سرطان حلق

سرطان های حفره دهان و حلق هر ساله 3 درصد از سرطان های تشخیص داده شده در ایالات متحده را تشکیل می دهند. ناگفته نماند سرطان حلق که سرطان گلو نیز نامیده می شود، به هر سرطانی گفته می شود که بر حلق (لوله مخروطی شکل توخالی بین بینی و مری) تأثیر می گذارد. حلق گذرگاه هوا و غذای بدن است.

سرطان حلق زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌ های گلو شروع به رشد و گسترش غیرطبیعی می‌کنند و بافت سالم را از بین می‌برند. به آن سرطان گلو نیز می گویند و نوعی سرطان سر و گردن در نظر گرفته می شود.

آناتومی حلق:

طول حلق حدود شش اینچ است و از پشت گلو تا ابتدای مری امتداد دارد. قسمت بالایی نیز در کنار شیپورهای استاش قرار می گیرد که حلق را به گوش ها متصل می کند. این ارتباط نزدیک با شیپور استاش توضیح می دهد که چرا افراد مبتلا به سرطان حلق ممکن است علائم را در گوش خود احساس کنند.

حلق دارای چندین بخش است:

• نازوفارنکس، بخشی از گلو در پشت بینی
• اوروفارنکس، پشت دهان
• حنجره، همچنین به عنوان هیپوفارنکس، قسمت پایین گلو شناخته می شود.

بنابراین، در خانواده سرطان حلق، بسته به اینکه بیماری از کجا منشا می گیرد، سرطان های نازوفارنکس، اوروفارنکس و حنجره وجود دارد.

اگرچه اکثر سرطان های حلق، کارسینوم سلول سنگفرشی هستند (که از سلول های نازک و مسطح پوشاننده گلو شروع می شوند) هر یک از این سه نوع ویژگی ها از جمله علل و میزان بقای متفاوت دارند.

شش ماهیچه حلق:

حلق از غشاهای مخاطی، بافت همبند، غدد، بافت لنفاوی و ماهیچه های حلق تشکیل میشود. شش ماهیچه حلقی وجود دارد که با هم کار می کنند تا غذا را به داخل مری فشار دهند:

• عضله منقبض کننده حلق بالاتر (Superior pharyngeal constrictor muscle)
• عضله منقبض کننده حلقی میانی (Middle pharyngeal constrictor muscle)
• عضله منقبض کننده حلق تحتانی (Inferior pharyngeal constrictor muscle)
• عضله پالاتوفارنجئوس (Palatopharyngeus muscle)
• عضله سالپنگوفارنجئوس (Salpingopharyngeus muscle)
• عضله استیلوفارنژئوس (Stylopharyngeus muscle)

علائم سرطان حلق:

نشانه های سرطان حلق متفاوت است، اما یکی از اولین آنها یک توده بدون درد در بالای گردن است. علائم دیگر عبارتند از:

• تغییرات در شنوایی
• سردردهای مزمن
• گلودرد مزمن
• مشکل در تنفس یا بلع
• گرفتگی صدا یا سایر تغییرات صدا
• صدای زنگ در گوش (وزوز گوش) یا درد گوش
• لکه سفید روی زبان، مخاط دهان یا کام نرم (ناحیه عضلانی در پشت دهان) که از بین نمی رود.

علل و عوامل خطر سرطان حلق:

علت دقیق سرطان حلق مشخص نیست. با این حال، تحقیقات نشان دادند که:

• بیشتر در افراد 50 تا 60 ساله رخ می دهد، اما به طور کلی در هر سنی ممکن است رخ دهد.
• مردان را بیشتر از زنان مبتلا می کند.
• قرار گرفتن در معرض ویروس اپشتین بار، استعمال سیگار و مصرف زیاد الکل خطر ابتلا به سرطان حلق را افزایش می دهد.
• عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به ویژه HPV-16، احتمال ابتلا به سرطان حلق را افزایش می دهد.
• سابقه خانوادگی سرطان های سر و گردن

راه های پیشگیری از سرطان حلق:

به طور کلی، انجام عادات سالم و رعایت نکات زیر می تواند خطر ابتلا به سرطان حلق را کاهش دهد.

• عدم استعمال دخانیات یا استفاده از هر گونه محصولات تنباکو
• خودداری از مصرف زیاد الکل
• پیشگیری از عفونت HPV و کسب اطلاعات از پزشک در مورد واکسن HPV
• رعایت رژیم غذایی سالم و انجام ورزش به طور منظم
• مراجعه به پزشک و دندانپزشک به طور منظم، آنها می توانند دهان و گلو را بررسی کرده و هرگونه تغییر غیرعادی را تشخیص دهند.

