اومیکرون و آسیب به ریه
مطالعات و آزمایش های حیوانی مثل سلول های کشت شده در آزمایشگاه، نشان می دهد که واریانت اومیکرون ممکن است توانایی کمتری برای مبتلا کردن ریه ها در مقایسه با واریانت دلتا داشته باشد. این موضوع می تواند توضیح دهد که چرا به نظر میرسد که نوع اومیکرون باعث شدت بیماری کمتری نسبت به نوع دلتا می شود.
این مطالعات نشان می دهد که نوع اومیکرون می تواند سبب بیشتر مبتلا کردن راه های هوایی فوقانی نسبت به نوع دلتا شود و به طور بالقوه مسری بودن بالاتر آن را توضیح می دهد.
تعیین توالی ژنوم اومیکرون نشان داد که این گونه دارای تعداد زیادی جهش در پروتئین اسپایک دارد. تعداد زیاد جهش های سویه اومیکرون می تواند دلیلی بالقوه برای کاهش شدت بیماری حاصل از آن باشد.
با این حال، بیماری خفیف تر ناشی از عفونت اومیکرون می تواند در نتیجه افزایش ایمنی فردی حاصل از واکسیناسیون یا عفونت های قبلی کووید باشد.
مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی در مورد اومیکرون و آسیب به ریه
ویروس کووید می تواند هر دو دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی را تحت تأثیر قرار دهد. دستگاه تنفسی فوقانی از بینی، سینوس‌ها و گلو تشکیل میشود، در حالی که دستگاه تنفسی تحتانی شامل نای و ریه هاست.
بیماری خفیف یا عفونت های اولیه سویه اومیکرون کووید احتمالاً علائم دستگاه تنفسی فوقانی مانند آبریزش بینی و گلودرد را شامل میشود. اما بیماری شدید ناشی از نوع شدید آن و انواع قبلی اغلب شامل عفونت و التهاب ریه است. این التهاب می تواند باعث تجمع مایع در کیسه های هوایی یا آلوئول ها در ریه ها شود. همچنین ظرفیت ریه ها برای انتقال اکسیژن به خون را کاهش دهد.
دانشمندان دانشگاه هنگ کنگ آزمایش هایی را با استفاده از مدل های حیوانی و کشت های آزمایشگاهی سلول های ریه انجام دادند. تا توانایی اومیکرون را در مبتلا کردن دستگاه تنفسی و ایجاد بیماری شدید مشخص کنند. از سلول های کشت شده ریه انسان در آزمایشگاه برای تجزیه و تحلیل توانایی سویه اومیکرون در مبتلا کردن ریه ها استفاده شد. این سلول ها از بافت ریه که در طی درمان ریه برداشته شده، کشت داده شدند.
گروه های تحقیقاتی دیگر توانایی اومیکرون، دلتا و سایر انواع کووید را در ایجاد بیماری در مدل های حیوانی، مانند همستر و موش مقایسه کردند. آنها متوجه شدند که ارتباطی بین عفونت با دلتا و انواع دیگر این ویروس، و کاهش وزن در همستر و موش پس از گذشت 1 هفته وجود دارد.
با این حال، گروه های تحقیقاتی مختلف به طور مستقل عدم کاهش وزن را در همسترها و موش ها بعد از عفونت با اومیکرون نشان دادند.
حیوانات مبتلا به عفونت اومیکرون
علاوه بر این، مطالعات نشان داد که همسترهای مبتلا به عفونت با اومیکرون در مقایسه با نوع اولیه کووید و نوع دلتا در دستگاه تنفسی فوقانی، سطوح بالاتر یا مشابهی از ویروس را نشان دادند. در مقابل، محققان سطوح کمتری از ویروس را در دستگاه تنفسی تحتانی بعد از عفونت با نوع اومیکرون در مقایسه با نوع دلتا مشاهده کردند.
در مجموع، این مطالعات نشان می دهد که اومیکرون ممکن است در عفونت ریه ها کارایی کمتری داشته باشد. به طور قابل توجهی، این مطالعات حیوانی نشان می دهد که عفونت اومیکرون منجر به سطوح کمتر التهاب و آسیب به ریه ها می شود.
مطابق با این شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد افراد مبتلا به عفونت اومیکرون نسبت به افراد مبتلا به نوع دلتا کمتر در بیمارستان بستری می شوند یا نیاز به پذیرش در بخش مراقبت های ویژه دارند.
بنا به اظهارات استاد بیماری های عفونی در دانشکده پزشکی ییل در نیوهیون: تعدادی از مطالعات مبتنی بر آزمایش ها نشان دادند که نوع اومیکرون کمتر قادر به مبتلا کردن ریه هاست. در نتیجه باعث پذیرش کمتر بیماران مبتلا به ذات‌الریه که به اکسیژن و دستگاه تنفس مصنوعی نیاز دارند، می شود.
دکتر رابرتز افزود: اکثر بیماران مبتلا به اومیکرون بیماری خفیف تری دارند. آنها بیشتر در دستگاه تنفسی فوقانی موضعی هستند و بستری شدن در بیمارستان به همان سرعتی که در انواع قبلی وجود داشت، افزایش نمی یابد.
با این حال، بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر از تعداد کل موارد کمتر است. از آنجایی که موارد ما همچنان در حال افزایش است و رکوردهای روزانه ثبت می شود. در نهایت باید چندین هفته دیگر منتظر بمانیم تا تصویری کامل از شدت بیماری در اینجا، در ایالات متحده به دست آوریم.
مطالب مشابه:
