هیپوسپادیاس
هیپوسپادیاس یک ناهنجاری هنگام تولد است که در پسران دیده می شود که در آن سوراخ در نوک آلت تناسلی ایجاد نمی شود بلکه در قسمت زیرین آلت تناسلی قرار می گیرد. این موقعیت غیر طبیعی دهانه مجرای ادرار گاهی اوقات می تواند زیر نوک آلت تناسلی باشد. گاهی اوقات، می تواند در نزدیکی کیسه بیضه یا جایی در بین آن باشد.
در صورت عدم درمان، می تواند منجر به مشکلاتی مانند: نشستن هنگام دفع ادرار یا مشکل در رابطه جنسی شود. اما معمولا، هیپوسپادیاس به هیچ وضعیت تهدید کننده ای منجر نمی شود و می تواند با موفقیت با روش جراحی اصلاح شود.
به طور معمول، داشتن هیپوسپادیاس لزوماً به این معنی نیست که سیستم ادراری یا سایر اندام‌ها نیز دچار ناهنجاری می‌شوند، اما گاهی اوقات، کودک ممکن است دارای انحنای مادرزادی آلت تناسلی باشد که در آن آلت تناسلی به همراه علائم هیپوسپادیاس خمیده است.
عملکرد اصلی آلت تناسلی مردانه دفع ادرار و اسپرم از بدن است. مجرای ادرار ساختاری لوله مانند است که از آلت تناسلی عبور می کند و این وظایف را انجام می دهد. دهانه مجرای ادرار به نام Meatus است و معمولاً در نوک آلت تناسلی قرار دارد.
علت هیپوسپادیاس:
کارشناسان هنوز نتوانسته اند علل دقیق هیپوسپادیاس را بیابند. با این وجود، اعتقاد بر این است که عوامل ارثی، محیطی و هورمونی در ایجاد آن نقش دارند.
هیپوسپادیاس در بدو تولد وجود دارد (مادرزادی). همانطور که آلت تناسلی در جنین پسر رشد می کند، هورمون های خاصی تشکیل مجرای ادرار و پوست ختنه گاه را تحریک می کنند. هیپوسپادیاس زمانی ایجاد می شود که عملکرد نادرستی در عملکرد این هورمون ها رخ می دهد و باعث می شود مجرای ادرار به طور غیر طبیعی رشد کند.
گاهی اوقات، هیپوسپادیاس ژنتیکی است، اما محیط نیز ممکن است نقش داشته باشد.اگر مادر چاق یا بالای 35 سال سن داشته باشد، کودک شانس بیشتری برای ابتلا به این ناهنجاری دارد.
مصرف هورمون ها قبل از بارداری یا مصرف آنها در دوران بارداری نیز یک عامل خطر است و نوزادان مادرانی که سیگار می‌کشند یا در معرض آفت‌کش‌ها قرار دارند، احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند.
در حدود هفته هشتم بارداری، رشد آلت تناسلی در جنین شروع می شود. هر گونه اختلال در رشد آلت تناسلی بین هفته نهم تا دوازدهم بارداری رخ می دهد.
علائم هیپوسپادیاس:
پسرانی که دارای دسته خفیف تری از این ناهنجاری هستند، گاهی اوقات هیچ علائمی نشان نمی دهند. با این حال، برخی دیگر ممکن است علائم هیپوسپادیاس زیر را نشان دهند:
- دهانه مجرای ادرار در قسمت زیرین آلت تناسلی قرار دارد. می تواند زیر سر، Midshaft یا نزدیک کیسه بیضه باشد.
- نوزادانی که علائم هیپوسپادیاس دارند گاهی اوقات ممکن است انحنای آلت تناسلی به سمت پایین را نشان دهند.
- در برخی از پسران، یک یا هر دو بیضه به طور کامل به داخل کیسه بیضه نزول نکرده است.
- از آنجایی که پوست ختنه گاه آلت تناسلی به طور کامل رشد نکرده است، آلت تناسلی ظاهری کلاهدار نشان می دهد.
- جریان ادرار مستقیم نیست و پاشیدن ادرار در هنگام ادرار را نشان می دهد. برخی از کودکان برای ادرار کردن نیاز به نشستن دارند.
