کیسه زرده جنین

کیسه زرده جنین (yolk sac) اولین ساختار تشریحی است که در کنار ساک حاملگی شناسایی شده است. این کیسه با فراهم کردن مواد مغذی نقش مهمی در رشد جنین و تضمین یک بارداری سالم و پایدار ایفا میکند.

کیسه زرده کیسه کوچکی است که از غشاهای نازک ساخته شده است. نقش بسیار مهمی در رشد اولیه، به ویژه در هفته‌های ۵ تا ۱۰ که به عنوان مرحله جنینی شناخته می‌شوند، ایفا می‌کند.

عملکرد کیسه زرده جنین شامل موارد زیر است:

• گردش گازها بین نوزاد و فرد باردار
• ایجاد اولین شکل سلول‌های خونی
• ایجاد سلول‌هایی که به ساختارهای مهم دیگر تبدیل می‌شوند.
• تأمین مواد مغذی برای نوزاد
• تأمین متابولیسم و عملکرد ایمنی برای نوزاد

کیسه زرده هر آنچه را که کودک در مراحل اولیه رشد نیاز دارد، فراهم می‌کند.همچنین مسئول ایجاد سلول‌های بسیاری از ساختارهای مهمی است که کودک در طول بقیه دوران بارداری به آنها نیاز خواهد داشت.

• سلول‌های خونی:

خون از سلول‌ها، پلاکت‌ها و پلاسما تشکیل شده است. پلاسما مایعی است که سلول‌های خونی و پلاکت‌ها را در بدن منتقل می‌کند. گلبول‌های قرمز خون اکسیژن را در سراسر بدن حمل می‌کنند و دی اکسید کربن را به ریه‌ها برمی‌گردانند، در حالی که گلبول‌های سفید خون مسئول مبارزه با عفونت هستند. پلاکت‌ها باعث لخته شدن خون می‌شوند.

• دستگاه گوارش:

دستگاه گوارش دستگاهی است در بدن که غذا و نوشیدنی‌ها را دریافت، هضم و سپس دفع می‌کند. این دستگاه شامل دهان، گلو، مری، معده، روده‌ها، راست روده و مقعد می‌شود. همچنین شامل اندام‌ها و غددی است که آنزیم‌ها و شیره‌های گوارشی تولید می‌کنند که غذا را تجزیه می‌کنند، از جمله اندام‌هایی مانند کیسه صفرا، کبد، لوزالمعده و غدد بزاقی.

• اندام‌های تولید مثل:

 اندام‌های تولید مثل اندام‌هایی هستند که در تولید مثل نقش دارند. در افرادی که در بدو تولد زن تعیین شده‌اند، این اندام‌ها شامل تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ، رحم، دهانه رحم و واژن هستند. در افرادی که در بدو تولد مرد تعیین شده‌اند، این اندام‌ها شامل بیضه‌ها، پروستات و آلت تناسلی مرد می‌شوند.

• بند ناف:

بند ناف لوله‌ای است که حاوی رگ‌های خونی است و نوزاد را به جفت متصل می‌کند. جفت عضوی است که در دوران بارداری در رحم ایجاد می‌شود و اکسیژن و مواد مغذی را برای نوزاد فراهم می‌کند. در دوران بارداری، جفت به دیواره رحم متصل است و معمولاً کمی پس از زایمان نوزاد، آن را دفع خواهید کرد.

کیسه زرده در هفته دوم بارداری، کمی پس از لانه‌گزینی، شروع به رشد می‌کند. حدود هفته دهم شروع به کوچک شدن می‌کند و در نهایت، نوزاد آن را جذب خواهد کرد. پزشک اغلب می‌تواند کیسه زرده را از طریق سونوگرافی ترانس واژینال در حدود هفته پنجم ببیند. این ممکن است قبل از زمانی باشد که آنها حتی بتوانند قطب جنینی، یکی از اولین اشکال مرحله جنینی نوزاد را ببینند که معمولاً حدود هفته ششم از طریق سونوگرافی قابل مشاهده است.

آناتومی کیسه زرده:

کیسه زرده معمولاً گرد یا گلابی شکل است. در سونوگرافی، ممکن است مانند حلقه‌ای با لبه سفید و داخل سیاه به نظر برسد. اکثر کیسه‌های زرده ۳ تا ۵ میلی‌متر قطر دارند. پزشک ممکن است از اندازه کیسه زرده برای تعیین سن بارداری استفاده کند.