تشخیص و درمان سرطان حلق:

برای تشخیص سرطان حلق، پزشک در مورد سابقه بیماری، سابقه مصرف سیگار و علائم فرد سوال خواهد کرد. آنها همچنین گوش ها، حفره بینی، گلو و دهان را بررسی می کنند. برای نگاه کردن به حلق، پزشک یک آینه کوچک روشن و یک آندوسکوپ (یک لوله نازک و انعطاف پذیر با نوری در انتهای آن) در حفره دهان قرار می دهند تا به کام نرم و پایین تر به قسمت پایین حلق نگاه کنند.

آزمایشات سرطان حلق:

پزشک همچنین ممکن است آزمایشاتی برای سرطان حلق انجام دهد از جمله:

بلع باریم: مجموعه ای از اشعه ایکس از مری و معده که مری یا سری GI فوقانی نیز نامیده می شود. این شامل مصرف مایعی است که حاوی باریم (یک ترکیب فلزی سفید نقره‌ای) است که مری و معده را می‌پوشاند که در اشعه ایکس نشان داده می‌شود.

بیوپسی: یک قطعه کوچک از بافت حلق برداشته میشود و در آزمایشگاه بررسی می شود.

آندوسکوپی: یک لوله نازک و روشن از طریق دهان یا بینی وارد می شود تا پزشک بتواند داخل بدن را ببیند و به دنبال بافت غیرطبیعی باشد.

بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف: یک سوزن نازک در داخل یک توده در گردن قرار می گیرد. سلول ها آسپیره می شوند (کشیده می شوند) و زیر میکروسکوپ بررسی می شوند تا ببینند سرطانی هستند یا خیر.

آزمایش‌ های تصویربرداری: این آزمایش‌ ها شامل سی‌تی اسکن، ام‌آر‌آی یا اسکن PET و اشعه ایکس قفسه سینه یا دندان است که می‌تواند به تأیید وجود تومور و گسترش آن به نواحی دیگر کمک کند.

گزینه های درمانی برای سرطان حلق:

اگر سرطان حلق در فرد شناسایی شود، تیم جراحان مغز و اعصاب با همکاری هم بهترین گزینه های درمانی را تعیین می کنند. درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی، که همزمان شیمی درمانی و پرتودرمانی را ارائه می دهد.
• جراحی، که معمولاً فقط در صورتی توصیه می شود که شیمی درمانی مؤثر نباشد.

سرطان اوروفارنکس:

سرطان اوروفارنکس سرطانی است در اوروفارنکس، بخش میانی گلو (حنجره) که بزاق تولید می کند و به هضم غذا کمک می کند، اتفاق می افتد.

پزشک راه های مختلفی برای درمان سرطان اوروفارنکس دارند، اما ممکن است این بیماری پس از درمان عود کند. اگرچه ممکن است نتوان از سرطان اوروفارنکس جلوگیری کرد، اما ممکن است با محافظت از خود در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، ترک سیگار و نوشیدنی های حاوی الکل در حد متعادل، خطر ابتلا به آن را کاهش داد.

اوروفارنکس شامل: قسمت پشتی زبان (پایه زبان)، لوزه ها، کام نرم (قسمت پشت سقف دهان) و کناره ها و دیواره های گلو می شود.

انواع مختلف سرطان اوروفارنکس:

سرطان لوزه شایع ترین نوع سرطان اوروفارنکس است. افراد همچنین ممکن است به سرطان اوروفارنکس در لثه، کف دهان و اوروفارنکس مبتلا شوند.

علائم سرطان اوروفارنکس:

نشانه های سرطان اوروفارنکس ممکن است شبیه علائم سایر مسائل پزشکی کمتر جدی باشد. علائم شایع سرطان اوروفارنکس عبارتند از:

• گلودرد (فارنژیت) که از بین نمی رود.
• درد یا مشکل در بلع (دیسفاژی).
• مشکل در باز کردن کامل دهان (تریسموس) یا حرکت زبان.
• کاهش وزن غیر قابل توضیح
• تغییرات صدا که از بین نمی روند.
• گوش درد که از بین نمی رود.
• یک توده در پشت گلو یا دهان
• توده ای در گردن
• سرفه کردن خونی.
• لکه سفید روی زبان یا مخاط دهان که از بین نمی رود.

