عفونت نوروویروس و بیماری کرون
عفونت نوروویروس ممکن است عاملی موثر در ابتلا به بیماری کرون باشد. محققان اثرات نوروویروس را بر روی انواع موش های مبتلا به بیماری کرون بررسی کردند. آنها دریافتند که نوروویروس ترشح پروتئینی را که از بیماری کرون محافظت می کند، غیرفعال می کند. آنها به این نتیجه رسیدند که در صورتی که اطلاعات آنها در مورد انسان ها نیز بررسی شود، محققان ممکن است بتوانند درمان های جدیدی برای بیماری کرون فراهم کنند.
بیماری کرون چیست؟
بیماری کرون یک بیماری مزمن است که با التهاب و تحریک در دستگاه گوارش نمود می یابد. در حالی که بیشتر روده کوچک و روده بزرگ را تحت تاثیر قرار می دهد، می تواند هر بخشی از کل دستگاه گوارش را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
محققان تخمین می زنند که بیش از 500/000 نفر در ایالات متحده به بیماری کرون مبتلا هستند. همچنین بر اساس منابع معتبر این بیماری در ایالات متحده و اروپا شایع تر است.
علت بیماری کرون ناشناخته است. محققان قبلاً دریافتند که نوعی از نوروویروس که در موش ها رخ می دهد (MNV) با حذف یک ژن خاص باعث مرگ سلولی در سلول های پانت (سلول هایی که روده کوچک را می پوشانند) می شود. درک بیشتر در مورد اینکه چگونه MNV باعث مرگ سلول های پانت می شود که یک نشانگر کلیدی بیماری کرون است، می تواند به استراتژی های درمانی جدیدی برای این بیماری منجر شود.
اخیراً، محققان بررسی کردند که چگونه MNV ممکن است باعث ایجاد بیماری کرون در موش های آزمایشگاهی و نمونه های بافت انسانی شود؟
محققان در این مطالعه دریافتند که نوروویروس با تداخل با روشی که قبلاً ناشناخته بود، باعث ایجاد بیماری می شود که در سلول های T که از پوشش روده محافظت می‌کنند، یک مولکول محافظ به نام API5 را شناسایی کردند که به طور معمول توسط سلول های T خاص آزاد می شود. اما عفونت نوروویروسی در انتشار این مولکول اختلال ایجاد می کند.
در نتیجه این مطالعه که بر روی موش ها انجام شد محققین دریافتند که وقتی در معرض MNV قرار گرفتند، موش هایی که تغییر پیدا کردند، ژنتیکی توانایی ترشح API5 را از دست دادند. در نتیجه آسیب روده ای افزایش یافت.
همچنین در رابطه با بررسی این موضوع که آیا افزایش سطح پروتئین API5 می تواند این مشکل را برطرف کند یا نه، محققان برخی از موش های تغییر پذیر ژنتیکی را با نسخه انسانی پروتئین API5 درمان کردند. در حالی که موش هایی که تحت این درمان قرار گرفتند زنده ماندند. نیمی از موش هایی که به این طریق درمان نشدند جان خود را از دست دادند.
محققان سپس API5 را در نمونه های بافت روده انسان بررسی کردند. آنها دریافتند که افراد مبتلا به بیماری کرون سلول های ایمنی تولید کننده API5 کمتری دارند و درمان نمونه های بافت روده با API5 توانایی محافظتی آنها را بازسازی می کند.
دلایل بیماری کرون
بیماری کرون در اروپا و آمریکای شمالی شایع تر است. افراد نسبتاً کمی به این بیماری مبتلا می شوند که تعداد این افراد حدود 320 نفر در هر 100000 می باشد.
محققان خاطرنشان کردند که این بدان معنی است که نوروویروس به جای ایجاد بیماری کرون، ممکن است یکی از محرک های محیطی بالقوه باشد. به عنوان مثال مشاهدات قبلی محققان نشان داد که باکتری سالمونلا با ترشح API5 تداخل دارد. همچنین مصرف سیگار با نقایص سلولی در موش ها و انسان های مبتلا به بیماری کرون مرتبط است.