انواع هیپوسپادیاس:
چهار نوع هیپوسپادیاس وجود دارد که بر اساس محل باز شدن مجرای ادرار طبقه بندی می شوند. این شامل:
ساب کرونال: که هیپوسپادیاس غده‌ای یا دیستال نیز نامیده می شود، شایع ترین نوع دیده شده است. در این شکل، سوراخ در جایی نزدیک سر آلت تناسلی پیدا می شود.
Midshaft: نوع Midshaft نوعی است که در آن دهانه در امتداد محور آلت تناسلی قرار می گیرد، در هر نقطه از وسط تا قسمت پایین شفت.
پنوسکروتال: این نوع زمانی رخ می دهد که دهانه مجرای ادرار در محل اتصال آلت تناسلی و کیسه بیضه پیدا شود.
پرینه: این نادرترین نوع است و زمانی اتفاق می‌افتد که کیسه بیضه تقسیم می‌شود و دهانه در امتداد قسمت مرکزی کیسه بیضه قرار می‌گیرد.
تشخیص هیپوسپادیاس:
هیپوسپادیاس معمولاً در طول معاینه فیزیکی معمول نوزاد پسر در حالی که هنوز در بیمارستان است، تشخیص داده می شود.
وقتی متخصص اطفال متوجه این مشکل شد، ممکن است شما را برای مدیریت بیشتر به یک متخصص اورولوژی ارجاع دهد.
درمان و مدیریت هیپوسپادیاس:
نه هیچ دارویی می تواند این ناهنجاری را درمان کند و نه احتمال اینکه کودک از این وضعیت رشد کند وجود ندارد. این ناهنجاری را می توان تنها با جراحی هیپوسپادیاس اصلاح کرد، که معمولاً زمانی که کودک بین 6 تا 12 ماهه است برنامه ریزی می شود، زیرا در این زمان بیهوشی برای کودک بی خطر است.
با این حال، با پیشرفت های تکنولوژیکی، اکنون می توان آن را در سنین پایین تر نیز برنامه ریزی کرد. پزشک فرد را در مورد سن مناسب برای انجام عمل جراحی راهنمایی می کند.
اهداف جراحی هیپوسپادیاس:
هدف از جراحی هیپوسپادیاس ساخت مجرای ادرار جدید و آوردن دهانه مجرای ادرار در نوک آلت تناسلی، بازسازی پوست ختنه گاه و اصلاح شفت در صورت خمیدگی است. پس از پایان این روش، می توانید فرزند خود را به خانه ببرید.
به طور کلی، جراحی هیپوسپادیاس به صورت سرپایی انجام می شود و نیازی به اقامت در بیمارستان نیست. با این حال، پزشک ممکن است ترمیم جراحی را در چند مرحله برای اشکال شدید انجام دهد.
از آنجایی که پزشکان از پوست ختنه گاه برای ترمیم استفاده می کنند، کودکانی که علائم هیپوسپادیاس دارند نباید ختنه شوند.
عوارض:
اگر هیپوسپادیاس درمان نشود، می تواند منجر به موارد زیر شود:
- ظاهر غیر طبیعی آلت تناسلی
- مشکلات در یادگیری استفاده از توالت
- انحنای غیر طبیعی آلت تناسلی با نعوظ
- مشکلات مربوط به اختلال در انزال
مراقبت از کودک پس از جراحی هیپوسپادیاس:
پزشک دستورالعمل هایی را در مورد نحوه مراقبت از نوزاد پس از جراحی هیپوسپادیاس در خانه ارائه می دهد. آنها به شما یاد می دهند که چگونه از بانداژها مراقبت کنید، چگونه کودک را حمام کنید و علائم عفونت را بررسی کنید.
برای کودک یک کاتتر کوچک برای دفع ادرار در پوشک قرار می دهد که تا دو هفته در آن باقی می ماند. این کار برای جلوگیری از تماس ناحیه تازه ترمیم شده با ادرار انجام می شود.
پزشک همچنین داروهای مسکن و برخی آنتی بیوتیک ها را برای بهبود زخم تجویز می کند. بهبودی کامل ممکن است چند هفته طول بکشد.
نتیجه:
هیپوسپادیاس یک ناهنجاری مادرزادی شایع در نوزادان پسر است. از طریق جراحی هیپوسپادیاس ترمیم می شود و منجر به استراحت کامل از این بیماری می شود.
مطالب مشابه:
عفونت مجاری ادراری در مردان
نکاتی برای افزایش باروری مردان
هیپوگنادیسم مردانه
عفونت قارچی در مردان
آزمایش های ناباروی مردان
منبع: birlafertility, mayoclinic