علت سرطان اوروفارنکس:

عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) شایع ترین علت است. HPV پروتئین هایی می سازد که با ژن هایی که سلول های پوشاننده دهان و گلو را مدیریت می کنند، از جمله سرعت رشد این سلول ها تداخل دارند. سرطان اوروفارنکس زمانی اتفاق می‌افتد که ژن‌ها مدیریت رشد سلولی را متوقف می‌کنند و سلول‌ ها به‌ طور غیرقابل کنترلی رشد می‌کنند و تومور تشکیل می‌دهند. علل دیگر عبارتند از:

تنباکو: استعمال دخانیات، از جمله سیگار و سیگار برگ و استفاده از تنباکوی جویدنی، به سلول های گلو آسیب می رساند. سلول‌ های گلو با تقسیم بیش از حد معمول به آسیب واکنش نشان می‌دهند، به این معنی که آنها نسخه‌ های بیشتری از DNA خود را نسبت به معمول می‌سازند. هر چه سلول‌ های بیشتری برای جبران سلول‌ های آسیب‌ دیده باید تقسیم شوند، احتمال اینکه سلول‌ ها در کپی کردن DNA خود اشتباه کنند، افزایش می‌یابد که شانس سرطانی شدن سلول‌ ها را افزایش می‌دهد.

الکل: نوشیدنی های حاوی الکل ممکن است به سلول های گلو آسیب برساند و بر توانایی آنها در ترمیم DNA تأثیر بگذارد.

عوامل خطر سرطان اوروفارنکس:

مهمترین عامل خطر ابتلا به HPV، به ویژه HPV نوع 16 است. سایر عوامل خطر عبارتند از:

• سابقه استعمال سیگار و استفاده از سایر اشکال تنباکو.
• مصرف زیاد نوشیدنی های حاوی الکل.
• سابقه سرطان سر و گردن.
• سابقه پرتودرمانی سر و گردن

آزمایش هایی برای تشخیص:

پزشک ممکن است بیوپسی آندوسکوپی را برای نمونه برداری بافت انجام دهند. آندوسکوپ‌ ها لوله‌ های نازک و انعطاف‌پذیری هستند که دارای دوربین‌ های کوچک و ابزارهای برش در نوک آن هستند که پزشکان از آنها برای نمونه برداری کوچکی از بافت استفاده می‌کنند. یک پاتولوژیست پزشکی بافت را زیر میکروسکوپ برای علائم سرطان و یا HPV بررسی می کند.

همچنین ممکن است آزمایش های تصویربرداری زیر را انجام دهند:

• اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) (سی تی اسکن): پزشکان ممکن است از سی تی اسکن برای اندازه گیری اندازه تومورها و تعیین اینکه آیا تومور گسترش پیدا کرده است استفاده کنند. آنها ممکن است این اسکن را با اسکن های توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) ترکیب کنند.
• اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): این آزمایش تصاویر دقیقی از بدن، به ویژه تصاویری از بافت نرم، مانند: لوزه ها و پایه زبان را ارائه می دهد. MRI همچنین به پزشک کمک می کند تا اندازه تومور را تعیین کنند.

مراحل سرطان اوروفارنکس:

پزشکان از سیستم های مرحله بندی سرطان برای توسعه برنامه های درمانی و تعیین پیش آگهی یا نتایج مورد انتظار، استفاده می کنند. چهار مرحله سرطان اوروفارنکس (مرحله I تا مرحله IV) وجود دارد. مراحل ممکن است بسته به اینکه آیا سرطان اوروفارنکس در بدن فرد وجود دارد یا نه به دلیل ابتلا به HPV، متفاوت باشد. سایر عوامل در مرحله بندی، شامل اندازه تومور و اگر سرطان به غدد لنفاوی مجاور یا نواحی دور دست بدن گسترش پیدا کرده است، باشد.

درمان سرطان اوروفارنکس:

پزشک ممکن است از جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی، درمان دارویی هدفمند یا ایمونوتراپی برای درمان سرطان اوروفارنکس استفاده کنند. هدف آنها حذف سلول های سرطانی بدون محدود کردن توانایی فرد در صحبت کردن و بلع تا حد ممکن طبیعی است.

به طور کلی سرطان اوروفارنکس یک سرطان نسبتا نادر سر و گردن است. پزشکان می توانند سرطان اوروفارنکس را درمان کنند، اما این وضعیت می تواند پس از درمان عود کند. تقریباً تمام موارد سرطان اوروفارنکس در اثر قرار گرفتن در معرض ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. افرادی که از تنباکو و یا نوشیدنی های حاوی الکل استفاده می کنند نیز بیشتر در معرض ابتلا به سرطان دهان و حلق هستند.

سرطان اوروفارنکس را می توان با دریافت درمان HPV یا واکسینه شدن در برابر HPV از عود آن جلوگیری کرد. همچنین ممکن است با اجتناب از تنباکو و نوشیدنی های حاوی الکل به خود کمک کنند.

مطالب مشابه:

عفونت قارچی واژن

راه های انتقال HPV

سوالات رایج HPV زگیل تناسلی

آزمایش HPV

HPV و سرطان اوروفارنکس

منابع: aurorahealthcare ، cancercenter ، my.clevelandclinic