گلیوبلاستوما

گلیوبلاستوما نوعی سرطان نادر و تهاجمی مغز یا نخاع است. تومور به سرعت تکثیر می شود و می تواند به سایر نواحی مغز متاستاز دهد. با این حال، تنها در موارد نادر تومور به سایر اعضای بدن گسترش می یابد.

این بیماری بر روی سلول های مغزی ستاره ای شکل که به نام آستروسیت شناخته می شوند تشکیل می شود. این سلول های مغزی ستاره ای شکل از سلول های عصبی پشتیبانی می کنند. تومور خون را تولید می کند و آن را قادر می سازد تکثیر شود و به بافت طبیعی مغز حمله کند. این بیماری معمولاً به عنوان گلیوبلاستوما مولتی فرم نیز شناخته می شود. این سرطان تهاجمی است که درمان ندارد. اما با درمان‌ها، می‌توان رشد سرطان و علائم را کاهش داد.

گلیوبلاستوما می تواند در هر سنی رخ دهد، اما اغلب در بین افراد مسن مشاهده می شود.

انواع گلیوبلاستوما:

دو نوع وجود دارد، مانند:

گلیوبلاستوما اولیه: نزدیک به 90 درصد موارد را تشکیل می دهد و به احتمال زیاد در افراد مسن ایجاد می شود. گلیوبلاستوما اولیه می تواند تهاجمی باشد و به سرعت رشد می کند. بنابراین، ممکن است فرد امید به زندگی کوتاه تری داشته باشد.

گلیوبلاستوما ثانویه: اگر گلیوبلاستوما با درجه پایین (تومور در مغز یا نخاع) وجود داشته باشد، احتمال تبدیل آن به گلیوبلاستوما ثانویه زیاد است. این شکل از سرطان معمولاً جوانان را تحت تأثیر قرار می دهد. تومور به طور معمول در لوب فرونتال مغز ایجاد می شود. با این حال، میزان بقای فرد در این نوع سرطان نسبت به گلیوبلاستوما اولیه بیشتر است.

علت گلیوبلاستوما:

متخصصان در تلاش برای پیدا کردن علت گلیوبلاستوما هستند. با این حال، برخی عوامل خطر احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. آنها به شرح زیر است:

• قرار گرفتن دائمی در معرض تشعشعات یا مواد سمی مانند: آفت کش ها، نفت، لاستیک مصنوعی و وینیل کلرید
• سابقه بیماری گلیوبلاستوما در خانواده
• سن بالای 45 سال
• یک بیماری ژنتیکی نادر مانند: سندرم Turcot، نوروفیبروماتوز نوع 1، سندرم Li-Fraumeni
• جنسیت: مردان بیشتر از زنان مستعد ابتلا هستند.

علائم گلیوبلاستوما:

از آنجایی که گلیوبلاستوما تهاجمی است و به سرعت در حال رشد است، فشار زیادی بر مغز وارد می کند و در نتیجه:

• سردردهای شدید و مداوم
• تشنج
• استفراغ
• مسائل مربوط به توانایی شناختی
• تغییر خلق و خو و شخصیت
• مشکلات بینایی، مانند: دوبینی یا تاری دید
• مشکلات گفتاری
• بی اشتها
• عدم هماهنگی و ضعف عضلانی
• تغییرات حسی، مانند: افزایش بی حسی یا گزگز

تشخیص:

آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص گلیوبلاستوما عبارتند از:

معاینه عصبی: این نوع معاینه بینایی، شنوایی، تعادل، هماهنگی، قدرت و رفلکس ها را بررسی می کند. مشکلات در یک یا چند مورد از این نواحی ممکن است سرنخ هایی را در مورد بخشی از مغز که گلیوبلاستوما بر آن تأثیر می گذارد نشان دهد.

تست های تصویربرداری: آزمایش های تصویربرداری می تواند به یافتن محل و اندازه گلیوبلاستوما کمک کند. MRI اغلب برای تشخیص گلیوبلاستوما استفاده می شود. سایر آزمایشات تصویربرداری ممکن است شامل: سی تی اسکن  و توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) باشد.

برداشتن یک نمونه از بافت برای آزمایش (بیوپسی): بیوپسی روشی برای برداشتن نمونه ای از بافت برای آزمایش است. می توان آن را با سوزن قبل از جراحی یا در حین جراحی برای برداشتن گلیوبلاستوما انجام داد. نمونه برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شود. آزمایش‌ها می‌توانند سرطانی بودن سلول‌ها و گلیوبلاستوما بودن سلول‌ها را مشخص کنند.

