آنفولانزای پریود

“آنفولانزای پریود” یک اصطلاح پزشکی نیست و به ترکیبی از علائم فیزیکی، روانی و عاطفی اشاره دارد که معمولاً تحت سندرم پیش از قاعدگی (PMS) دسته بندی می شوند. این علائم می توانند از یک یا دو هفته قبل از اولین روز پریود یا در طول دوره پریود شروع شوند.

برخی افراد قبل از قاعدگی علائمی شبیه آنفولانزا مانند: سردرد، گلودرد، حالت تهوع و دردهای عضلانی را تجربه می کنند که این علائم نشان می دهد دوره قاعدگی آنها نزدیک است. این ترکیب از علائم که شبیه بیماری ویروسی عفونی است و به عنوان آنفولانزا شناخته می شود، ممکن است به عنوان آنفولانزای دوره ای یا آنفولانزای پریود نامیده شود.

آنفولانزای پریود بین چند روز تا دو هفته طول می کشد و معمولا دو روز قبل از شروع پریود بروز علائم بدتر می شود. علائم می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و گاهی اوقات می تواند در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند. پزشکان علت مشخص این علائم را نمی دانند، اما ممکن است تغییرات هورمونی در این دوره و بروز علائم نقش داشته باشد.

علائم آنفولانزای پریود:

آنفولانزای پریود یک تشخیص پزشکی رسمی نیست، بنابراین مجموعه خاصی از علائم وجود ندارد.

علائم PMS از فردی به فرد دیگر متفاوت است. احساس ناراحتی و درد ممکن است درست قبل یا در زمان شروع پریود در هر ماه شروع شود. برای برخی دیگر، این علائم ممکن است پس از تخمک گذاری شروع شود، که بسته به چرخه قاعدگی معمولاً حدود 16-10 روز قبل از شروع قاعدگی اتفاق می افتد. درد ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشد، اما معمولاً  3-1 روز از بین می رود.

آنفولانزای دوره می تواند منجر به بسیاری از علائم آشنا به PMS، مانند: نفخ، احساس عدم تعادل، هوس های غذایی، ناراحتی های دستگاه گوارش (GI) مانند: یبوست و اسهال، سردرد، عدم تحمل صداهای بلند یا نورهای روشن، سینه های دردناک، مشکلات تمرکز، جوش های پوستی (آکنه)، اختلالات خواب، احتباس آب، استفراغ و خستگی و همچنین سرفه، تب، بدن درد و درد عضلانی، آبریزش بینی و گلو درد شود.

در برخی موارد، پزشک با بررسی علائم ممکن است بخواهد سایر شرایط پزشکی را که می توانند علائم مشابهی را در طول چرخه قاعدگی ایجاد کنند، مانند: اختلال نارسایی پیش از قاعدگی و سندرم روده تحریک پذیر رد کند.

یک بررسی علمی در سال 2022، نشان می دهد نوسانات استروژن و سروتونین ممکن است باعث ایجاد علائمی مانند: خستگی شود، تصور می شود که چندین هورمون جنسی و نحوه تأثیر و تعامل آنها با برخی از انتقال دهنده های عصبی در علائم آنفولانزای پریود نقش دارند.

علاوه بر تأثیر آن بر سروتونین، سطوح پایین استروژن باعث می شود مغز انتقال دهنده عصبی نوراپی نفرین را آزاد کند که باعث کاهش مواد شیمیایی ضروری مغز مانند: دوپامین و استیل کولین می شود. این مواد شیمیایی ممکن است منجر به علائم آنفولانزای پریود، از جمله بی خوابی و خستگی شود.

علت آنفولانزای پریود:

علت دقیق آنفولانزای پریود مشخص نیست. این علائم شبیه آنفولانزا به نظر می رسد که نتیجه تغییرات هورمونی است که در طول یا قبل از قاعدگی با علائم پیش از قاعدگی ارتباط دارد و در طول چرخه قاعدگی رخ می دهد. تحقیقات نشان می دهد که علائم شبیه آنفولانزا ممکن است ناشی از واکنش فرد به تجزیه پروژسترون و کاهش سطح آن در نیمه دوم چرخه قاعدگی باشد.

پروژسترون همچنین ممکن است به عنوان یک انتقال دهنده عصبی، یک پیام رسان شیمیایی در مغز، نقش داشته باشد. به عنوان مثال، کاهش سطح پروژسترون ممکن است بر توانایی مغز برای تعدیل سایر مواد شیمیایی مرتبط با احساس، مانند سروتونین (هورمون شادی) تأثیر بگذارد.

تغییرات هورمونی: در مرحله آخر چرخه قاعدگی، که به عنوان فاز لوتئال شناخته می شود، بدن یک تخمک از تخمدان آزاد می کند. این مرحله به عنوان تخمک گذاری شناخته می شود. اگر تخمک بارور نشده باشد، هورمون های جنسی استروژن و پروژسترون به شدت کاهش می یابد. زیرا تخمک شروع به از هم پاشیدگی می کند و پوشش داخلی رحم شروع به ریزش می کند. این افت هورمونی همان چیزی است که معمولاً با علائم آنفولانزا همراه است.

تئوری های دیگر در مورد علل بالقوه PMS عبارتند از: آلرژی به پروژسترون، که سبب تغییر متابولیسم کربوهیدرات ها میشود، عدم تعادل استروژن- پروژسترون، آلدوسترون بیش از حد یا ADH (هورمونی که به تنظیم متابولیسم سدیم، کلرید و پتاسیم کمک می کند)، هیپرپرولاکتینمی (ترشح بیش از حد پرولاکتین، هورمونی که رشد سینه را تحریک می کند)، احتباس سدیم و آب توسط کلیه ها، قند خون پایین و عوامل روانی.

پروستاگلاندین ها:

مولکول هایی هستند که مانند هورمون ها به عنوان پیام رسان های شیمیایی در بدن عمل می کنند. اگر فرد احساس تب دارد، معمولاً به این معنی است که بدن در حال مبارزه با یک عفونت ویروسی، باکتریایی یا قارچی است. سیستم ایمنی بدن آنتی بادی ها و سایر مواد شیمیایی مانند: پروستاگلاندین را فعال می کند تا ویروس یا باکتری را از بین ببرد. وقتی این اتفاق می افتد، دمای بدن بالا می رود.

درمان آنفولانزای پریود:

گزینه های درمانی برای PMS، که ممکن است شامل علائم توصیف شده به عنوان آنفولانزای دوره ای باشد، عبارتند از:

• داروهای ضد بارداری هورمونی: که ممکن است برای کمک به بهبود علائم مرتبط با هورمون PMS یا PMDD تجویز شوند.
• داروهای ضد افسردگی: مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) که ممکن است به علائم روانی کمک کنند. بیشتر اوقات آنها، روزانه تجویز می شوند. اما گاهی اوقات فقط به دو هفته قبل از شروع قاعدگی محدود می شود.
• داروهای مسکن: داروهای بدون نسخه مانند: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) که ممکن است برای کاهش درد استفاده شوند.
• گرما درمانی: برای کاهش درد می توان یک پد گرم کننده یا بطری آب گرم را روی شکم، پشت، ران یا هر جایی که احساس درد وجود دارد، قرار داد.
• ماساژ: ماساژ می تواند جریان خون را بهبود بخشد و به کاهش درد و آرامش کمک کند.
• دیورتیک ها: قرص های ادرار آور ممکن است برای کمک به کاهش نفخ (احتباس آب) مصرف شود.
• مکمل ها: کلسیم توصیه شده است. اما مکمل های دیگر، از جمله ویتامین D، داروهای گیاهی مانند: خار مریم و طب سوزنی، شواهد کافی برای توصیه به مصرف آنها وجود ندارد.

