پوکی استخوان در مردان

پوکی استخوان:

این بیماری عارضه‌ ای است که باعث ضعیف شدن استخوان‌ ها و سستی می‌ شود و باعث می‌ شود که استخوان‌ ها راحت‌ تر از استخوان‌ های معمولی بشکنند. پوکی استخوان بر مردان و زنان تأثیر می گذارد.

پوکی استخوان علت 25 درصد از تمام شکستگی هایی است که در مردان بالای 50 سال رخ می دهد. محل های رایج برای شکستگی شامل لگن، مچ دست و ستون فقرات است.

استخوان ها:

استخوان‌ ها بافت زنده‌ ای هستند که دائماً در حال رشد، بازسازی، جایگزینی و ترمیم هستند.

از بدو تولد تا حدود 25 سالگی، بیشتر از آنچه که از دست بدهید، استخوان می سازید. استخوان ها نه تنها با رشد در این مدت بزرگتر می شوند، بلکه تراکم خود را نیز افزایش می دهند. همین موضوع تعیین می کند که استخوان ها چقدر قوی هستند. از حدود 25 تا 50 سالگی، استخوان ها تقریباً به سرعت سست و بازسازی می شوند. چرا که در حال تعادل هستند و در این زمان است که اوج توده استخوانی فرد به اوج خود می رسد و استخوان ها در قوی ترین حالت خود می باشند.

پس از حدود 50 سالگی، بیشتر از آنچه که استخوان ها بازسازی شوند شروع به شکستن می کنند. چرا که، استخوان‌ ها به آرامی شروع به از دست دادن تراکم و استحکام می‌ کنند. همین سبب می شود استخوان ها مستعد شکستگی شوند.

همه افراد با افزایش سن دچار پوکی استخوان می شوند. اما همه به پوکی استخوان مبتلا نمی شوند. تنها پس از اینکه از دست دادن استخوان به یک نقطه خاص رسید، تشخیص پوکی استخوان انجام می شود.

پوکی استخوان در مردان:

پوکی استخوان در مردان یک بیماری ناهمگن است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، یک سوم از شکستگی های لگن در سراسر جهان در جمعیت مردان رخ می دهد. این مشکل در افراد بالای 70 سال شیوع بیشتری دارد. در بیشتر موارد، علت پوکی استخوان در مردان ناشناخته است. با این حال، پوکی استخوان با هورمون مردانه تستوسترون مرتبط است که به حفظ سلامت استخوان ها کمک می کند.

مردان تا سنین بالا به تولید تستوسترون ادامه می دهند. اما خطر پوکی استخوان در مردانی که سطح تستوسترون پایینی دارند افزایش می یابد. در حدود نیمی از مردان، علت دقیق کاهش سطح تستوسترون ناشناخته است.

این علل عبارتند از:

مصرف برخی داروها، مانند: قرص های استروئیدی، مصرف زیاد الکل و هیپوگنادیسم (شرایطی که باعث کاهش غیرطبیعی سطح تستوسترون می شود).

علائم پوکی استخوان در مردان:

پوکی استخوان اغلب یک وضعیت “خاموش” نام دارد. زیرا تا زمانی که استخوانی سست نشود، فرد متوجه هیچ علائمی نمی شود.

علائمی که ظاهر می شوند، معمولاً نتیجه یک شکستگی هستند. این علائم ممکن است شامل: کوتاهی قد، تغییرات وضعیت و درد باشد.

کاهش خطر پوکی استخوان در مردان:

پوکی استخوان در مردان کمتر از زنان است. چرا که مردان معمولاً اسکلت بزرگتری دارند. افت ناگهانی سطح هورمون (استروژن) را که زنان در دوران یائسگی تجربه می کنند، تجربه نمی کنند و کاهش توده استخوانی در مردان با سرعت کمتری نسبت به زنان تا سن 65 تا 70 سالگی رخ می دهد که این میزان در مردان و زنان یکسان است.

عوامل خطر پوکی استخوان در مردان:

در طول زندگی، تراکم استخوان تحت تأثیر عواملی مانند: ژنتیک، فعالیت بدنی، رژیم غذایی، هورمون ها (مانند: تستوسترون)، انتخاب سبک زندگی و استفاده از برخی داروها قرار می گیرد.

عواملی که با افزایش خطر پوکی استخوان در مردان مرتبط هستند، عبارتند از:

• سابقه خانوادگی پوکی استخوان، شکستگی و کاهش قد
• بیماری های مزمن مانند: آرتریت روماتوئید، تیروئید یا غدد پاراتیروئید بیش از حد فعال، بیماری سلیاک و سایر بیماری های مزمن روده، بیماری مزمن کبد یا کلیه، دیابت و سطوح پایین تستوسترون،
• استفاده منظم از انواع خاصی از داروها مانند: گلوکوکورتیکوئیدها، داروهای ضد تشنج، برخی داروهای ضد افسردگی و درمان سرطان پروستات
• سبک زندگی پرخطر مانند: استعمال سیگار، مصرف زیاد الکل، مصرف کم کلسیم، ورزش ناکافی، چاقی، کمبود ویتامین D و وزن کم بدن.

تشخیص پوکی استخوان در مردان:

پوکی استخوان در مردان با بررسی سابقه پزشکی آنها و با انجام موارد زیر:

معاینه فیزیکی، اسکن DEXA (جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه) برای اندازه گیری تراکم استخوان، آزمایش خون و آزمایشات ادرار قابل تشخیص است.

درمان پوکی استخوان در مردان:

درمان پزشکی متناسب با نیازهای فرد طراحی میشود. گزینه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درمان هر بیماری زمینه ای (مانند: آرتریت روماتوئید یا بیماری سلیاک)، دارو و تغییر سبک زندگی.

درمان یک بیماری زمینه ای:

زمانی که پوکی استخوان به دلیل یک بیماری زمینه ای ایجاد شده باشد، به آن «پوکی استخوان ثانویه» می گویند. مهم است که بیماری زمینه ای در اسرع وقت شناسایی و درمان شود. گزینه های درمانی به شرایط خاصی که دارند بستگی دارد. همچنین ممکن است به یک متخصص ارجاع داده شوند تا به پزشک کمک کند تا وضعیت بیماری زمینه ای را مدیریت کند.

مصرف دارو:

نوع دارویی که پزشک انتخاب می کند به عواملی مانند: سن، سلامت عمومی و خطر شکستگی بستگی دارد. گزینه های دارویی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بیس فسفونات ها: این داروها با تداخل در روند طبیعی تجزیه بافت استخوانی بدن، تراکم استخوان را افزایش می دهند. آنها رایج ترین داروها برای درمان پوکی استخوان در مردان هستند. آنها ممکن است به صورت خوراکی، از طریق تزریق زیر جلدی (تزریق به بافت چربی بین پوست و عضله) یا از طریق تزریق داخل وریدی (تزریق داخل رگ) مصرف شوند.
• تستوسترون درمانی: اگر آزمایش نشان دهد سطح تستوسترون فرد پایین است، ممکن است تستوسترون درمانی تجویز شود. تستوسترون ممکن است به صورت خوراکی یا از طریق تزریق، ایمپلنت، چسب های پوستی یا همراه با ژل و کرم تجویز شود.
• هورمون درمانی پاراتیروئید: به رشد استخوان جدید و افزایش تراکم استخوان کمک می کند. این دارو با تزریق روزانه تجویز می شود.

تغییر سبک زندگی:

علاوه بر دارو، راه های زیادی وجود دارد که می توان برای بهبود سلامت استخوان و جلوگیری از پیشرفت پوکی استخوان انجام داد.

برخی از تغییرات سبک زندگی برای درمان پوکی استخوان در مردان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ورزش:

در صورت وجود پوکی استخوان، توصیه می شود فعالیت بدنی توسط یک متخصص ورزش، مانند: فیزیوتراپیست یا فیزیولوژیست ورزشی، بررسی و تجویز شود. به این دلیل که برخی از فعالیت‌ ها مانند: پریدن، دویدن و چرخاندن می‌ توانند برای استخوان‌ های ضعیف‌ تر خطرناک باشند. به خصوص اگر شکستگی وجود داشته باشد. سایر اشکال ورزش مانند: تمرینات قدرتی در واقع می توانند برای استخوان ها مفید باشند.

یک برنامه به خوبی طراحی شود تا به فرد کمک کند که ورزشی که انجام می دهید مفید، راحت و ایمن است.

• مصرف کلسیم کافی در رژیم غذایی:

بزرگسالان به حداقل 1000 میلی گرم کلسیم در روز نیاز دارند و مردان بالای 70 سال به 1300 میلی گرم کلسیم نیاز دارند. محصولات لبنی منبع خوبی از کلسیم هستند. اما کلسیم را می توان به مقدار کم در سایر غذاها از جمله: نان، غلات، حبوبات، میوه ها و سبزیجات، ماهی (مانند: ماهی آزاد و ساردین کنسروی)، بادام، انجیر و غذاهای غنی با کلسیم یافت.

اگر از طریق رژیم غذایی کلسیم کافی دریافت نشود، لازم است با پزشک صحبت کرد چرا که ممکن است لازم باشد مکمل های حاوی کلسیم مصرف شود.

• ویتامینD:

به بدن کمک می کند تا کلسیم را جذب کند. بهترین منبع ویتامین D قرار گرفتن ایمن در معرض نور خورشید است. زمان دقیق مورد نیاز در معرض نورخورشید قرار گرفتن به رنگ پوست، محل زندگی و سن فرد بستگی دارد. مقادیر کمی ویتامین D در برخی غذاها مانند: ماهی های چرب (ماهی آزاد و شاه ماهی) وجود دارد. همچنین در جگر، تخم مرغ و غذاهای غنی مانند: مارگارین نیز یافت می شود. با این حال، بیشتر مردم ویتامین D کافی را تنها از طریق رژیم غذایی دریافت نمی کنند و اغلب پزشک توصیه می کند که مکمل های ویتامین D مصرف کنند.

• پیشگیری از زمین خوردن:

زمین خوردن مسئول اکثر شکستگی های لگن و ستون فقرات در افراد مسن است.

• ترک کردن سیگار:

چرا که سیگار باعث کاهش تراکم استخوان می شود.

• مصرف الکل و کافئین در حد اعتدال.

• داشتن یک رژیم غذایی سالم برای سلامت کلی:

مصرف روزانه میوه ها و سبزیجات تازه، گوشت بدون چربی، غلات سبوس دار و محصولات لبنی را افزایش دهید.

• کاهش مصرف غذاهای چرب، شور و فرآوری.

به طور کلی تشخیص و مدیریت صحیح پوکی استخوان در مردان بحث برانگیز است. منشا پوکی استخوان ایدیوپاتیک مردان باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرد. تفاوت‌ های آشکاری در ساختار و ویژگی‌ های استخوانی بین مردان و زنان وجود دارد. اما تحقیقات بیشتری برای تعیین ارزیابی خطر شکستگی در مردان، قبل از کاربرد بالینی آن مورد نیاز است.

از دست دادن استخوان و خطر شکستگی در مردان به وضوح با کاهش سطح تستوسترون موجود در بدن مرتبط است. شواهد کمی در مورد اثربخشی بیس فسفونات ها یا درمان با استفاده از استروئیدهای آنابولیک در انسان وجود دارد که نشان دهنده نیاز به مطالعات بیشتر است. تستوسترون فقط برای هیپوگنادیسم علامت دار تجویز می شود. تحقیقات اخیر در مورد گزینه های درمانی جدید، مانند: استفاده از آنتی بادی مونوکلونال و سایر داروهایی که هنوز در فاز III هستند، راهکارهای جدید را نشان می دهد. اگر چه هنوز به شواهد بیشتری نیاز است.

مطالب مشابه:

بیماری اسپینا بیفیدا چیست؟

ویتامین D و زوال عقل

۱۲ علائم کمبود ویتامین

منابع: nhs ، ncbi.nlm.nih ، thelancet ، betterhealth