محل کیسه زرده:

کیسه زرده را می‌توان در داخل کیسه بارداری یافت. کیسه بارداری پر از مایع است و نوزاد را در مرحله جنینی احاطه می‌کند، معمولاً در نزدیکی بالای رحم لانه‌گزینی می‌کند. رحم که گاهی اوقات به آن “زهدان” گفته می‌شود، اندامی است که نوزاد در آن رشد می‌کند.

مشکلات و شرایط کیسه زرده:

پزشک ممکن است از ظاهر کیسه زرده در سونوگرافی برای تشخیص سلامت بارداری استفاده کند.

به عنوان مثال، کیسه زرده ای که خیلی بزرگ باشد (بزرگتر از شش میلی متر در داخل لبه) می تواند نشان دهنده یک مشکل باشد. این ممکن است نشانه اولیه سقط جنین باشد که به آن سقط خود به خودی نیز گفته‌می شود. سقط جنین به عنوان از دست‌دادن بارداری قبل از هفته بیستم بارداری تعریف می شود. بیشتر سقط جنین ها خارج از کنترل فرد باردار هستند. حدود 15٪ از بارداری ها به سقط جنین منجر می شوند و 80٪ از آنها در سه ماهه اول، تا هفته 13 بارداری رخ می دهد.

فقدان کیسه زرده همچنین می‌تواند نشان دهنده سقط جنین باشد، یا می‌تواند نشان‌دهد که شما از آنچه در ابتدا تخمین زده شده‌بود، در دوران بارداری خود جلوتر هستید. در این صورت، پزشک ممکن است بخواهد پس از یک یا دو هفته سونوگرافی دیگری انجام دهد. کیسه‌های زرده متعدد ممکن است نشان دهنده این باشد که شما بیش از یک نوزاد، مانند دوقلو یا سه قلو، را در رحم خود دارید.

اگر کیسه زرده شکل عجیبی داشته باشد، ممکن است نشان دهنده یک مشکل باشد، اما نه لزوماً. پزشک شما در صورت نگرانی به شما اطلاع خواهد داد.

تومورهای کیسه زرده:

تومورهای کیسه زرده که گاهی اوقات تومورهای سلول‌های زایا نامیده می‌شوند، سلول‌های غیرطبیعی هستند که روی کیسه زرده رشد می‌کنند. پس از تولد نوزاد، این سلول‌ها که اغلب بخشی از تخمدان‌ها یا بیضه‌ها می‌شوند، به رشد خود ادامه می‌دهند و تومور قابل توجهی را تشکیل می‌دهند. بیشتر این تومورها در کودکان یک یا دو ساله یافت می‌شوند، اما برخی ممکن است تا دیرتر تشخیص داده‌نشوند.

تومورهای کیسه زرده بسیار نادر هستند، اما ممکن است سرطانی شوند. تومورهایی که روی اندام‌های تولید مثل ظاهر می‌شوند، ممکن است باعث افزایش بیش از حد هورمون‌های جنسی مانند تستوسترون یا استروژن شوند که منجر به بلوغ زودرس می‌شود. درمان اغلب شامل جراحی، شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی با توجه به محل تومور و اینکه آیا گسترش یافته است یا خیر، می‌شود.

آیا کیسه زرده، بارداری را تایید می‌کند؟

کیسه زرده یکی از اولین ساختارهایی است که پزشک می‌تواند در طول سونوگرافی قبل از تولد ببیند. این کیسه می‌تواند به همراه عوامل دیگری مانند قطع چرخه قاعدگی و سطح هورمون‌های خاص در خون شما، به تایید بارداری کمک کند.

به طورکلی

کیسه زرده ساختاری است که در اوایل بارداری ایجاد می‌شود. این کیسه جنین را تغذیه می‌کند و به رشد جنین کمک می‌کند. کیسه زرده یکی از اولین ساختارهایی است که پزشک می‌تواند با سونوگرافی قبل از تولد ببیند. پزشک به شما کمک می‌کند تا بفهمید اندازه، شکل و ظاهر کیسه زرده برای بارداری شما چه معنایی دارد.

مطالب مشابه:

علل ژنتیکی سقط مکرر

تعیین سن بارداری

سه ماهه اول بارداری

ویتامین های لازم دوران بارداری

مهمترین علل سقط جنین

منابع: webmd, my.clevelandclinic