مصرف ویتامین D در شیردهی
ویتامین D یک ماده مغذی کلیدی در حفظ سلامت استخوان در کودکان و بزرگسالان است. به تنظیم مقدار کلسیم و فسفات در بدن کمک می کند که برای حفظ سلامت استخوان ها، دندان ها و ماهیچه ها مورد نیاز است. کمبود ویتامین D ممکن است به تعدادی از مشکلات سلامتی مانند فشار خون بالا، دیابت نوع 1 و 2، برخی از بیماری های خودایمنی و برخی سرطان ها کمک کند. از آنجایی که ویتامین D برای افزایش جذب کلسیم در بدن ضروری است. در برخی موارد کمبود آن می تواند منجر به راشیتیسم در کودکان شود. وضعیتی که بر رشد استخوان تاثیر می گذارد و باعث نرم و ضعیف شدن استخوان ها می شود. در نتیجه میتواند باعث بدشکلی استخوان شود.
راشیتیسم در بزرگسالان به عنوان استخوان های نرم یا استئومالاسی شناخته می شود. و در صورت عدم کنترل طولانی مدت می تواند منجر به پوکی استخوان شود.
شیر مادر به طور طبیعی حاوی سطوح بالایی از ویتامین D نیست. در گذشته، نوزادان بیشتر ویتامین D خود را از نور خورشید دریافت می کردند. با این حال، تغییرات در شیوه زندگی باعث شد که کمتر در معرض نور خورشید قرار بگیریم. همچنین تعداد کمی از غذاهایی که می خوریم حاوی ویتامین D هستند.(مانند زرده تخم مرغ، جگر گاو، ماهی های روغنی مانند ماهی خال مخالی، ماهی تن و سالمون، و همچنین غذاهای حاوی ویتامین D مانند برخی از غلات صبحانه و جایگزین های شیر غیرلبنی).
این بدین معنی است که مادران ممکن است ویتامین D کافی در بدن خود نداشته باشند تا از طریق شیر مادر به نوزادانشان منتقل شود. علاوه بر این، امروزه توصیه میشود نوزادان در معرض نور مستقیم شدید خورشید نباشند. این امر باعث کاهش جذب ویتامی در آنها میشود. هنگامی که این ویتامین با سطح پایین مادر همراه شود. میزان ویتامینی که از طریق شیر مادر منتقل می شود بیشتر کاهش می دهد.
راهنمای مصرف ویتامین D در شیردهی:
در ژانویه 2016 بهداشت عمومی انگلستان دستورالعمل های جدیدی را در مورد دریافت ویتامین D بر اساس توصیه های کمیته مشاوره علمی دولت در زمینه تغذیه (SACN) صادر کرد. دستورالعمل ها بیان می کنند که اگر چه تقریبا از هر پنج نفر یک نفر دارای سطوح پایین ویتامین D است. اما این با کمبود ویتامین D یکسان نیست. و از بیشتر مردم خواسته می شود تا مکمل ها را در نظر بگیرند. به طور خاص، PHE پیشنهاد می کند که بزرگسالان و کودکان بالای یک سال مصرف مکمل روزانه حاوی 10 میکروگرم (IU 400) ویتامین D را در نظر بگیرند. به ویژه در پاییز و زمستان که نور خورشید به اندازه کافی قوی نیست.
اگر چه برخی از افراد ترجیح می دهند در طول ماه های تابستان که در معرض آفتاب کافی قرار می گیرند، مکمل مصرف نکنند. اما به افرادی که در معرض خطر کمبود ویتامین D هستند و همچنین زنان باردار و شیرده توصیه می شود در تمام طول سال مکمل مصرف کنند.
بر اساس بررسی SACN، گروه های در معرض خطر شامل افرادی هستند که پوست آنها به میزان کمی در معرض نور خورشید قرار می گیرد. یا اصلا قرار نمی گیرد. مانند افرادی که اغلب در فضای باز نیستند یا زمانی که بیرون هستند پوست خود را می پوشانند. افراد با پوست تیره، از آفریقا، آفریقایی – کارائیب و آسیای جنوبی، ممکن است در تابستان ویتامین D کافی از نور خورشید دریافت نکنند. و همچنین ممکن است بخواهند در تمام طول سال مکمل مصرف کنند.
آیا می توانم ویتامین D کافی از نور خورشید دریافت کنم؟
بدن ما میتواند با استفاده از نور خورشید مقادیر بسیار زیادی ویتامین D بسازد. (IU 10000-20000 در 24 ساعت، بعد از 15 الی 20 دقیقه مواجه با آفتاب تابستانی با لباس شنا یا 45 تا 60 دقیقه مواجهه با نور خورشید برای افراد دارای رنگ پوست تیره تر). با این حال، تمایل به اجتناب از مواجهه بیش از حد با نور خورشید و آفتاب سوختگی، توانایی کودکان و بزرگسالان را برای جذب مقادیر کافی نور خورشید برای حفظ سطوح طبیعی ویتامین D تحت الشعاع قرار میدهد.
وب سایت NHS می گوید: «بیشتر افراد می توانند از اواخر ماه مارس یا اوایل آوریل تا پایان سپتامبر، به ویژه از ساعت 11 صبح تا 3 بعدازظهر، آفتاب بگیرند. اگر دست ها یا ساق های شما باز است و ضدآفتاب استفاده نمیکنید باید مدت زمان کمتری آفتاب بگیرید.
مدت زمان کوتاهی در آفتاب به معنای تنها چند دقیقه است. حدود 10 تا 15 دقیقه برای اکثر افرادی که پوست روشن دارند کافی است. کمتر از زمانی است که برای شروع قرمزی یا سوختگی طول می کشد. بعید است که کسی خود را برای مدت طولانی در معرض خطر قرار دهد.
افرادی که پوست تیره دارند، مانند افرادی که منشا آفریقایی، آفریقایی-کارائیب یا آسیای جنوبی دارند، برای تولید ویتامین D به اندازه افرادی که پوست روشن تری دارند، باید مدت زمان بیشتری در آفتاب بمانند».
با این حال، SACN هیچ توصیه خاصی در مورد میزان نیاز افراد به نور خورشید برای دریافت ویتامین D کافی ارائه نکرده است، زیرا تعدادی از عوامل وجود دارند که می توانند بر میزان تولید ویتامین D در پوست تاثیر بگذارند. برای مثال، کسانی که در آب و هوای شمالی زندگی می کنند، شانس زیادی برای جذب ویتامین D ندارند. بنابراین، توصیه ها «حداقل قرار گرفتن در معرض نور خورشید» را فرض می کنند.
وب سایت NSH ادامه می دهد که مهم است که در زیر نور خورشید نسوزند و نوزادان خردسال نباید در معرض نور مستقیم و شدید خورشید قرار بگیرند. نشستن در داخل خانه در کنار یک پنجره آفتابی به تولید ویتامین D کمک نمی کند، زیرا اشعه ماورا بنفش B (UVB) نمی تواند از شیشه عبور کند. تخت آفتابگیر نیز روشی مناسب برای تولید ویتامین D نیست.
آیا کودک من به مصرف ویتامین D در شیردهی نیاز دارد؟
وزارت بهداشت انگلستان در حال حاضر توصیه می کند که همه نوزادان از بدو تولد تا یک سالگی (از جمله نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند و کودکانی که با شیر خشک تغذیه می شوند و کمتر از 500 میلی لیتر شیر خشک در روز دارند و از قبل با ویتامین D غنی شده اند) و همه کودکان یک تا چهار ساله به آنها مکمل داده شود، صرف نظر از اینکه خودتان مکمل مصرف کنید یا نه.
نوزادان تا یک سالگی به 5/8 تا 10 میکروگرم (340 – 400 IU) ویتامین D در روز نیاز دارند. کودکان از سن یک سالگی به 10 میکروگرم (400 IU) ویتامین D در روز نیاز دارند.
آکادمی پزشکی تغذیه با شیر مادر (ABM) که یک سازمان جهانی متشکل از پزشکان و متخصصان برای ترویج تغذیه با شیر مادر است. توصیه می کند که «نوزاد شیرخوار باید بلافاصله پس از تولد مکمل ویتامین D با دوزهای 10 تا 20 میکروگرم در روز دریافت کند ( 400-800 IU در روز). این مکمل باید کوله کلسیفرول، ویتامین D3 باشد. زیرا جذب بهتری دارد. مگر اینکه یک منبع گیاهی مانند ارگوکالیفرول ویتامین D2 مورد نظر باشد».
ما می دانیم که شیر انسان به طور خاص برای کودک ما طراحی شده است و هم از نظر تغذیه ای و هم از نظر ایمنی شناسی کامل ترین غذاست. بنابراین ممکن است گیج کننده به نظر برسد که گفته شود کودکی که از شیر ماد تغذیه می کند به مکمل های ویتامین D نیاز دارد. اگر تصمیم دارید به کودک خود مکمل بدهید و از مصرف ویتامین های غیر از D نگران هستید. (زیرا شیر شما به تنهایی مقادیر بهینه سایر مواد مغذی را فراهم می کند). از پزشک خود بخواهید که یک داروی حاوی ویتامین D برای کودک شما توصیه کند.
آیا می توانم به جای اینکه ویتامین D به کودک بدهم خودم آن را مصرف کنم؟
ABM بیان می کند که «ویتامین D ممکن است به اندازه کافی از شیر مادر به نوزاد منتقل شود». برخی از مادران ترجیح می دهند که مکمل را خودشان مصرف کنند تا اینکه سعی کنند مستقیما آن را به کودک بدهند. همچنین به این دلیل که مکمل دادن به کودک هیچ گونه کمبود احتمالی در مادر را برطرف نمی کند. ممکن است در طولانی مدت سلامت او را به خطر بیندازد. پس برخی ترجیح می دهند خودشان مکمل مصرف کنند تا از طریق شیر ویتامین D نوزادشان نیز تامین شود.
طبق گفته La Leche league international، مادران شیرده که مقادیر کافی ویتامین D در بدن خود دارند. می توانند با موفقیت این ویتامین را از طریق شیر مادر برای فرزندان شیرخوار خود تامین کنند. با این حال، از آنجایی که تغییرات سبک زندگی باعث شده است که برخی از زنان ویتامین D کافی نداشته باشند. LLLI توصیه می کند که مادران باردار و شیرده در صورت لزوم از مکمل های ویتامین D استفاده کنند.
تحقیقات نشان می دهد که مکمل های ویتامین D مادر با دوز بالا (4000 – 6400 IU در روز یا یک دوز ماهانه 150000 IU) می تواند شیر مادر را به اندازه کافی برای نوزادان غنی کند.
یک مطالعه نشان داد که مکمل های مادر به تنهایی ممکن است جذب ویتامین D نوزاد شیرخوار در محیطی که میزان مکمل های نوزادان در دسترس نیست یا کم است را بهبود بخشد. از آنجایی که در حال حاضر حد بالای ایمن توصیه شده برای دریافت ویتامین D 4000 IU در روز است. بسیار مهم است که قبل از شروع مصرف مکمل در سطوح بالاتر از RDI 400 IU، با پزشک خود مشورت کنید و وضعیت ویتامین D خود را با آزمایش خون ارزیابی کنید.
بحث ها در مورد اینکه سطح بهینه ویتامین D برای بزرگسالان چیست ادامه دارد. تحقیقات نشان دادند که زنان باردار و شیرده ممکن است نسبت به بزرگسالانی که بچه دار نمی شوند به ویتامین D بیشتری نیاز داشته باشند. اگر مطمئن نیستید که آیا به مکمل نیاز دارید، می توانید قبل از انتخاب مکمل یک آزمایش خون ساده انجام دهید. کمبود ویتامین D با سطح خونی کمتر از 32 نانوگرم در میلی لیتر می باشد. افرادی که سطح خونی ویتامین D آنها زیر 20 نانوگرم در میلی لیتر است، به عنوان افراد دارای کمبود ویتامین D در نظر گرفته می شوند.
همچنین می توانید سطح ویتامین D کودکتان را با آزمایش خون با اندازه گیری 25-هیدروکسی ویتامین (25-OH-D) ارزیابی کنید. پزشک کودک شما می تواند به شما کمک کند تا تعیین کنید که آیا مصرف مکمل های ویتامین D واقعا مجاز هستند یا خیر.
