بیماری التهاب لگن (PID)
بیماری التهابی لگن عفونت اندام های تناسلی زنانه است. اغلب زمانی رخ می دهد که باکتری های مقاربتی از واژن به رحم، لوله های فالوپ یا تخمدان ها پخش می شوند.
علائم و نشانه های بیماری التهابی لگن می تواند ناچیز یا خفیف باشد. برخی از زنان هیچ علامت یا نشانه ای را تجربه نمی کنند. در نتیجه، ممکن است تا زمانی که برای باردار شدن مشکلی نداشته باشید یا دچار درد مزمن لگنی نشوید متوجه ابتلا به آن نشوند.
علائم بیماری التهاب لگن:
علائم و نشانه های بیماری التهابی لگن ممکن است خفیف و تشخیص آن دشوار باشد. برخی از زنان هیچ علامت یا علامتی ندارند. هنگامی که علائم و نشانه های PID وجود دارد، اغلب عبارتند از:
- درد: از خفیف تا شدید – در زیر شکم و لگن
- ترشحات غیرمعمول یا شدید واژن که ممکن است بوی نامطبوعی داشته باشد
- خونریزی غیرمعمول از واژن، به ویژه در حین یا بعد از رابطه جنسی، یا بین قاعدگی
- درد هنگام رابطه جنسی
- تب، گاهی همراه با لرز
- ادرار دردناک، مکرر یا مشکل در ادرار کردن
چه زمانی باید به دکتر مراجعه شود؟
اگر موارد زیر را تجربه کردید بهتر است در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید:
- درد شدید در پایین شکم
- حالت تهوع و استفراغ، با ناتوانی در نگه داشتن چیزی
- تب، با دمای بالاتر از 101 فارنهایت (8/38 درجه سانتی گراد)
- ترشحات بد واژن
اگر علائم و نشانه های PID دارید که شدید نیستند، همچنان در اسرع وقت به ارائه دهنده خود مراجعه کنید. ترشحات واژن همراه با بو، ادرار دردناک یا خونریزی بین قاعدگی نیز می تواند از علائم عفونت مقاربتی (STI) باشد. اگر این علائم و نشانه ها رخ داد، رابطه جنسی را متوقف کنید و به زودی به پزشک مراجعه کنید. درمان سریع STI می تواند به پیشگیری از PID کمک کند.
علل بیماری التهاب لگن:
بسیاری از انواع باکتری ها می توانند باعث التهاب لگن شوند، اما عفونت سوزاک یا کلامیدیا شایع ترین آنها هستند. این باکتری ها معمولا در طول رابطه جنسی محافظت نشده به دست می آیند.
به ندرت، هر زمان که سد طبیعی ایجاد شده توسط دهانه رحم مختل شود، باکتری ها می توانند وارد دستگاه تناسلی شوند. این می تواند در دوران قاعدگی و بعد از زایمان، سقط جنین اتفاق بیفتد. به ندرت، باکتری ها می توانند در حین قرار دادن دستگاه داخل رحمی (IUD) یا هر روش پزشکی که شامل قرار دادن ابزار در رحم باشد، وارد دستگاه تناسلی شوند.
فاکتورهای خطر:
تعدادی از عوامل ممکن است خطر ابتلا به بیماری التهابی لگن را افزایش دهند، از جمله:
- داشتن فعالیت جنسی و سن کمتر از 25 سال
- داشتن شرکای جنسی متعدد
- داشتن رابطه جنسی با کسی که بیش از یک شریک جنسی دارد
- داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم
- استفاده منظم از دوش واژینال، که تعادل باکتری های خوب و مضر در واژن را به هم می زند و ممکن است علائم را پنهان کند.
- داشتن سابقه بیماری التهابی لگن یا عفونت مقاربتی
پس از قرار دادن دستگاه داخل رحمی (IUD) ممکن است خطر ابتلا به التهاب لگن اندکی افزایش یابد. این خطر معمولا به سه هفته اول پس از تزریق محدود می شود.
