بیماری دریچه میترال

دریچه میترال که به دریچه دو لختی نیز معروف است، یکی از چهار دریچه قلب است. در سمت چپ قلب قرار دارد و به جلوگیری از جریان خون به سمت عقب در هنگام حرکت در قلب کمک می کند. بیماری دریچه میترال زمانی است که دریچه میترال به درستی کار نمی کند. هنگامی که دریچه میترال به درستی کار نکند، خون به سمت عقب به دهلیز چپ جریان می یابد. به همین دلیل، قلب توانایی پمپاژ خون کافی به خارج از محفظه بطن چپ را برای تامین خون پر از اکسیژن بدن از دست می دهد. علائم اصلی ناشی از بیماری دریچه قلب، تنگی نفس و خستگی است. اما افراد زیادی هستند که هیچ علائمی برای اختلالات دریچه میترال ندارند.

بیماری دریچه میترال، اگر درمان نشود، می تواند فرد را با عوارض جدی تهدید کننده زندگی مانند: نارسایی قلبی و ضربان قلب نامنظم، به نام آریتمی، مواجه کند.

انواع اختلال دریچه میترال:

نارسایی دریچه میترال: هنگامی که نارسایی دریچه میترال اتفاق می افتد، لت‌های دریچه میترال خیلی محکم بسته نمی‌شوند. این باعث می شود خون از دریچه نشت کند و به سمت عقب به دهلیز چپ قلب جریان یابد. اگر به موقع درمان نشود، عمدتاً می تواند منجر به آسیب عضله قلب شود. رگورژیتاسیون همچنین می تواند ناشی از افتادگی دریچه میترال باشد، جایی که برگچه‌ها هنگام انقباض قلب به دهلیز چپ برمی‌گردند.

تنگی دریچه میترال: تنگی زمانی اتفاق می‌افتد که فلپ‌های دریچه میترال باریک، ضخیم یا سفت می‌شوند و ممکن است به هم جوش نخورند و این در نهایت منجر به باریک شدن باز شدن دریچه با کاهش جریان خون از دهلیز چپ به بطن چپ می‌شود.

علت:

اسکار ناشی از تب روماتیسمی می تواند باعث تنگی دریچه میترال شود. تب روماتیسمی به طور کلی یک بیماری دوران کودکی است و از پاسخ بدن به عفونت باکتری‌های استرپتوکوک ناشی می شود. تب روماتیسمی بیشتر مفاصل و قلب را تحت تاثیر قرار می دهد. هنگامی که مفاصل ملتهب می‌شوند، اغلب می تواند منجر به ناتوانی های مزمن و همچنین التهاب قسمت های مختلف قلب شود.

همچنین دلایل خاصی برای تنگی دریچه میترال وجود دارد، اما در طبیعت بسیار نادر هستند. تعداد کمی از علل عبارتند از: تجمع کلسیم، تومورها، بیماری مادرزادی قلبی و لخته شدن خون.

بسته نشدن دریچه میترال به درستی می تواند باعث نارسایی میترال شود. اگر حلقه عضله اطراف دریچه بیش از حد گشاد شده باشد یا دریچه میترال بیش از حد فلاپی شده باشد، ممکن است این اتفاق بیفتد. همه این مشکلات با افزایش سن به دلیل ساییدگی و پارگی یا به دلیل آسیب ناشی از فشار خون بالا درمان نشده ایجاد می شوند. افتادگی دریچه میترال نیز گاهی اوقات می تواند باعث نارسایی میترال شود.

عوارض:

لخته های خون و توده های ژل مانند می توانند در اثر نارسایی شدید ایجاد شوند. در صورت ورود به مغز یا ریه ها می تواند منجر به ایجاد مشکلات جدی شود. مایعات می توانند در ریه ها جمع شوند و باعث فشار به سمت راست قلب شوند. اگر فرد از رگورژیتاسیون رنج می برد، خون بسیار کمتری به بدن می رود. قلب باید بیشتر کار کند تا کمبود را جبران کند. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، این احتمال وجود دارد که قلب بزرگ شود و پمپاژ خون حتی دشوارتر شود، که منجر به خطر انسداد کامل قلب می شود.

