التهاب گوش داخلی یا لابیرنتیت
در میان بسیاری از شرایطی که ممکن است بر گوش انسان تأثیر بگذارد، التهاب گوش داخلی یا لابیرنتیت یک بیماری مهم است. لابیرنتیت در موارد نادر می تواند منجر به مشکلات تعادلی طولانی مدت و کاهش دائمی شنوایی در صورت عدم درمان شود. بنابراین شناخت زودهنگام علائم و درمان آن ضروری است.
بخشی از گوش داخلی، لابیرنتیت نامیده می شود. التهاب این قسمت می تواند باعث کاهش شنوایی، سرگیجه و سایر علائم شود. درمان های احتمالی شامل آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد ویروسی یا داروهای استروئیدی است. این به دلیل تلاش مغز برای تفسیر اطلاعات ناسازگار ارسال شده توسط هزارتو یا عصب سالم و عصب آلوده رخ می دهد.
علائم لابیرنتیت چیست؟
علائم لابیرنتیت به طور ناگهانی ظاهر می شوند و ممکن است برای چند روز نسبتاً شدید باقی بمانند. پس از آن، آنها معمولا شروع به محو شدن می کنند. اما یک جابجایی یا حرکت ناگهانی سر ممکن است آن را بازگرداند. به طور معمول، این بیماری هیچ دردی ایجاد نمی کند.
برخی از علائم لابیرنتیت عبارتند از: مشکلات تعادلی و سرگیجه. حالت تهوع و استفراغ، وزوز گوش که باعث زنگ یا وزوز در گوش می شود، از دست دادن شنوایی در محدوده فرکانس بالا در یک گوش و نیستاگموس (حرکات غیر ارادی چشم) برخی از علائم دیگر هستند. کم شنوایی دائمی مشکلی است که در موارد بسیار نادری رخ می دهد.
علت التهاب گوش داخلی یا لابیرنتیت:
هر فردی در هر سنی ممکن است تحت تاثیر لابیرنتیت قرار گیرد که می تواند به دلایل مختلفی مانند: برونشیت، عفونت های ویروسی گوش داخلی، ویروس های معده، ویروس تبخال، ارگانیسم های عفونی مانند: عامل ایجاد کننده بیماری لایم و عفونت های باکتریایی ایجاد شود. لابیرنتیت همچنین می تواند ناشی از هپاتیت، سرخک، سرخجه، اوریون و فلج اطفال باشد. در برخی موارد نادر، لابیرنتیت ممکن است در اثر مننژیت باکتریایی و آسیب سر ایجاد شود.
زمان مراجعه به پزشک:
بهتر است در صورت مشاهده علائم لابیرنتیت به پزشک مراجعه شود تا بتوان علت اصلی را تشخیص داد. یک وضعیت شدیدتر ممکن است علائم زیر را نشان دهد. علائم زیر را به عنوان یک اورژانس در نظر بگیرید و فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید:
- غش کردن
- لکنت زبان
- تب
- فلج
- ضعف
- بی حسی
از چه آزمایشاتی برای شناسایی لابیرنتیت استفاده می شود؟
پزشک باید هرگونه اختلال دیگری را رد کند زیرا بسیاری از آنها علائم مشابهی با لابیرنتیت دارند. آنها ممکن است برای رسیدن به این هدف آزمایش های زیر را انجام دهند:
MRI: این معاینه با استفاده از امواج رادیویی و آهنرباهای قوی، از داخل بدن عکس های دقیقی می گیرد. پزشک ممکن است از MRI برای رد احتمال سکته مغزی استفاده کند.
الکتروکاردیوگرام (EKG): فعالیت الکتریکی قلب در طول این آزمایش کنترل می شود. این به رد احتمال مشکلات قلبی عروقی کمک می کند.
تست های دهلیزی: هدف این آزمایش ها سنجش میزان عملکرد عصب لابیرنت/دهلیزی از نظر تعادل است. پزشک ممکن است از ENG برای ارزیابی مشکل در سیستم دهلیزی و تعیین علت علائم استفاده کند.
گزینه های درمانی برای التهاب گوش داخلی:
درمان لابیرنتیت بر اساس علت اصلی بیماری است. به عنوان مثال، اگر یک ویروس مشکلی ایجاد کند، احتمالاً پزشک داروهای ضد ویروسی را توصیه می کند. اگر باکتری عامل ایجاد کننده باشد، آنتی بیوتیک تجویز می شود. علاوه بر این، کورتیکواستروئیدها ممکن است برای کاهش التهاب اعصاب پیشنهاد شوند و داروهای تسکین دهنده تهوع یا سرگیجه ممکن است برای مدت کوتاهی تجویز شوند.
پس از چند هفته، اگر بیمار هنوز علائم را تجربه کند، ممکن است برای بهبود نیاز به فعالیت های توانبخشی دهلیزی داشته باشد. می توان با این نوع فیزیوتراپی مغز را دوباره آموزش داد تا به مقابله با عدم تعادل دهلیزی کمک کند.
آیا درمان های خانگی برای مقابله با لابیرنتیت وجود دارد؟
درمان های خانگی به کاهش ناراحتی ناشی از لابیرنتیت کمک می کند. همچنین می توان اقدامات پیشگیرانه زیر را انجام داد.
درمان های خانگی به شرح زیر است:
- برای کاهش ناراحتی، کمپرس گرم را روی گوش ها قرار دهید
- تکنیک های مدیتیشن و تمرکز حواس ممکن است برای کاهش استرس استفاده شود.
- غرغره آب گرم ممکن است به پاکسازی مجرای متصل کننده گوش میانی و گلو کمک کند.
اقدامات پیشگیرانه شامل:
- ترک سیگار
- ترک مصرف الکل
به طورکلی در بیشتر موارد، علائم لابیرنتیت در عرض یک تا سه هفته از بین می رود و بیمار در عرض چند ماه به طور کامل بهبود می یابد. در این میان، سرگیجه و حالت تهوع ممکن است رانندگی، کار یا شرکت در ورزش را چالش برانگیز کند. با بهبودی، ممکن است سعی کند این فعالیت ها را به تدریج بازگرداند. اگر پس از چند ماه، علائم بهتر نشد، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد آزمایشهای بیشتری را برای رد سایر مشکلات درخواست کند.
چه مدت ممکن است فرد مبتلا به لابیرنتیت باشد؟
تجربه هر فرد منحصر به فرد است. در اکثر مواقع علائم لابیرنتیت پس از چند روز فروکش می کند. تعادل ممکن است تا شش هفته یا بیشتر به حالت عادی بازگردد.
چگونه می توان شانس ابتلا به لابیرنتیت را کاهش داد؟
ساده ترین روش برای پیشگیری از لابیرنتیت شستن مکرر دست ها و انجام اقدامات پیشگیرانه لازم در فصل سرماخوردگی و آنفولانزا است زیرا سرماخوردگی و آنفولانزا ممکن است منجر به لابیرنتیت شود.
مطالب مشابه:
وزوز گوش
عفونت گوش در کودکان
سکته گوش یا ناشنوایی ناگهانی
سندرم تاکی کاردی ارتوستاتیک وضعیتی(POTS)
سندرم رمزی هانت (RHS)
منبع: healthlibrary.askapollo
1 دیدگاه