آزمایش های ویژه سلول های سرطانی می تواند به پزشک اطلاعات بیشتری در مورد گلیوبلاستوما بدهد. پزشک از این اطلاعات برای ایجاد یک برنامه درمانی مناسب استفاده می کند.

درمان:

درمان گلیوبلاستوما آسان نیست. این تومورها به سرعت رشد می‌کنند و برآمدگی‌هایی شبیه انگشت در مغز ایجاد می‌کنند که برداشتن آن از نظر جراحی دشوار است. همچنین این تومورها حاوی انواع مختلفی از سلول ها هستند. بنابراین، درمان‌های خاص ممکن است روی سلول‌های خاصی کار کنند.

گزینه های درمان عبارتند از:

جراحی برای برداشتن گلیوبلاستوما:

ممکن است پزشک جراحی را برای برداشتن هر چه بیشتر تومور توصیه کند گلیوبلاستوما اغلب در بافت سالم مغز رشد می کند، بنابراین ممکن است حذف تمام سلول های سرطانی ممکن نباشد. اکثر افراد پس از جراحی برای رسیدن به سلول های سرطانی باقیمانده از درمان های دیگری استفاده می کنند.

پرتو درمانی:

پرتودرمانی یک گزینه درمانی برای گلیوبلاستوما است که از پرتوهای انرژی قدرتمندی مانند: اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. در طول پرتودرمانی، فرد روی میز در حالی که دستگاهی در اطراف او حرکت می‌کند، دراز می کشد. این دستگاه تابش را به نقاط خاصی از مغز هدایت می کند. معمولاً پس از جراحی توصیه می شود و ممکن است با شیمی درمانی ترکیب شود. برای کسانی که قادر به انجام عمل جراحی نیستند، پرتودرمانی و شیمی درمانی ممکن است شکل اصلی درمان باشد.

شیمی درمانی:

شیمی درمانی همچنین گزینه ای برای درمان گلیوبلاستوما با استفاده از داروهای قوی برای از بین بردن سلول های سرطانی است. این داروها ممکن است به صورت خوراکی یا وریدی مصرف شود و در برخی موارد، ویفرهای نازک حاوی شیمی درمانی در طول عمل جراحی در مغز قرار می گیرد که به آرامی حل می شود و دارو را برای کشتن سلول های سرطانی آزاد می کند.

زمینه های درمان تومور (TTF):

درمان TTF گزینه دیگری است که از میدان های الکتریکی برای اختلال در توانایی تقسیم و تکثیر سلول های سرطانی استفاده می کند. این شامل چسباندن پدهای چسبنده به پوست سر است که به یک دستگاه قابل حمل که یک میدان الکتریکی تولید می کند متصل است. این درمان در کنار شیمی درمانی عمل می کند و ممکن است پس از پرتودرمانی توصیه شود.

درمان هدفمند:

درمان هدفمند نیز سودمند است. این درمان از داروها برای هدف قرار دادن مواد شیمیایی خاص در سلول های سرطانی استفاده می کند و آنها را مسدود می کند و باعث مرگ سلول ها می شود.

رادیوسرجری استریوتاکتیک (SRS):

این یک روش جراحی نیست. رادیوسرجری با تابش پرتو گاما یک پرتودرمانی پیشرفته است که با دقت پرتوهای اشعه ایکس متمرکز را به تومور می فرستد و در نتیجه آسیب به بافت های سالم اطراف را محدود می کند. زمانی که پس از درمان اولیه IMRT رشد تومور وجود داشته باشد، پزشک ممکن است از این روش استفاده کند.

مطالعات در حال انجام بسیاری، برای درمان های دیگر گلیوبلاستوما وجود دارد.

آیا گلیوبلاستوما کشنده است؟

از آنجایی که این بیماری تهاجمی است، تقریباً همیشه منجر به مرگ می شود. با این حال، برای همه صادق نیست. بیش از 5 درصد از مردم به مدت 5 سال زنده می مانند و تقریباً 0.71 درصد به مدت 10 سال زنده می مانند.

مطالب مشابه:

۵ آزمایش خون برتر برای زنان

هیپوولمی

فانتوسمی

تورم غدد لنفاوی خلفی گردن

پروگریا

منابع: healthlibrary.askapollo ، mayoclinic