علائم:

علائم بیماری دریچه میترال کاملاً به مشکل دقیق دریچه بستگی دارد. ممکن است برای برخی از افراد اصلاً هیچ علائمی وجود نداشته باشد، اما زمانی که علائم ظاهر می شوند ممکن است شامل تنگی نفس، به خصوص زمانی که فعالیت بدنی شدید یا ورزش می کند، خستگی، سرفه و همچنین سبکی سر باشد. سفتی یا درد در قفسه سینه وجود خواهد داشت و در برخی افراد ممکن است ضربان قلب سریع یا نامنظم را احساس کنند. تمام علائم بیماری دریچه میترال به تدریج ایجاد می‌شود. در صورت انجام هر فعالیتی که با استرس سروکار دارد، علائم ممکن است ظاهر شوند یا بدتر شوند. تپش قلب همچنین زمانی اتفاق می‌افتد که قلب یک ضربان را از دست می‌دهد و احساسی مانند: تپش تا بال زدن ایجاد می‌کند. ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که فرد به پهلوی چپ خود دراز کشیده است.

تشخیص:

صداهای غیرمعمول یا الگوهای ریتم مختلف به پزشک کمک می کند تا تشخیص دهد آیا به بیماری دریچه میترال مبتلا است یا خیر. پزشک می تواند از طریق گوشی پزشکی به این صداها گوش دهد و به آنها کمک می کند تا بفهمند چه اتفاقی در حال رخ دادن است. ممکن است. آزمایش‌های خاصی که ممکن است پزشک برای تأیید بیماری دریچه میترال تجویز کند:

اشعه ایکس قفسه سینه: این یک آزمایش رایج است که با ارسال ذرات اشعه ایکس به بدن، تصاویر را روی یک فیلم یا کامپیوتر تولید می کند. این به پزشک کمک می کند تا دریابد که آیا قلب بزرگ شده است یا خیر که نشان دهنده انواع خاصی از بیماری دریچه قلب است.

اکوکاردیوگرام (ECG): در این آزمایش از امواج اولتراسوند برای تولید تصاویری از عملکرد و ساختار قلب استفاده می شود. ECG  همچنین می تواند به تشخیص بزرگ شدن حفره های قلب، ریتم غیر طبیعی قلب و همچنین بیماری قلبی کمک کند.

تست‌های ورزشی: تست‌های ورزشی مختلفی وجود دارد که به اندازه‌گیری میزان تحمل فعالیت‌های انجام‌شده توسط فرد و همچنین نظارت بر پاسخ قلب به برخی فعالیت‌های بدنی کمک می‌کند.

MRI قلب: میدان های مغناطیسی و امواج رادیویی توسط MRI برای ایجاد تصاویر دقیق از قلب استفاده می شود. این آزمایش معمولاً برای تعیین شدت وضعیت یک فرد استفاده می شود.

کاتتریزاسیون قلبی: در این روش، آزمایش‌های مختلفی انجام می‌شود که شامل تصویری از رگ‌های خونی قلب است. یک لوله نازک بلند در بازو، گردن، بالای ران قرار داده می شود و به سمت قلب کشیده می شود.

درمان:

درمان بیماری دریچه میترال کاملاً بستگی به این دارد که وضعیت چقدر شدید است یا وضعیت بدتر می شود یا اینکه فرد علائم بیماری را تجربه می کند. متخصص قلب و عروق می تواند به ارائه مراقبت و درمان مناسب برای آن کمک کند. اگر فردی به بیماری دریچه میترال مبتلا باشد، ممکن است توسط متخصصانی که بیماری دریچه قلب را درمان می کنند، بررسی و درمان شوند. نظارت منظم بر وضعیت با مراجعه منظم به پزشک وجود خواهد داشت. پزشک ممکن است تغییرات خاصی در سبک زندگی توصیه کند و برای درمان علائم داروها را تجویز کند.

