القای تخمک گذاری(OI)
القای تخمک گذاری (OI) یک درمان باروری است که از داروها برای ایجاد یا تنظیم تخمک گذاری یا افزایش تعداد تخمک های تولید شده در طول چرخه استفاده می کنند تا فرصت بارداری را افزایش دهند.
اساساً تخمک گذاری را در مواردی که تخمک گذاری نامنظم است یا وجود ندارد، تحریک می کند.
تخمک گذاری نامنظم به نام “عدم تخمک گذاری” شناخته می شود. توجه داشته باشید که عدم تخمک گذاری یک مشکل نسبتا شایع است. برای بیمار، به طور طبیعی می تواند از نظر ذهنی چالش برانگیز و از نظر جسمی استرس زا باشد که تحت تأثیر آن قرار گیرد.
علل آن در یک زمینه گسترده است. با این حال، می توان آن را به عواملی مانند: سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، نارسایی تخمدان (ناشی از یائسگی زودرس) یا درمان های سرطان مانند: شیمی درمانی محدود کرد. عدم تعادل هورمونی نیز عامل مهمی در این امر است.
اینجاست که القای تخمک گذاری وارد می شود.
روش القای تخمک گذاری:
القای تخمک گذاری با استفاده از ترکیبی از داروها و آزمایشات باروری انجام می شود. پزشک سابقه پزشکی را بررسی می کند، و یکی از اولین جزئیاتی که بایستی به آن توجه کرد این است که فرد چند بار تخمک گذاری می کند.
این اطلاعات به پزشک کمک می‌کند تا درمان را برنامه ریزی کرده و آزمایش‌هایی را که برای شروع فرآیند نیاز است تجویز کند.
مراحل القای تخمک گذاری معمولاً شامل مراحل زیر است:
تحریک:
داروهای تحریک تخمک گذاری شامل کلومیفن سیترات است. این داروی خوراکی باعث رشد کیسه های پر از مایع (فولیکول) حاوی تخمک می شود. اگر تخمک گذاری نداشته باشید یا بعد از درمان با کلومیفن تخمک گذاری داشته باشید و باردار نشوید، داروهای دیگری به نام گنادوتروپین ها ممکن است به تنهایی یا ترکیبی تجویز شوند.
گنادوتروپین ها از طریق تزریق زیر پوست مصرف می شوند. آنها جایگزین هورمون محرک فولیکول طبیعی (FSH) می شوند و در صورت موفقیت، تخمدان ها چندین فولیکول و تخمک های بالغ و با کیفیت بالا تولید می کنند.
سطح هورمون و رشد فولیکولی فرد در طول چرخه تحریک بررسی می شود. در صورت لزوم، پروتکل دارویی فرد (نوع و دوز) ممکن است برای نتایج بهینه تغییر کند.
کنترل:
از آنجایی که هورمون های قوی برای ایجاد تغییرات قابل توجه در سیستم بدن استفاده می شود، اثرات آنها توسط آزمایش خون و سونوگرافی بررسی می شود. این آزمایش‌ها برای تعیین خط پایه که سطح هورمون طبیعی را نشان می‌دهد و تاریخ شروع دارو استفاده می‌شوند. به همین دلیل، چرخه‌های القای تخمک‌گذاری را می‌توان چرخه‌های «نظارت‌شده» نامید.
تخمک گذاری:
هنگامی که فولیکول ها بالغ می شوند، معمولا بین 16 تا 20 میلی متر قطر دارند، بسته به داروی محرک فرد، تزریق عضلانی hCG را برای آمادگی برای مقاربت یا تلقیح داخل رحمی (IUI) انجام می دهند.
بهبود بالقوه باروری که این نوع درمان ممکن است به همراه داشته باشد به سن و تشخیص زن و تجزیه و تحلیل اولیه مایع منی مرد بستگی دارد و باید با متخصص خود در میان گذاشته شود.
آزمایشاتی که در هنگام OI تجویز می شود؟
اولین آزمایش هایی که انجام می شود شامل اسکن اولتراسوند (سونوگرافی)، آزمایش خون و بررسی سطح هورمون است. سونوگرافی اطلاعات گسترده ای در مورد فولیکول هایی که به احتمال زیاد تخمک گذاری می کنند ارائه می دهد. آزمایش های خون و هورمون اطمینان می دهد که هرگونه عدم تعادل تشخیص داده می شود. عملکرد تخمدان و عرضه کلی تخمک نیز از این طریق بررسی می شود. این آزمایش‌ها بخش مهمی از درمان هستند.
قرص هایی که هورمون محرک فولیکول (FSH) را هدف قرار می دهند، شامل کلومید، کلومیفن سیترات، تاموکسیفن، لتروزول هستند. این قرص ها به القای تخمک گذاری کمک می کنند و می توانند بر اساس نتایج آزمایشات فرد بخش ضروری از القای تخمک گذاری باشند.
فواید OI:
اگر در حال حاضر از عدم تخمک گذاری رنج می برید، القای تخمک گذاری می تواند راه درمان باشد!
القای تخمک گذاری نه تنها از تخمک گذاری غیرطبیعی جلوگیری می کند، بلکه با سایر روش های درمانی مانند: لقاح آزمایشگاهی (IVF) نیز عمل می کند. از این رو، مزایای آن می تواند توسط زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) نیز حاصل شود.
در نهایت، کل درمان با یک هدف انجام می شود: کمک به باردار شدن. این کار را با افزایش احتمال آزاد کردن تخمک های فرد انجام می دهند. این فرآیند به نوبه خود مستقیماً به باروری فرد کمک می کند. از این رو، القای تخمک گذاری، به طور کلی، موثر است.
عوارض جانبی:
مانند هر درمان دیگری، القای تخمک گذاری نیز عوارض جانبی خود را دارد. این موارد ممکن است از افزایش وزن، سردرد و تنگی نفس تا حالت تهوع متغیر باشد.
با این حال، عوارض جانبی ممکن است به آرامی پس از گذشت چند هفته بدون تجویز القای تخمک گذاری از بین بروند.
القای تخمک گذاری برای چه کسانی توصیه می شود؟
درمان القای تخمک گذاری برای موارد زیر توصیه می شود:
- زنان مبتلا به ناباروری غیرقابل توضیح
- زنان با چرخه های طولانی، نامنظم یا نادر
- زنانی که تخمک گذاری خود به خودی ندارند.
- زوج هایی که عامل مردانه ناباروری ندارند.
درمان القای تخمک گذاری برای موارد زیر توصیه نمی شود:
- زنان بالای 38 سال.
- زنانی که دچار انسداد لوله یا آسیب شدید لوله هستند.
- زنان مبتلا به اندومتریوز شدید
- زوج هایی با تعداد اسپرم کم یا تحرک/ مورفولوژی اسپرم ضعیف.
خطرات بالقوه مرتبط با القای تخمک گذاری چیست؟
تحریک بیش از حد، برخی از زنان ممکن است واکنش بیش از حد تخمدان های خود به داروهای باروری را تجربه کنند. سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS) در اقلیتی از زنانی که بیش از حد پاسخ می دهند رخ می دهد. علائم شامل ناراحتی شدید، حالت تهوع، استفراغ، اتساع شکم و کم آبی بدن است. مهم است که در صورت بروز هر یک از این علائم در طول درمان، بلافاصله به پزشک اطلاع داده شود، زیرا ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد.
مطالب مشابه:
اهدای تخمک
نحوه محاسبه تخمک گذاری
کیست های تخمدان
بازیابی تخمک IVF
فریز کردن تخمک
منابع: cityfertility, panamafertility
