکن است از طریق شیر مادر به کودک منتقل شود و باعث واکنش شود.
همچنین اگر کودک قادر به خوردن غذاهای خاص نیست، دادن ویتامین ها و مواد معدنی به او بسیار مهم است. این موضوع را با پزشک فرزندتان در میان بگذارید.
برای کودکانی که واکنش شدید غذایی داشته‌اند، پزشک ممکن است کیت اورژانسی حاوی اپی نفرین را تجویز کند که به توقف علائم واکنش‌های شدید کمک می‌کند. برای اطلاعات بیشتر با پزشک کودک خود مشورت کنید.
به برخی از کودکان، تحت نظر پزشک، ممکن است توصیه شود پس از سه تا شش ماه دوباره غذاهای خاصی داده شود تا ببینند که آیا آلرژی بیش از حد رشد کرده است یا خیر. بسیاری از آلرژی ها ممکن است در کودکان کوتاه مدت باشند و غذا بعد از 3 یا 4 سالگی قابل تحمل باشد.
مدیریت آلرژی غذایی در کودکان:
پیشگیری: استراتژی مدیریت اولیه برای آلرژی غذایی کودکان، اجتناب از غذاهای محرک است. برچسب های مواد غذایی را به دقت بخوانید، به مراقبین آموزش دهید و مدارس را در مورد آلرژی های فرزندتان آگاه کنید.
برنامه اقدام اورژانسی: با پزشک فرزندتان همکاری کنید تا یک برنامه اقدام اضطراری ایجاد کنید که جزئیات اقدامات لازم را در صورت مواجهه تصادفی انجام دهید. این اغلب شامل استفاده از اپی نفرین (EpiPen) برای درمان واکنش های شدید است.
تعادل تغذیه ای: با یک متخصص تغذیه اطفال مشورت کنید تا مطمئن شوید که کودک با وجود پرهیز از غذاهای آلرژی زا، تغذیه کافی دریافت می کند. آنها می توانند در یافتن جایگزین های مناسب راهنمایی کنند.
آموزش مراقبان: به اعضای خانواده، معلمان، پرستاران کودک و دوستان خود درباره آلرژی ها، علائم و نحوه واکنش در مواقع اضطراری کودک خود آموزش دهید.
پیمایش آلرژی های غذایی کودکان نیازمند هوشیاری، آموزش و یک شبکه پشتیبانی قوی است. با درک علل، علائم، تشخیص و راهبردهای مدیریتی، می توانید محیطی امن ایجاد کنید که در آن فرزندتان بتواند رشد کند. مطلع باشید، از نزدیک با متخصصان مراقبت های بهداشتی کار کنید، و به فرزندتان قدرت دهید تا با اطمینان، آلرژی های خود را در حین رشد و تکامل مدیریت کند. با دانش و آمادگی مناسب، می توانید اطمینان حاصل کنید که سفر فرزندتان سرشار از سلامتی، شادی و آزادی برای کشف دنیای اطراف است.
وقتی صحبت از سلامت فرزندتان می شود، به تخصص متخصصان اطفال بیمارستان های مدیکاور اعتماد کنید. متخصصان اطفال ما با تعهد به ارائه مراقبت های استثنایی برای نوزادان، کودکان و نوجوانان، طیف گسترده ای از خدمات را برای اطمینان از رفاه کودک شما در هر مرحله از رشد ارائه می دهند.
مطالب مشابه:
التهاب لوزه در کودکان
تاکی کاردی در کودکان
علائم حیاتی نوزادان و کودکان
علائم مشکلات کبدی در کودکان
گاستروانتریت در کودکان
منابع: medicoverhospitals, cedars-sinai, hopkinsmedicine
