تنگی دهانه رحم

تنگی دهانه رحم وضعیتی است که بیشتر افراد بالای 50 سال را درگیر می کند. در این شرایط، فضای بین کانال های ستون فقرات به طور فزاینده ای باریک می شود. همچنین می تواند فشار زیادی را بر روی نخاع و اعصاب وارد کند که در طول ستون فقرات حرکت می کنند.

تنگی دهانه رحم اغلب در مواردی اتفاق می‌افتد که افراد درجاتی از ناپایداری ستون فقرات، عمدتاً در گردن، دارند.

تنگی دهانه رحم در طی سالیان متمادی به کندی ایجاد می شود. این می تواند ناشی از آرتروز یا سایر تغییرات طبیعی در ستون فقرات فرد با افزایش سن باشد.

برای برخی افراد، تنگی دهانه رحم بدون علامت است. برخی دیگر ممکن است احساس درد، بی حسی و ضعف عضلانی داشته باشند که با گذشت زمان بدتر می شود.

تنگی دهانه رحم باعث می شود:

استخوان های ستون فقرات، ستونی را تشکیل می دهند که از جمجمه به سمت دنبالچه امتداد دارد. این استخوان ها از نخاع محافظت می کنند.

کانال نخاعی دهانه ای است که طناب نخاعی از آن عبور می کند.

اکنون برخی از افراد از بدو تولد دارای کانال نخاعی باریک هستند. اما، در بیشتر موارد، تنگی دهانه رحم، به دلیل هر حادثه یا سن، زمانی اتفاق می‌افتد که فضای بین کانال نخاعی باریک می‌شود.

علل شایع تنگی دهانه رحم شامل موارد زیر است:

فتق یا برآمدگی دیسک:

این دیسک ها به عنوان بالشتک هایی عمل می کنند که شوک ایجاد شده بین استخوان های ستون فقرات را جذب می کنند. اما اگر مواد درونی دیسک به بیرون نشت کند، آنگاه فشاری بر نخاع وارد خواهد شد.

خارهای استخوانی:

افرادی که مبتلا به آرتریت هستند ممکن است از آسیب ساییدگی و پارگی رنج ببرند، که ممکن است منجر به خار استخوان در ستون فقرات شود. این توده های استخوانی می توانند به ستون فقرات فشار وارد کنند و به طور بالقوه آسیب بیشتری به طرق مختلف وارد کنند.

بیماری پاژه همچنین می‌تواند منجر به آسیب ساییدگی و پارگی شود و اغلب باعث ایجاد توده‌ های استخوانی اضافی در نخاع می‌شود.

رباط های ضخیم:

رباط ها مفاصل را در ستون فقرات به هم متصل می کنند (به عنوان مثال: در گردن یا زانو) که ممکن است با افزایش سن افراد به دلیل آرتروز تحت فشار قرار گیرند. تورم ناشی از آرتریت ممکن است باعث ضخیم شدن رباط ها و فشار به فضای کانال نخاعی در نقاط خاصی از بدن شود.

تنگی مادرزادی ستون فقرات:

وضعیتی است که فرد از بدو تولد دارای کانال نخاعی باریکی است.

تومور:

تومورهای درون ستون فقرات یا بین بافت‌ها و نخاع می‌توانند فضا را محدود کرده و علت شدید فشار بر نخاع باشند. رشد تومورها در داخل کانال نخاعی یک بیماری نادر است.

ضربه فیزیکی به ستون فقرات:

پس از ضربه یا جراحی، یک استخوان ستون فقرات می تواند شکسته شود یا از آنجا خارج شود که مایع در بافت های مجاور جمع شود که می تواند به نخاع یا اعصاب فشار وارد کند و منجر به درد سبب بی حسی و ضعف شود.

علائم تنگی دهانه رحم:

تنگی دهانه رحم وضعیتی است که در ابتدا علائم قابل توجهی نشان نمی دهد. اگر بیمار علائمی داشته باشد، به آرامی شروع می شود و به تدریج شدیدتر می شود.

برخی از علائم قابل مشاهده تنگی دهانه رحم عبارتند از:

• درد شدید در ناحیه گردن
• بی حسی
• تجربه مشکل در راه رفتن
• عدم تعادل هنگام راه رفتن یا ایستادن
• از دست دادن کنترل های دست مانند: گرفتن، نوشتن و غیره
• مشکل در کنترل روده یا مثانه

تشخیص تنگی دهانه رحم:

در طول تشخیص تنگی دهانه رحم، پزشک علائم فرد و سابقه پزشکی را بررسی می کند. معاینه فیزیکی ممکن است برای مشاهده قدرت، تعادل و ثبات فرد انجام شود.

تست های تصویربرداری برای کمک به پزشک در پیدا کردن منبع مشکل انجام خواهد شد. این تست ها شامل موارد زیر است:

– اشعه ایکس:

اشعه ایکس روشی با تابش کم است که به پزشک اجازه می‌دهد تا ببیند ساختار استخوان چگونه است و هر گونه تغییر در بالای مفاصل یا رشد (خار) اعصاب را مشاهده کند.

– تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI):

MRI بدن را با میدان مغناطیسی و پالس های امواج رادیویی اسکن می کند تا تصاویر دقیقی از بافت های نرم تولید کند. همچنین می تواند درد و آسیب به دیسک ها، رباط ها و سایر نواحی را نشان دهد.

سی تی اسکن (CT):

سی تی اسکن، اشعه ایکس را برای ایجاد تصاویر مقطعی از ستون فقرات ترکیب می کند. افزودن رنگ کنتراست به CT میلوگرام می تواند به شناسایی واضح تر مشکلات نخاع و عصبی کمک کند.

زمان مراجعه به پزشک:

اگرچه، برای بیشتر افراد، تنگی دهانه رحم هیچ علائمی را نشان نمی‌دهد، اما در صورت احساس درد یا ناراحتی در هنگام بیداری، خواب یا انجام هر کار اساسی، لازم است برای معاینه به پزشک مراجعه کرد.

همچنین در صورت احساس درد در ناحیه گردن، کمر و ستون فقرات، مراجعه به پزشک توصیه می شود.

درمان تنگی دهانه رحم:

درمان تنگی دهانه رحم بسته به نوع و شدت علائم شامل چندین انتخاب است که عبارتند از:

دارویی:

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
• اگر پس از استفاده از داروهای مسکن بدون نسخه، فرد احساس بهتری نداشته باشد، NSAIDها تجویز می شوند.
• داروهای ضد افسردگی
• پزشک همچنین ممکن است داروهای ضد افسردگی را برای دوزهای شبانه برای تسکین درد مزمن تجویز کند.

داروهای ضد تشنج:

برای تسکین درد ناشی از آسیب به اعصاب می توان از داروهای ضد تشنج استفاده کرد.

فیزیوتراپی:

فیزیوتراپی می تواند به تقویت ستون فقرات کمک کند. همچنین می تواند حفظ ثبات و انعطاف پذیری ستون فقرات را تسهیل کند.

فیزیوتراپی همچنین می تواند تعادل کلی فرد را افزایش دهد.

عمل جراحی:

جراحی گزینه دیگری برای افزایش فضای بین کانال های ستون فقرات است. این جراحی ها عبارتند از:

لامینوپلاستی:

لامینوپلاستی نوعی جراحی است که فضای داخل کانال نخاعی را با ایجاد یک لولا بر روی استخوان ها بهبود می بخشد و به آنها اجازه می دهد نسبت به یکدیگر حرکت کنند. همچنین از براکت های فولادی برای اتصال شکاف در قسمت باز شده ستون فقرات استفاده می شود.

لامینکتومی:

لامینکتومی با برداشتن لامینا از قسمت آسیب دیده ستون فقرات به کاهش فشار روی ستون فقرات کمک می کند. با این حال، در برخی موارد، ممکن است لازم باشد برای اتصال مجدد آن، سخت افزار فلزی و یک پیوند استخوان به سمت ستون فقرات اضافه کرد.

لامینوتومی:

لامینوتومی لامینا را هدف قرار میدهد و تنها بخشی از آن را برمی دارد. این کار با ایجاد یک برش به منظور کاهش فشار از نقطه مورد نظر انجام می شود.

به طور کلی تنگی دهانه رحم وضعیتی است که در طول زمان به کندی ایجاد می شود و به دلیل کاهش شکاف بین کانال های نخاعی اتفاق می افتد. بیشتر در بین بزرگسالان بالای شصت سال شایع است. در برخی موارد، افراد از بدو تولد دارای کانال نخاعی باریکی هستند، اما در بیشتر موارد، تنگی دهانه رحم به دلیل هر حادثه ای یا به دلیل افزایش سن رخ می دهد. هر زمان که علائم ظاهر شد، درمان باید در اسرع وقت انجام شود.

مطالب مشابه:

سایتومگالوویروس (CMV) و بارداری

علل شایع التهاب لوزه چیست؟

آزمایش پاپ اسمیر

عوارض تست پاپ اسمیر

آزمایش های دوران بارداری

منبع: birlafertility