داروها:

اگرچه برخی از داروها می توانند علائم را تسکین دهند و یا از بدتر شدن آنها جلوگیری کنند، اما هیچ داروی خاصی وجود ندارد که بتواند مشکلات ساختاری دریچه میترال را درمان کند. تنها در صورتی که پزشک تشخیص دهد که درمان ضروری است، ممکن است درمان را با داروها آغاز کند. داروهای تجویز شده ممکن است شامل داروهای ضد انعقاد خون برای رقیق کردن خون، مسدود کننده‌های بتا برای کمک به کاهش ضربان قلب و درمان آریتمی باشد.

اگر وضعیت بیمار خفیف باشد، پزشک توصیه می کند که وضعیت را با بررسی های منظم کنترل کند. داروهایی برای مدیریت علائم تجویز می شود و اگر فردی از شرایط خفیف رنج می برد، ممکن است جراحی توصیه نشود.

جراحی:

اما اگر پزشک تشخیص دهد که دریچه میترال باید تعمیر یا تعویض شود، ممکن است تعمیر دریچه میترال یا تعویض دریچه میترال را توصیه کند. چندین مطالعه ثابت می کند که انجام عمل جراحی در فردی که نارسایی شدید دریچه دارد اما هیچ علائمی ندارد، به جای نظارت بر وضعیت، می تواند به بهبود نتایج طولانی مدت کمک کند. در مواردی که جراحی دریچه قلب بیماری دیگری وجود داشته باشد، علاوه بر بیماری دریچه میترال، پزشکان برای هر دو حالت جراحی انجام می دهند تا هر دو به طور همزمان درمان شوند.

اکثر پزشکان ترمیم دریچه میترال را ترجیح می دهند و توصیه می کنند، اما اگر ترمیم دریچه میترال امکان پذیر نباشد، ممکن است جایگزینی دریچه میترال را انتخاب کنند. پزشکان همچنین داوطلبان را بررسی می کنند تا دریابند که آیا آنها کاندید مناسبی برای جراحی قلب باز هستند یا جراحی تهاجمی قلب.

زنانی که از بیماری دریچه میترال رنج می برند باید قبل از بارداری با پزشک مشورت کنند. پزشک می تواند در مورد داروهایی که می توان با خیال راحت مصرف کرد و همچنین اینکه آیا روشی برای درمان وضعیت دریچه قبل از بارداری لازم است به آنها کمک کند. نظارت دقیق بر سلامت در دوران بارداری نیز لازم است.

تعمیر دریچه میترال:

تعمیر دریچه میترال توسط پزشک توصیه می شود، زیرا به حفظ دریچه قلب و همچنین حفظ عملکرد قلب کمک می کند. در این جراحی، سوراخ‌هایی در یک دریچه برای اتصال مجدد فلپ‌های دریچه و همچنین جدا کردن لت‌های دریچه‌ای که با هم ذوب شده‌اند، وصله می‌شوند.

تعویض دریچه میترال:

اگر دریچه میترال قابل تعمیر نباشد، ممکن است تعویض دریچه میترال توصیه شود. در تعویض دریچه میترال، دریچه آسیب‌دیده برداشته می شود و سپس با یک دریچه مکانیکی یا دریچه ای که از بافت قلب خوک، گاو یا انسان ساخته شده است، که دریچه بافتی بیولوژیکی نیز نامیده می شود، جایگزین می شود. در طی یک دوره زمانی، دریچه های بافتی بیولوژیکی تمایل به تحلیل رفتن دارند و نیاز به تعویض دارند. افرادی که دریچه مکانیکی دارند باید برای تمام عمر از داروهای رقیق کننده خون استفاده کنند تا از لخته شدن خون جلوگیری شود. قبل از جراحی، پزشک مزایا و خطرات هر نوع دریچه را به بیان می کند و همچنین آموزش می دهد که کدام یک از دریچه‌ها برای فرد مناسب است.

مدیریت شرایط:

کارهای خاصی وجود دارد که فرد می تواند برای مدیریت وضعیت نارسایی دریچه میترال در خانه انجام داد.

مصرف دارو، خوردن یک وعده غذایی سالم و متعادل، فعالیت بدنی منظم، ترک سیگار، مدیریت استرس، حفظ وزن سالم و

مراجعه منظم به پزشک.

مطالب مشابه:

سندرم شیرین

حملات پانیک در دوران بارداری

منبع: healthlibrary.askapollo