انتخاب یک سبک زندگی سالم:

انتخاب های خاص سبک زندگی می تواند به کاهش تأثیر عاطفی و فیزیکی PMS کمک کند. به طور کلی، هر انتخاب سبک زندگی که به سالم ماندن کمک می کند و از نفخ، ناراحتی معده، تغییرات خلق و خو و اختلال خواب جلوگیری می کند، مفید است.

پیشنهادهای سبک زندگی سالم برای مقابله با آنفولانزای دوره ای عبارتند از:

اجتناب یا کاهش مصرف الکل، کافئین، نمک و شکر

مصرف یک رژیم غذایی متعادل، شامل مقدار زیادی غلات کامل، سبزیجات و میوه ها

انجام ورزش حداقل سه تا پنج بار در هفته

داشتن خواب و استراحت کافی.

مدت زمان آنفولانزای دوره ای:

دوره های آنفولانزای پریود معمولاً بیش از 2 هفته طول نمی کشد. علائم معمولاً پس از تخمک گذاری، در 2 هفته آخر یک چرخه قاعدگی متوسط 28 روزه شروع می شود. علائم آنفولانزای پریود معمولاً پس از شروع قاعدگی بهبود می یابند و تا پایان آن ناپدید می شوند.

آنفولانزای پریود در دوران یائسگی زمانی که فرد قاعدگی را متوقف می کند برای همیشه از بین می رود.

پیشگیری از آنفولانزای پریود:

بنا به اظهارات متخصصان زنان و زایمان، انجام 30 دقیقه ورزش هوازی در بیشتر روزها ممکن است به کاهش علائم آنفولانزای دوره ای کمک کند.

ورزش هوازی شامل فعالیت هایی است که ضربان قلب را افزایش داده و باعث تنفس سریع می شود. دوچرخه سواری، شنا، دویدن و پیاده روی سریع همگی فعالیت های هوازی هستند.

زمان مراجعه به پزشک:

اگر علائم بدتر ‌شوند و بر کیفیت زندگی فرد تأثیر‌گذار باشند، توصیه می‌شود با پزشک در مورد راه های پیشگیری از علائم صحبت کرد. ممکن است شرایط زمینه‌ای دیگری نیز وجود داشته باشد که باعث بروز علائم شود. یک متخصص پزشکی می تواند سایر شرایط با علائم مشابه مانند: افسردگی، شرایط تیروئید یا سندرم روده تحریک پذیر (IBS) را رد کند.

در آنفولانزای قاعدگی، توجه به علائم مرتبط با پریود به مدت دو تا سه ماه ممکن است به پزشک کمک کند تا علائم را، از جمله مدت زمان و سطح ناراحتی فرد را درک کند.

افراد معمولاً می توانند علائم خود را با مراقبت از خود، تغییرات رژیم غذایی و داروهای OTC مدیریت کنند. اگر آنفولانزای قاعدگی در توانایی فرد برای انجام فعالیت های روزانه اختلال ایجاد کند، توصیه پزشک ممکن است مفید باشد.

به طور کلی توجه به این نکته ضروری است که:

ویروس آنفولانزا که باعث آنفولانزا می شود با آنفولانزای دوره ای یکسان نیست. با این حال، برخی افراد علائمی شبیه آنفولانزا مانند: سردرد، تب، ناراحتی گوارشی و خستگی قبل از پریود دارند. علائم آنفولانزای پریود شبیه PMS است و بعد از تخمک گذاری و قبل از پریود شروع می شود.

به طور معمول، برای آنفولانزای پریود جای نگرانی نیست و هیچ درمانی برای این آنفولانزا وجود ندارد. فقط می توان علائم را در خانه با هورمون درمانی، مسکن ها، و تغییر شیوه زندگی و غیره درمان کرد.

مطالب مشابه:

علائم آنفولانزای جدید

ارتباط سرما با آنفولانزا

گاستروانتریت ویروسی (آنفولانزای معده)

تولید واکسن آنفولانزا

ابتلای همزمان کووید-۱۹ و آنفولانزا

منابع: forbes ، health ، verywellhealth ، webmd