خوب است بدانید، به صورت کلی درک فعلی از بیماری کرون و به طور کلی IBD، یک پاسخ ایمنی غیرطبیعی به میکروبیوم روده یا سایر [محرک های] محیطی در یک میزبان ژنتیکی حساس است. یکی از جنبه های سردرگم کننده بیماری کرون این است که همه افراد دارای یک جهش ژنتیکی خاص به بیماری کرون مبتلا نمی شوند. به عبارت دیگر، جهش های ژنتیکی احتمالاً برای ایجاد بیماری کرون ضروری هستند، اما کافی نیستند. احتمالاً یک محرک محیطی یا میکروبیوتای موثر نیز وجود دارد.
تصور می شود که پاتوژنز بیماری توسط ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی انجام می شود. در نهایت بر نحوه واکنش سیستم ایمنی به میکروب های روده تأثیر می گذارد.
اهمیت اطلاعات این مطالعه برای عفونت نوروویروس و بیماری کرون چیست؟
محققان به این نتیجه رسیدند که نتایج آنها می تواند منجر به توسعه استراتژی های ضد التهابی برای بازگرداندن عملکرد محافظتی سلول های ایمنی در روده و معکوس کردن بیماری کرون شود.
در این مطالعه از موش ها و قسمت های کوچکی از بافت های روده انسانی برای جمع آوری این اطلاعات استفاده شده است. اگرچه شواهد موجود نشان می دهد مولکول ها و سلول هایی که در حین مطالعه بررسی شدند، نقش مشابهی در بیماران مبتلا به بیماری کرون دارند. اما کشف اینکه چه چیزی واقعاً باعث این بیماری در انسان می شود، همچنان چالش برانگیز است.
این بدان معناست که نوروویروس و سایر انواع عفونت ها مهم هستند. اما عوامل دیگری نیز وجود دارد که در ابتلا به این بیماری نقش دارند و این را به یک بیماری بسیار سخت برای درک تبدیل می کند. هنوز شواهد قطعی مبنی بر محرک ویروسی خاص (از جمله نوروویروس انسانی) برای بیماری کرون در انسان وجود ندارد.
پیامد اولیه از این نتایج، شناسایی بالقوه یک هدف درمانی جدید برای درمان IBD است. علاوه بر این، اطلاعات به مسیری اشاره می کند که ممکن است نقش کلیدی در تنظیم التهاب روده ایفا کند. در نهایت به طور بالقوه می تواند به طور گسترده تری برای سایر اختلالات التهابی مزمن نیز اعمال شود.
نوروویروس چیست؟
نوروویروس یک ویروس بسیار مسری است که باعث استفراغ و اسهال در فرد می شود. ابتلا به این ویروس در همه افراد ممکن است رخ دهد. این ویروس انواع مختلفی دارد و ابتلا به یک ویروس به معنی مصونیت در برابر ابتلا به انواع دیگر نخواهد بود.
فرد ممکن است به نوروویروس ها از طریق:
تماس مستقیم با فرد مبتلا
مصرف آب یا غذای غیر بهداشتی
دست زدن به سطوح آلوده
تماس دست های شسته نشده با دهان مبتلا شود.
نوروویروس ها همچنین می توانند از طریق تماس نزدیک با فردی که عفونت نوروویروس دارد، پخش شوند.
شایع ترین علائم ابتلا به این ویروس عبارتند از:
اسهال
استفراغ
حالت تهوع و دل درد
که این علائم معمولاً 12 تا 48 ساعت پس از ابتلا به ویروس شروع می شود.
علائم عفونت نوروویروس معمولاً 1 تا 3 روز طول می کشد و اکثر افراد بدون درمان به طور کامل بهبود می یابند. با این حال، در برخی از افراد به ویژه کودکان خردسال، بزرگسالان مسن و افراد مبتلا به بیماری های خاص استفراغ و اسهال می تواند به شدت موجب کم آبی بدن شود و در نتیجه نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشد.
مطالب مشابه:
