عفونت قارچی در دوران بارداری

عفونت های قارچی (همچنین به عنوان کاندیدیازیس شناخته می شود) در زنان شایع است، به خصوص زمانی که باردار هستید. افزایش استروژن در بدن فرد باردار می تواند تعادل طبیعی مخمر و باکتری را در واژن از بین ببرد. این ممکن است باعث رشد بیش از حد مخمر شود. بیشتر عفونت های مخمری در دوران بارداری ناشی از قارچ کاندیدا آلبیکنس است. دو نوع دیگر از مخمرها که می توانند باعث ایجاد آنها شوند، کاندیدا گلابراتا و کاندیدا تروپیکالیس هستند.

عفونت های مخمری خوشایند نیستند، اما به شما و کودکتان آسیبی نمی رسانند. و معمولاً با یک کرم موضعی می توان آنها را با خیال راحت درمان کرد.

کاندیدیازیس ولوواژینال یا مونیلیازیس یک عفونت مخمری ولو و واژن است. مخمر نوعی قارچ است. مخمری که اغلب باعث ایجاد این عفونت ها می شود کاندیدا آلبیکنس است، اما انواع دیگر مخمرها – از جمله کاندیدا گلابراتا و کاندیدا تروپیکالیس – نیز می توانند مسئول این عفونت ها باشند. مخمر به دلیل نوسانات هورمونی بیشتر در دوران بارداری باعث عفونت می شود.

از آنجایی که می توانید مخمر را در حین زایمان به کودک خود منتقل کنید، درمان آن بسیار مهم است.

بهترین راه برای درمان عفونت قارچی در دوران بارداری چیست؟

شما می توانید با خیال راحت عفونت قارچی در دوران بارداری را با انواع کرم ها یا شیاف های ضد قارچ واژینال بدون نسخه درمان کنید. با این حال، بهتر است قبل از شروع درمان با پزشک خود تأیید کنید که علائم شما در واقع به دلیل عفونت قارچی است.

عفونت های مخمری به ویژه در دوران بارداری شایع است، زیرا تغییرات هورمونی می تواند تعادل pH واژن را مختل کند. علائم شایع عفونت قارچی شامل: خارش واژن و ترشحات سفید و غلیظی است که شبیه پنیر است.

داروهای بدون نسخه برای درمان عفونت های قارچی – که به صورت کرم، پماد یا شیاف موجود است – عبارتند از:

• کلوتریمازول
• میکونازول
• ترکونازول

این محصولات را می توان در هر مرحله از بارداری استفاده کرد و خطر نقص مادرزادی یا سایر عوارض بارداری را ایجاد نمی کند. برای بهترین نتیجه، یک فرمول هفت روزه را انتخاب کنید. اگر باردار هستید مصرف داروهای خوراکی توصیه نمی شود.

از مصرف برخی از داروهای ضد قارچی که معمولاً تجویز می شوند – مانند فلوکونازول (دیفلوکان) – به خصوص در سه ماهه اول باید اجتناب شود. اگر در مورد عفونت قارچی خود به پزشک مراجعه می کنید و در اوایل بارداری خود هستید، حتماً به پزشک بگویید که باردار هستید.

علائم عفونت قارچی در دوران بارداری عبارتند از:

• خارش
• سوزش
• قرمزی یا تورم در فرج، ناحیه خارج از واژن.
• ترشحات غلیظ و سفید رنگ واژن که شبیه پنیر کوتاژ است.

علائم دیگر:

اگر علائمی مشابه عفونت قارچی دارید، اما پزشک این تشخیص را رد کرده است، ممکن است یکی از موارد زیر را داشته باشید:

• بیماری های مقاربتی (STD) مانند: کلامیدیا، سوزاک و تریکومونیازیس
• عفونت واژن به نام واژینوز باکتریایی

علل عفونت قارچی در دوران بارداری:

• مصرف آنتی بیوتیک ها، که می تواند باعث تغییر تعادل مخمر و باکتری در واژن شود.
• دیابتی که به خوبی کنترل نمی شود.
• شرایطی مانند: اچ‌آی‌وی یا داروها، مانند: کورتیکواستروئیدها که عملکرد خوب سیستم ایمنی را سخت‌تر می‌کنند.
• اگر شریک جنسی شما عفونت قارچی داشته باشد، می تواند در طول رابطه جنسی واژینال به شما منتقل شود.
• تغییرات هورمونی که با بارداری یا قبل از پریود ایجاد می شود.
• مصرف هورمون ها یا قرص های ضد بارداری
• مصرف آنتی بیوتیک یا استروئید
• قند خون بالا، مانند: دیابت
• آمیزش واژینال
• دوش کردن
• خون یا منی

درمان عفونت قارچی در دوران بارداری:

درمان عفونت قارچی با کرم‌های واژینال بدون نسخه (OTC) یا شیاف‌های حاوی میکونازول یا کلوتریمازول بی‌خطر است.

برای درمان عفونت قارچی در دوران بارداری از قرص فلوکونازول خوراکی استفاده نکنید. ممکن است باعث نقص مادرزادی شود.

اگر فکر می کنید عفونت قارچی دارید، قبل از استفاده از داروهای بدون نسخه برای درمان آن با پزشک مشورت کنید.

در صورت عدم درمان، عفونت های قارچی می توانند در حین زایمان به دهان کودک شما منتقل شوند. این “برفک” نامیده می شود و به طور موثر با نیستاتین درمان می شود.

در دوران بارداری ممکن است 10 تا 14 روز طول بکشد تا تسکین پیدا کنید یا عفونت به طور کامل برطرف شود. پس از برطرف شدن عفونت و بهبود زخم ها، استفاده از پودر خشک کن بدون نشاسته یا پودر نیستاتین برای جلوگیری از عفونت مکرر ممکن است مفید باشد.

چرا عفونت های قارچی در دوران بارداری شایع تر است؟

بدن در حال حاضر تغییرات زیادی را تجربه می کند و برای بدن دشوار است که با تغییرات شیمیایی در واژن هماهنگی داشته باشد. قند بیشتری در ترشحات واژن وجود دارد که مخمر می تواند از آن تغذیه کند و باعث عدم تعادل می شود که منجر به تولید بیش از حد مخمر می شود.

پیشگیری از عفونت قارچی یا عفونت های مکرر قارچی با انجام کارهای زیر:

• لباس های نخی گشاد و لباس زیر نخی بپوشید.
• پس از شستشوی منظم و کامل (با استفاده از صابون بدون عطر، ضد حساسیت یا ملایم)، از سشوار خود در دمای کم و خنک استفاده کنید تا به خشک شدن قسمت بیرونی ناحیه تناسلی کمک کند.
• پس از استفاده از سرویس بهداشتی همیشه از جلو به عقب پاک کنید.
• بلافاصله بعد از شنا دوش بگیرید. در اسرع وقت مایو، لباس ورزشی یا سایر لباس های مرطوب خود را عوض کنید.

آیا رابطه جنسی در صورت ابتلا به عفونت واژن مضر است؟

داشتن رابطه جنسی زمانی که عفونت واژن یا التهاب واژن دارید ممکن است ناراحت کننده باشد و علائم را بدتر کند. اگر منبع عفونت یک عفونت مقاربتی باشد، ممکن است عفونت را به شریک زندگی خود نیز منتقل کنید. اگر عفونت مزمن قارچی (کاندیدیازیس) دارید که توسط پزشک تأیید شده است، ممکن است تا زمانی که راحت هستید بدون نگرانی از بدتر شدن علائم رابطه جنسی داشته باشید.

 زمان مراجعه به پزشک:

عفونت های مخمری علائم مشابه سایر عفونت ها مانند: STD ها را دارند. تشخیص صحیح هر بار که این علائم را تجربه می کنید برای موثرترین و فوری ترین درمان حیاتی است، یا ممکن است وضعیت شما بدتر شود، یا بهبود نیابد.

اگر در عرض سه روز هیچ بهبودی مشاهده نکردید، یا اگر علائم بدتر شد یا پس از درمان عود کرد، باید دوباره به پزشک مراجعه شود.

مطالب مشابه:

لکوره و ترشحات بارداری چیست؟

آنتی بیوتیک و دوران بارداری

تفاوت علائم STD و عفونت قارچی

ترشحات سبز رنگ در واژن

واژینوز باکتریایی یا واژینیت

منابع: mayoclinic, americanpregnancy