عوارض بیماری التهاب لگن (PID):
بیماری التهابی لگن درمان نشده ممکن است باعث ایجاد بافت اسکار و آبسه های عفونی در دستگاه تناسلی شود. اینها می توانند باعث آسیب دائمی به اندام های تولید مثل شوند.
عوارض ناشی از این آسیب ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- حاملگی خارج رحمی: التهاب لگنی یک از دلایل اصلی حاملگی لوله ای (خارج از رحم) است. حاملگی خارج از رحم زمانی رخ می دهد که PID درمان نشده باعث ایجاد بافت اسکار در لوله های فالوپ شده باشد. بافت اسکار مانع از عبور تخمک بارور شده از طریق لوله فالوپ برای کاشت در رحم می شود. در عوض، تخمک در لوله فالوپ کاشته می شود. حاملگی خارج از رحم می تواند باعث خونریزی شدید و تهدیدکننده زندگی شود و نیاز به مراقبت های پزشکی اورژانسی دارد.
- ناباروری: آسیب به اندام های تناسلی شما ممکن است باعث ناباروری شود – ناتوانی در باردار شدن. هر چه تعداد دفعات بیشتری به PID مبتلا شده باشید، خطر ناباروری شما بیشتر است. تاخیر در درمان PID نیز به طور چشمگیری خطر ناباروری را افزایش می دهد.
- درد مزمن لگن: بیماری التهابی لگن می تواند باعث درد لگنی شود که ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد. جای زخم در لوله های فالوپ و سایر اندام های لگنی می تواند باعث درد در حین مقاربت و تخمک گذاری شود.
- آبسه لوله تخمدان: التهاب لگن ممکن است باعث ایجاد آبسه (مجموعه ای از چرک) در دستگاه تناسلی شود. معمولا آبسه ها بر لوله های فالوپ و تخمدان ها تاثیر می گذارند، اما می توانند در رحم یا سایر اندام های لگنی نیز ایجاد شوند. اگر آبسه درمان نشود، ممکن است یک عفونت تهدیدکننده زندگی ایجاد شود.
پیشگیری بیماری التهاب لگن (PID):
برای کاهش خطر ابتلا به بیماری التهاب لگن:
- رابطه جنسی ایمن: هر بار که رابطه جنسی دارید از کاندوم استفاده کنید، تعداد شرکای خود را محدود کنید و قبل از برقراری رابطه با فردی جدید، در مورد سابقه جنسی از او سوال بپرسید.
- با پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد پیشگیری از بارداری صحبت کنید: بسیاری از اشکال پیشگیری از بارداری در برابر ایجاد PID محافظت نمی کنند. استفاده از روش های بازدارنده مانند کاندوم به کاهش خطر کمک می کند. حتی اگر قرص های ضدبارداری مصرف می کنید، برای محافظت در برابر بیماری های مقاربتی، هر بار که با شریک جدید رابطه جنسی دارید، از کاندوم استفاده کنید.
- آزمایش بدهید: اگر در معرض خطر ابتلا به STI هستید، برای آزمایش با ارائه دهنده خود قرار ملاقات بگذارید. در صورت نیاز یک برنامه غربالگری منظم با ارائه دهنده خود تنظیم کنید. درمان زودهنگام STI به شما بهترین شانس را برای اجتناب از PID می دهد.
- از همسرتان بخواهید که آزمایش دهد: اگر به بیماری التهابی لگن یا STI مبتلا هستید، به همسرتان توصیه کنید که آزمایش دهد و در صورت نیاز درمان شود. این می تواند از گسترش STI و عود احتمالی PID جلوگیری کند.
- از دوش واژینال استفاده نکنید: دوش باعث برهم خوردن تعادل باکتری ها در واژن می شود.
تشخیص بیماری التهاب لگن (PID):
هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند به طور دقیق بیماری التهابی لگن را تشخیص دهد. در عوض، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی بر ترکیبی از یافته های زیر تکیه می کند:
- سابقه پزشکی شما: پزشک احتمالا در مورد عادات جنسی، سابقه عفونت های مقاربتی و روش های پیشگیری و کنترل بارداری سوال می پرسد.
- علائم و نشانه ها: هر علائمی را که تجربه می کنید، حتی اگر خفیف باشند، به پزشک خود بگویید.
- معاینه لگن: در طول معاینه، پزشک ناحیه لگن شما را از نظر حساسیت و تورم بررسی می کند. ارائه دهنده شما همچنین ممکن است از سواب های پنبه ای برای نمونه برداری مایع از واژن و دهانه رحم شما استفاده کند. نمونه ها در آزمایشگاه از نظر علائم عفونت و ارگانیسم هایی مانند سوزاک و کلامیدیا آزمایش خواهند شد.
- آزمایش خون و ادرار: این آزمایش ها ممکن است برای آزمایش بارداری، HIV یا سایر عفونت های مقاربتی یا اندازه گیری تعداد گلبول های سفید خون یا سایر نشانگرهای عفونت یا التهاب مورد استفاده قرار گیرند.
- سونوگرافی: این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از اندام های تناسلی استفاده می کند.
اگر بیماری هنوز قابل تشخیص نباشد، ممکن است به آزمایش های اضافی نیاز داشته باشید، مانند:
- لاپاراسکوپی: در طول این روش، پزشک یک ابزار نازک و روشن را از طریق یک برش کوچک در شکم شما وارد می کند تا اندام های لگن شما را مشاهده کند.
- بیوپسی آندومتر: در طی این روش، پزشک یک لوله نازک را وارد رحم می کند تا نمونه کوچکی از بافت آندومتر را خارج کند. بافت برای علائم عفونت و التهاب آزمایش می شود.
درمان بیماری التهاب لگن:
درمان سریع با دارو می تواند عفونتی را که باعث بیماری التهابی لگن می شود از بین ببرد. اما هیچ راهی برای معکوس کردن هر گونه اسکار یا آسیب به دستگاه تناسلی که ممکن است التهاب لگنی ایجاد کرده باشد وجود ندارد. درمان PID اغلب شامل موارد زیر است:
- آنتی بیوتیک ها: ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ترکیبی از آنتی بیوتیک ها را برای شروع فوری تجویز می کند. پس از دریافت نتایج آزمایش آزمایشگاهی، ارائه دهنده یا پزشک ممکن است نسخه شما را به گونه ای تنظیم کند که با عامل ایجاد عفونت مطابقت بیشتری داشته باشد. احتمالا پس از سه روز با ارائه دهنده خود پیگیری خواهید کرد تا مطمئن شوید که درمان موثر است. حتما تمام داروهای خود را مصرف کنید، حتی اگر بعد از چند روز احساس بهتری پیدا کردید.
- درمان شریک زندگی شما: برای جلوگیری از عفونت مجدد با STI، شریک جنسی یا همسر شما باید معاینه و درمان شود. شرکای آلوده ممکن است علائم قابل توجهی نداشته باشند.
- پرهیز موقت: تا پایان درمان و رفع علائم از رابطه جنسی خودداری کنید.
اگر باردار هستید، به شدت بیمار هستید، مشکوک به آبسه هستید یا به داروهای خوراکی پاسخ نداده اید، ممکن است نیاز به بستری شدن داشته باشید. ممکن است آنتی بیوتیک های داخل وریدی دریافت کنید و به دنبال آن آنتی بیوتیک هایی خوراکی مصرف کنید.
جراحی به ندرت مورد نیاز است. با این حال، اگر یک آبسه پاره شود یا تهدید به پارگی شود، ممکن است پزشک آن را تخلیه کند. همچنین اگر به درمان آنتی بیوتیکی پاسخ نمی دهید یا تشخیص مشکوک دارید، مانند زمانی که یک یا چند مورد از علائم یا نشان های PID وجود ندارد، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.
مطالب مشابه:
