رفلاکس معده
رفلاکس اسید زمانی رخ می دهد که محتویات معده شما به مری بازگردانده می شود. این عمل همچنین به عنوان برگشت اسید یا رفلاکس معده به مری شناخته می شود.
اگر بیش از دو بار در هفته علائم رفلاکس معده دارید، ممکن است به بیماری معروف به بیماری رفلاکس معده-مری (GERD) مبتلا باشید.
با توجه به موسسه ملی بیماری های کلیوی و گوارشی و دیابت (NIDDK)، GERD حدود 20 درصد مردم در ایالات متحده امریکا را تحت تاثیر قرار میدهد. اگر رفلاکس معده درمان نشود، ممکن است عوارض جدی ایجاد کند.
علائم و نشانه های GERD رفلاکس معده
علائم اصلی GERD رفلاکس اسید است. رفلاکس اسید می تواند باعث احساس سوزش ناراحت کننده در قفسه سینه شود که می تواند به سمت گردن و گلو حرکت کند. این احساس اغلب به عنوان سوزش سر دل شناخته می شود.
اگر رفلاکس اسید معده دارید، ممکن است طعم ترش یا تلخی در پشت دهانتان ایجاد شود. همچنین ممکن است باعث برگشت غذا یا مایعات از معده به داخل دهان شود.
برخی از علائم رفلاکس GERD عبارتند از:
- حالت تهوع
- درد قفسه سینه
- در هنگام بلع
- سرفه مزمن
- صدای خشن
- بوی بد دهان
گزینه های درمان رفلاکس معده GERD:
برای مدیریت و تسکین علائم GERD، پزشک ممکن است شما را به ایجاد تغییرات خاصی در سبک زندگی تشویق کند. مانند:
- حفظ وزن متوسط
- ترک سیگار
- اجتناب از وعده های غذایی بزرگ و سنگین در غروب
- حداقل چند ساعت بعد از غذا خوردن از دراز کشیدن اجتناب کنید
- بالاتر گذاشتن سر نسبت به بدن در هنگام خواب (حدود 6-8 اینج بالاتر از بدن قرار دهید).
دارو:
پزشک ممکن است مصرف داروهای بدون نسخه (OTC) مثل داروهای لیست شده در زیر را تجویز کند. همه این داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند. بنابراین در مورد اینکه کدام گزینه برای شما بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
آنتی اسیدها:
آنتی اسیدها مانند Tums معمولا برای علائم گاه به گاه و خفیف رفلاکس اسید و GERD استفاده می شود. اما اگر تقریبا هر روز از آنتی اسیدها استفاده می کنید، ممکن است به داروی قوی تری نیاز داشته باشید.
مسدودکننده های گیرنده H2:
مسدودکننده های H2 مانند Pepcid AC در کاهش میزان اسید معده نقش دارند. بسیاری از مسدودکننده های H2 به صورت بدون نسخه در دسترس هستند. در حالی که دوزهای بالاتر معمولا باید توسط پزشک تجویز شوند.
به این نکته توجه کنید که یکی از انواع مسدودکننده های H2 به نام رانیتیدین (همچنین به عنوان زانتاک شناخته می شود.) اخیرا توسط FDA غیرقابل مصرف معرفی شده است و دستور داده شده است از داروخانه ها جمع آوری شوند. دلیل این امر وجود ماده N-Nitrosodimethylamine (NDMA) در ماده اولیه آن است. این ترکیب به عنوان یک کارسینوژن شناخته شده است.
مهارکننده های پمپ پروتون (PPIs):
PPIs مانند Prilosec نیز تولید اسید معده را کاهش می دهند. از آنجایی که آنها نسبت به مسدودکننده های H2 بهتر عمل می کنند، برای بهبود پوشش مری مفیدتر هستند. پوشش مری در افرادی که مبتلا به GARD هستند ممکن است آسیب ببیند.
مانند مسدودکننده های H2، برخی از داروهای PPIs به صورت بدون نسخه (OTC) در دسترس هستند در حالی که دوزهای بالاتر باید توسط پزشک تجویز شوند.
مشکل درمان های خانگی رفلاکس معده GERD:
برخی از افراد ممکن است ترجیح دهند برای درمان سوزش سر دل خود با داروهای خانگی شروع کنند. در حالی که برخی از درمان های خانگی ممکن است در مورد حملات گاه به گاه رفلاکس اسید کمک کند. اما اگر شما مبتلا به GERD هستید به احتمال زیاد با یک مشکل مزمن سر و کار دارید.
مشکلات مزمن سلامتی گاهی اوقات می تواند با تغییر سبک زندگی کاهش یابد. اما معمولا مداخله پزشکی نیز نیاز است. وقتی صحبت از مشکلات مزمن به میان می آید، بهتر است خود- تشخیصی و خود- درمانی را کنار بگذارید. قبل از شروع هر گونه درمان جدیدی با پزشک خود مشورت کنید.
برخی از درمان های خانگی ممکن است بیشتر از اینکه مفید باشند ضرر داشته باشند، از جمله:
-
نوشیدن محلول جوش شیرین و آب:
چون جوش شیرین قلیایی است خوردن آن به خنثی کردن حالت اسیدی معده کمک خواهد کرد. ولی باید توجه داشت که باید در دوز بسیار کم مصرف شود. با این حال، چون جوش شیرین سرشار از سدیم است مصرف بی رویه آن می تواند باعث ایجاد عوارض جانبی شود.
-
آدامس جویدن:
تصور بر این است که چون بزاق کمی خاصیت قلیایی دارد تحریک آن با جویدن آدامس پس از خوردن غذا ممکن است به خنثی کردن اسیدیته در دهان و گلو کمک کند. یک مطالعه بسیار کوچکی در سال 2005 این رویکرد را تایید کرد. ولی چون اندازه مطالعه کوچک است نتیجه گیری و تعمیم دادن آن به جامعه ای بزرگتر بسیار دشوار است.
-
مصرف زنجبیل:
زنجبیل یکی از درمان های خانگی شایع برای مشکلاتی مانند تهوع و سوزش معده است. ولی هنوز مشخص نشده است که واقعا می تواند به علائم گاه به گاه سوزش سر دل کمک کند یا خیر. در واقع، در بسیاری از مطالعات سوزش سر دل نشانه ای از مصرف بیش از حد زنجبیل است.
-
نوشیدن شیر:
به دلیل خاصیت قلیایی طبیعی، شیر یکی دیگر از داروهای خانگی است که اغلب به عنوان راهی برای کاهش علائم سوزش سر دل معرفی می شود. متاسفانه، اگر چه ممکن است مصرف شیر در ابتدا به شخص احساس آرامش بدهد. چربی و پروتئین موجود در آن می تواند در نهایت باعث بدتر شدن سوزش سر دل شود. شیر کم چرب ممکن است برای فرد قابل تحمل تر باشد.
تشخیص رفلاکس معده GERD:
اگر پزشک مشکوک به GERD است، معاینه فیزیکی انجام می دهد و در مورد علائم و نشانه ها و سوابق سلامتی بیمار سوال می کند.
سپس ممکن است پزشک شما را به یک متخصص گوارش ارجاع دهد یا ممکن است آزمایش های خاصی را انجام دهد، از جمله:
- پایش 24 ساعته pH به صورت سرپایی: یک لوله کوچک از طریق بینی به مری فرستاده می شود. سنسور pH در نوک لوله میزان اسیدی شدن مری را اندازه گیری می کند، و داده ها به کامپیوتر قابل حمل ارسال می شود. این لوله به مدت 24 ساعت به فرد وصل است. این روش معمولا روش «استاندارد طلایی» برای تشخیص GERD در نظر گرفته می شود.
- ازوفاگرام: پس از نوشیدن محلول باریم، از تصویربرداری اشعه ایکس برای بررسی دستگاه گوارش فوقانی استفاده می شود.
- اندوسکوپی فوقانی: لوله ای انعطاف پذیر با دوربینی کوچک به مری وارد می شود تا آن را بررسی کرده و در صورت نیاز نمونه ای از بافت (بیوپسی) را جمع آوری کند.
- مانومتری مری: لوله ای انعطاف پذیر از طریق بینی به مری منتقل می شود تا قدرت عضلات مری اندازه گیری کند.
- پایش pH مری: یک مانیتور در مری قرار داده می شود تا مشخص شود که چگونه اسید در بدن شما در طی چند روز تنظیم می شود.
بعد از تشخیص، پزشک تصمیم می گیرد که بهترین درمان برای شما چیست و آیا نیازی به جراحی دارید یا خیر.
جراحی برای GERD:
در بیشتر موارد، تغییر شیوه زندگی و داروها برای پیشگیری و تسکین علائم رفلاکس کافی است. اما گاهی اوقات نیاز به جراحی است. برای مثال، اگر تغییر شیوه زندگی و داروها به تنهایی علائم را متوقف نکرده باشند، ممکن است پزشک جراحی را توصیه کند.
انواع روش های جراحی برای درمان GERD وجود دارد از جمله فوندوپلیکاسیون (fundoplication) (که در طی آن قسمت بالای معده در اطراف مری شما دوخته می شود). جراحی باریاتریک (surgery bariatric) (معمولا زمانی توصیه می شود که پزشک به این نتیجه برسد که GERD شما ممکن است با اضافه وزن بیش از حد تشدید شود).
GERD در مقابل سوزش سر دل:
توجه به این نکته مهم است که بین سوزش سر دل (که ممکن است نیازی به مداخله پزشکی نداشته باشد) و GERD تفاوت وجود دارد. اکثر افراد هر از گاهی سوزش سر دل را تجربه می کنند و به طور کلی، هیچ دلیلی برای نگران شدن در مورد سوزش سر دلی که گاهی اوقات تجربه می کنید وجود ندارد. اما اگر بیش از دو بار در هفته سوزش سر دل را تجربه کرده اید، و به خصوص اگر سرفه مزمن و درد قفسه سینه را نیز تجربه کرده اید، ممکن است مبتلا به GERD هستید و نیاز به درمان و مداخله پزشکی دارید.
علل رفلاکس معده GERD:
هیچ دلیل واحدی برای ایجاد GERD وجود ندارد. در بدن مکانیسمی است که اگر درست کار نکند می تواند احتمال ابتلا به GERD را افزایش دهد. اسفنکتر تحتانی مری (LES) یک نوار عضلانی مدور در انتهای مری است. در زمانی که شما غذا را می بلعید اگر این اسفنکتر به درستی کار کند، شل شده و شما به راحتی می توانید غذا را ببلعید و سپس منقبض شده و دوباره بسته می شود. رفلاکس اسید زمانی اتفاق می افتد که LES به درستی منقبض یا بسته نشود. در نتیجه شیره های گوارشی و سایر محتویات معده می توانند وارد مری شوند.
دلایل احتمالی دیگر GERD یا رفلاکس معده:
- فتق هیاتال (Hiatal hernia): زمانی که بخشی از معده به بالای دیافراگم و به سمت قفسه سینه حرکت می کند به آن فتق هیاتال میگویند. اگر به دیافراگم آسیب وارد شود، احتمال اینکه lES آسیب ببیند و نتواند کار خود را به درستی انجام دهد افزایش می یابد.
- مصرف مکرر وعده های غذایی حجیم: این می تواند باعث اتساع قسمت فوقانی معده شود. این اتساع گاهی به این معنی است که فشار کافی روی LES وجود ندارد و به درستی بسته نمی شود.
- خوابیدن بلافاصله بعد از یک وعده غذایی سنگین و زیاد: این امر می تواند باعث شود که فشار کافی برای عملکرد موثر و درست LES ایجاد نشود.
فاکتورهای خطر ابتلا به GERD:
مجدد باید ذکر کرد که هیچ دلیل خاص و منحصر به فردی برای ایجاد GERD وجود ندارد. بلکه انتخاب سبک زندگی و برخی فاکتورهای سلامتی وجود دارد که می تواند خطر ابتلا را افزایش دهد و امکان تشخیص GERD را افزایش دهد. این شامل:
- چاقی
- بارداری
- زندگی با یک اختلال بافت همبند
- استعمال دخانیات (سیگار)
- مصرف مکرر وعده های غذایی سنگین و زیاد
- خوابیدن بلافاصله بعد از وعده غذایی
- مصرف مداوم و زیاد برخی از غذاها مانند غذاهای سرخ کردنی یا گوجه فرنگی
- مصرف برخی از نوشیدنی ها مانند نوشابه، قهوه، یا الکل
- استفاده بیش از حد و زیاد داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDS) مانند آسپرین یا ایبوپروفن.
الکل و GERD
در بسیاری از مطالعات مصرف الکل و GERD با یکدیگر ارتباط تنگاتنگی داشته اند، و به نظر می رسد که هر چه الکل بیشتری بنوشید، احتمال ابتلا به GERD بیشتر می شود. در حالی که این ارتباط کاملا واضح نیست- آیا الکل مستقیما بر LES تاثیر می گذارد یا افرادی که الکل زیادی مصرف می کنند رفتارهای دیگری نیز دارند که می تواند منجر به GERD شود؟ آنچه واضح است این است که پس از تشخیص GERD، محدود کردن مصرف الکل یا قطع کامل آن ممکن است باعث تسکین برخی از علائم بیماری شود.
محرک های غذایی برای GERD:
برخی از افراد مبتلا به GERD دریافتند که برخی نوشیدنی ها و غذاها می توانند علائم بیماری آنها را تحریک کنند. در حالی که محرک ها می توانند بسیار شخصی باشند. اثر تحریک کنندگی برخی غذاها شایع تر و همگانی تر از سایر غذاهاست، از جمله:
- غذاهای چرب (مانند غذاهای سرخ کردنی و فست فودها)
- مرکبات و آب میوه ها
- گوجه فرنگی و سس گوجه فرنگی
- پیاز
- نعناع
- قهوه
- نوشابه
اضطراب و GERD:
بر اساس تحقیقات، اضطراب و سوزش سر دل با هم ارتباط دارند. هنگامی که شدت یکی افزایش می یابد، دیگری نیز ممکن است تشدید شود. همچنین ممکن است افرادی که با سوزش سر دل یا GERD زندگی می کنند مضطرب تر باشند. زیرا زندگی با این بیماری می تواند علائم ناخواسته ای ایجاد کند که باعث ایجاد اضطراب در زندگی فرد می شود.
بارداری و GERD:
بارداری می تواند باعث افزایش احتمال رفلاکس اسید شود. اگر قبل از بارداری مبتلا به GERD بوده اید، ممکن است علائم شما بدتر شوند.
تغییرات هورمونی در دوران بارداری می تواند باعث شل شدن بیشتر ماهیچه های مری شود. جنین در حال رشد نیز می تواند به شکم فشار وارد کند. این می تواند خطر ورود اسید معده به مری را افزایش دهد.
مصرف بسیاری از داروهای مورد استفاده برای درمان رفلاکس اسید در دوران باردرای ایمن است و مشکلی ایجاد نمی کنند، با این حال ممکن است در برخی موارد پزشک بیمار را از مصرف برخی داروهای ضداسید یا سایر داروها منع کند.
آسم و GERD:
آسم و GERD معمولا همراه با یکدیگر رخ می دهند. در حالی که درک رابطه دقیق بین آسم و GERD نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. این احتمال وجود دارد که GERD ممکن است علائم آسم را بدتر کند. علاوه بر این، آسم و برخی داروهای آسم ممکن است خطر تجربه GERD را افزایش دهند.
اگر به آسم و GERD مبتلا هستید، مدیریت هر دو بیماری مهم و ضروری است.
IBS و GERD:
سندرم روده تحریک پذیر (IBS) بیماری است که روده بزرگ را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم شایع آن عبارتند از:
- درد شکم
- نفخ
- یبوست
- اسهال
بر طبق یک مقاله مروری در سال 2018، علائم مرتبط با GERD در افراد مبتلا به IBS بیشتر از افراد عادی است. اگر علائم هر دو بیماری IBS و GERD دارید، در اسرع وقت به دکتر مراجعه کنید. پزشک ممکن است ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی، دارویی شما توصیه کند یا روش های درمانی دیگری به شما پیشنهاد بدهد.
GERD در نوزادان:
این طبیعی است که نوزادان گاهی اوقات غذای خود را تف کنند و یا استفراغ کنند. اما اگر کودک شما مرتب استفراغ می کند ممکن است مبتلا به GERD باشد.
سایر علائم و نشانه های بالقوه GERD در نوزادان عبارتند از:
- بی اشتهایی
- مشکل در بلع
- احساس حالت خفگی
- آروغ یا سکسکه مرطوب
- تحریک پذیری در حین یا بعد از تغذیه
- قوس شدن پشت آنها در حین یا بعد از تغذیه
- کاهش وزن یا رشد ضعیف
- سرماخوردگی یا پنومونی مکرر
- مشکل در خوابیدن
عوارض احتمالی GERD رفلاکس معده:
در اکثر افراد، GERD باعث ایجاد عوارض جدی نمی شود. اما در برخی مواد نادر، می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی جدی یا حتی تهدیدکننده زندگی شود.
عوارض احتمالی GERD شامل:
- ازوفاژیت: التهاب مری
- تنگی مری: زمانی رخ می دهد که مری باریک یا سفت شود
- مری بارت: شامل تغییرات دائمی در پوشش مری می شود. در صورت ابتلا به مری بارت انواعی از سلول ها جایگزین سلول های طبیعی قسمت تحتانی مری می شوند.
- سرطان مری: که بخش کوچکی از افراد مبتلا به مری بارت را تحت تاثیر قرار می دهد.
- فرسایش مینای دندان، بیماری لثه یا سایر مشکلات دندانی.
باید توجه داشته باشید که برای کاهش احتمال بروز عوارض شدید و جدی GERD، انجام اقدامات مدیریتی و درمانی مهم و ضروری است.
مطالب مشابه: